دانلود نمونه سوالات استخدامی توسعه و مبانی تمدن غرب pdf
نسخه پی دی اف
کیفیت بسیار بالا
جامع و کامل
تعداد سوالات : 94
ﺑﺎ ﻗﻠﺐ ﻛﻮﭼﻚ ﺧﻮد ﻛﻪ ارزﺷﺶ از ﺻﺪﻫﺎ زﺑﺎن و ﻗﻠﻢ ﻣﺎ ﺑﺰرﮔﺘﺮ اﺳﺖ، ﺑﺎ ﻧﺎرﻧﺠﻚ ﺧﻮد را زﻳﺮ ﺗﺎﻧﻚ دﺷﻤﻦ اﻧﺪاﺧﺖ و آن را ﻣﻨﻬﺪم ﻧﻤﻮد و ﺧﻮد ﻧﻴﺰ ﺷﺮﺑﺖ ﺷﻬﺎدت ﻧﻮﺷﻴﺪ.
آرﻣﺎن »ﻣﺤﻤﺪﺣﺴﻴﻦ ﻓﻬﻤﻴﺪه« ﺑﺮاى ﺑﺴﻴﺎرى از ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن ﺣﺰباﻟﻠﻬﻲ ﻣﺎ آﻧﭽﻨﺎن درﺧﺸﺸﻲ ﻳﺎﻓﺖ ﻛﻪ ﻫﻨﻮز ﻫﻢ ﺑﻌﺪ از ﮔﺬﺷﺖ ﭘﻨﺞ ﺳﺎل از آﻏﺎز ﺟﻨﮓ ﺗﺤﻤﻴﻠﻲ، و آن ﻫﻤﻪ ﻧﺎﻣﻼﻳﻤﺎت و ﺳﺨﺘﻲﻫﺎ، از ﺑﻴﻦ ﻧﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. اﻳﻦ ﻳﻚ ﮔﺮاﻳﺶ ﻓﻄﺮى اﻧﺴﺎن اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻓﺮاراه ﺣﺮﻛﺖ ﺧﻮﻳﺶ در ﻣﺴﻴﺮ زﻧﺪﮔﻲ، اﺳﻮهﻫﺎﻳﻲ ـ ﻳﺎ ﺑﻪ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﻏﺮﺑﻲﻫﺎ، ﻗﻬﺮﻣﺎنﻫﺎﻳﻲ ـ آرﻣﺎﻧﻲ اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲﻛﻨﺪ و از آن ﭘﺲ ﻫﻤﻮاره ﻣﻲﻛﻮﺷﺪ ﺗﺎ ﺧﻮد را ﺑﺎ آن ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎى آرﻣﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﻃﻮر
ﻛﺎﻣﻞ ﺗﻄﺒﻴﻖ دﻫﺪ. اﻣﺎ ﻧﻪ اﻳﻨﭽﻨﻴﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ ﺟﺎذﺑﻪى دانلود نمونه سوالات استخدامی توسعه و مبانی تمدن غرب pdf ﻓﻄﺮى ﻫﻤﻴﺸﻪ در ﺟﻬﺎت ﺳﻮء ﻋﻤﻞ ﻛﻨﺪ؛ ﺗﻘﻠﻴﺪ ﻛﻪ ﻳﻚ ﻧﻴﺎز ذاﺗﻲ ﺑﺸﺮى اﺳﺖ از ﻳﻚﻃﺮف در ﺟﺎﻣﻌﻪى ﺷﻴﻌﻴﺎن ﺑﻪ وﺣﺪت و ﻳﻚﭘﺎرﭼﮕﻲ ﺟﺎﻣﻌﻪ در اﻃﺎﻋﺖ از اﺣﻜﺎم ﺷﺮع و ﻋﻘﻞ ﻣﻲاﻧﺠﺎﻣﺪ، اﻣﺎ از ﻃﺮف دﻳﮕﺮ، ﻫﻤﻴﻦ ﺧﺼﻮﺻﻴﺖ ﻓﻄﺮى ﺗﻘﻠﻴﺪ (اﻟﺒﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎى ﻏﻴﺮ ﻓﻘﻬﻲ آن) ﻛﺎر را ﺑﺪاﻧﺠﺎ ﻣﻲﻛﺸﺎﻧﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﺼﺪاق ﭘﻴﺪا ﻛﻨﺪ: »ﺧﻠﻖ را ﺗﻘﻠﻴﺪﺷﺎن ﺑﺮ ﺑﺎد داد.)«٨ (
ﻧﻘﺶ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و ﺗﺎرﻳﺨﻲ آرﻣﺎنﻫﺎ (اﻳﺪهآلﻫﺎ) ﺑﺴﻴﺎر ﻋﻈﻴﻢﺗﺮ اﺳﺖ، ﭼﺮا ﻛﻪ اﺻﻮﻻً اﺟﺘﻤﺎع و ﺗﺎرﻳﺦ ﺑﺮ اﻓﺮاد ﺑﻨﺎ ﻣﻲﺷﻮد. اﺟﺘﻤﺎع و ﺗﺎرﻳﺦ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ دو ﻣﺎﻫﻴﺖ ﻛﻠﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ دو ارﮔﺎﻧﻴﺴﻢ زﻧﺪه ﺑﺎ آﻏﺎز و ﭘﺎﻳﺎن و ﺳﻴﺮ ﺣﻴﺎﺗﻲ ﻣﺸﺨﺺ اﻋﺘﺒﺎر ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ، اﻣﺎ واﻗﻌﻴﺖ آﻧﻬﺎ ﻣﺒﺘﻨﻲ ﺑﺮ وﺟﻮد اﻓﺮاد اﺳﺖ. ﺟﺎﻣﻌﻪ و ﺗﺎرﻳﺦ ﻧﻴﺰ ﻫﻤﭽﻮن اﻓﺮاد اﻧﺴﺎﻧﻲ ﻣﺴﻴﺮ ﺣﺮﻛﺖ ﺧﻮﻳﺶ را در ﻣﻄﺎﺑﻘﺖ ﺑﺎ آرﻣﺎنﻫﺎ (اﻳﺪهآلﻫﺎ)ى ﻣﻌﻴﻨﻲ ﭘﻴﺪا ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. اﮔﺮ ﺗﻤﺪن ﻳﻮﻧﺎن ـ ﻛﻪ ﺗﻤﺪن ﻓﻌﻠﻲ ﻏﺮب ﺑﺴﻂ و ﮔﺴﺘﺮش آن اﺳﺖ ـ ﺑﺎ آرﻣﺎن ﻣﺪﻳﻨﻪى ﻓﺎﺿﻠﻪى اﻓﻼﻃﻮن آﻏﺎز ﻣﻲﺷﻮد ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻋﻠﺖ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﻴﺮ ﺗﺎرﻳﺦ و اﺟﺘﻤﺎع ﻧﻴﺰ ﻫﻤﭽﻮن اﻓﺮاد ﺑﺸﺮ ﻣﺤﺘﺎج ﺑﻪ ﺗﺼﻮر ﻏﺎﻳﺎت ﻳﺎ آرﻣﺎنﻫﺎﻳﻲ در ﻓﺮاراه ﺣﺮﻛﺖ ﺧﻮﻳﺶ اﺳﺖ ﺗﺎ آﻧﺠﺎ ﻛﻪ در ﻣﻴﺎن ﻋﻮام ﻣﺮدم ﻧﻴﺰ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻓﻠﺴﻔﻪى ﻳﻮﻧﺎن و ﻣﺴﺎﺋﻞ آن آﺷﻨﺎﻳﻲ ﻧﺪارﻧﺪ ﻣﺪﻳﻨﻪى ﻓﺎﺿﻠﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻳﻚ ﺗﻌﺒﻴﺮ راﻳﺞ وﺟﻮد دارد و ﻫﺮ ﻛﺲ در ذﻫﻦ ﺧﻮﻳﺶ از آن ﺻﻮرﺗﻲ ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ. ﺑﺮاى ﻣﺎ ﺷﻴﻌﻴﺎن ﻣﻌﻨﺎى ﻣﺪﻳﻨﻪى ﻓﺎﺿﻠﻪ ﺑﺎ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺟﻬﺎﻧﻲ ﻋﺪل ﺣﻀﺮت ﻣﻬﺪى(ﻋﺠﻞ اﷲ ﺗﻌﺎﻟﻲ ﻓﺮﺟﻪ اﻟﺸﺮﻳﻒ) اﻧﻄﺒﺎق دارد و اﻳﻦ آرﻣﺎن ﺑﺎ ﻣﺪﻳﻨﻪى ﻓﺎﺿﻠﻪى اﻓﻼﻃﻮﻧﻲ(٩) زﻣﻴﻦ ﺗﺎ آﺳﻤﺎن ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ .
اوﺗﻮﭘﻴﺎى(٠١) اﻓﻼﻃﻮﻧﻲ، ﻏﺎﻳﺖ ﺣﺎﻛﻤﻴﺖ اﻧﺴﺎن ـ ﺑﻪ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﻏﺮﺑﻲ آن ـ ﺑﺮ ﻛﺮهى زﻣﻴﻦ اﺳﺖ، ﺣﺎل آﻧﻜﻪ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺟﻬﺎﻧﻲ ﻋﺪل ﺑﺮاى ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن، آرﻣﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺣﺎﻛﻤﻴﺖ اﺣﻜﺎم ﺧﺪا ﺑﺮ اﺟﺘﻤﺎع ﺑﺸﺮ ﻣﻌﻨﺎ ﭘﻴﺪا ﻣﻲﻛﻨﺪ. ﻫﻤﻴﻦ دو آرﻣﺎن ﻳﺎ اﻳﺪهآل ﺗﺎرﻳﺨﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻳﻜﻲ ﺑﻪ ﺗﻤﺪن ﻏﺮب و ﺳﻴﻄﺮهى ﺷﻴﻄﺎﻧﻲ آن در ﺟﻬﺖ ﺗﻤﺘﻊ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﻧﻌﻤﺎت و ﻟﺬاﻳﺬ دﻧﻴﺎﻳﻲ ﻣﻲاﻧﺠﺎﻣﺪ و دﻳﮕﺮى ﺑﻪ اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﻲ اﻳﺮان و ﺑﺮﭘﺎﻳﻲ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺟﻬﺎﻧﻲ اﺳﻼم .
ﻫﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﻓﺮد ﺑﺸﺮ، ﺑﺪون اﺳﻮه و اﻣﺎم و ﻫﺪف و آرﻣﺎن دﭼﺎر ﮔﻤﮕﺸﺘﮕﻲ و ﺳﺮﮔﺮداﻧﻲ ﻣﻲﺷﻮد، ﺟﺎﻣﻌﻪ و ﺗﺎرﻳﺦ ﻧﻴﺰ ﺑﺪون آرﻣﺎن ﻏﺎﻳﻲ و ﻣﺪﻳﻨﻪى ﻓﺎﺿﻠﻪ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺣﻴﺎت ﺧﻮﻳﺶ را اﺳﺘﻤﺮار ﺑﺨﺸﺪ. ﻻﺟﺮم، ﻫﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ اﺳﻮه و اﻣﺎم ﻣﻴﺰان ﻗﻀﺎوت و داورى اﻓﺮاد اﻧﺴﺎﻧﻲ ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮد، ﺟﺎﻣﻌﻪ و ﺗﺎرﻳﺦ ﻧﻴﺰ ﻣﻴﺰان ﺧﻮﻳﺶ را از ﻣﺪﻳﻨﻪى
آرﻣﺎﻧﻲ ﺧﻮد ﻛﺴﺐ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ .از زﻣﺎن ﺗﺄﻟﻴﻒ ﻣﺪﻳﻨﻪى ﻓﺎﺿﻠﻪى اﻓﻼﻃﻮن ﻗﺮنﻫﺎ ﻣﻲﮔﺬرد و در ﻃﻮل اﻳﻦ ﻗﺮنﻫﺎ، و ﻣﺨﺼﻮﺻﺎً در ﻗﺮون اﺧﻴﺮ، اوﺗﻮﭘﻴﺎﻫﺎى دﻳﮕﺮى ﻧﻴﺰ ﺗﻮﺳﻂ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن و ﻓﻼﺳﻔﻪى ﻏﺮﺑﻲ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺷﺪه، اﻣﺎ ﻫﻤﻪى آﻧﻬﺎ ﻣﺒﺘﻨﻲ ﺑﺮ ﻣﺪﻳﻨﻪى آرﻣﺎﻧﻲ اﻓﻼﻃﻮن اﺳﺖ. ﻫﻤﻪى اﻳﻦ اوﺗﻮﭘﻴﺎﻫﺎ ﺑﻼ اﺳﺘﺜﻨﺎ در ﺟﺴﺖ و ﺟﻮى ﻻﻣﻜﺎن و ﻻزﻣﺎﻧﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ در آﻧﺠﺎ ﺧﺪا وﺟﻮد ﻧﺪارد، ﻣﺮﮔﻲ اﺗﻔﺎق ﻧﻤﻲاﻓﺘﺪ، و اﻧﺴﺎن ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺟﺎوداﻧﻪ ﺑﺪون اﻳﻨﻜﻪ از
ﻣﺮگ و ﻣﻌﺎد و آﺧﺮت ﺗﺮس داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﻪ ﻛﺎﻣﺠﻮﻳﻲ و ﺗﻤﺘﻊ ﺑﭙﺮدازد. اﻳﻦ آرﻣﺎن واﺣﺪ در ﻗﺮنﻫﺎى ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺻﻮرتﻫﺎى ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﻳﺎﻓﺘﻪ و اﻳﺪهآل ﺗﻮﺳﻌﻪﻳﺎﻓﺘﮕﻲ آﺧﺮﻳﻦ ﺻﻮرﺗﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﻮد ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .
ﺧﻮب! ﺣﺎﻻ ﻫﻨﮕﺎم ﺗﻜﻔﻴﺮ اﻳﻦ ﺣﻘﻴﺮ ﻓﺮا رﺳﻴﺪه اﺳﺖ. ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺶ ﺻﺪر ﺑﺤﺚ ﺑﺎزﮔﺮدﻳﻢ: ﭼﺮا در زﺑﺎن راﻳﺞ ﺳﻴﺎﺳﺖ، ﺟﻬﺎن را ﺑﻪ ﻣﻠﻞ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪ و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ؟ ﻣﮕﺮ ﺗﻮﺳﻌﻪﻳﺎﻓﺘﮕﻲ ﺑﺎ ﻣﺸﺨﺼﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﻋﺮض ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻴﺰان و ﻣﻌﻴﺎرى ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺟﻮاﻣﻊ ﺑﺸﺮى را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﺪان ﻣﻌﻨﺎ ﻛﻨﻴﻢ؟ ﺟﺎﻣﻌﻪى ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪ ـ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎى ﻏﺮﺑﻲ آن ـ ﭼﻄﻮر ﺟﺎﻣﻌﻪاى اﺳﺖ؟
اﺟﻤﺎﻻً ﻣﻲﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﺟﺎﻣﻌﻪى ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪاى اﺳﺖ ﻛﻪ در آن ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺣﻮل ﻣﺤﻮر ﻣﺎدى و ﺗﻤﺘﻊ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﻟﺬاﻳﺬى ﻛﻪ در ﻛﺮهى زﻣﻴﻦ ﻣﻮﺟﻮد اﺳﺖ ﻣﻌﻨﺎ ﺷﺪه و اﻟﺒﺘﻪ ﺑﺮاى اﻳﻨﻜﻪ در اﻳﻦ ﭼﻤﻨﺰارِ ﺑﺰرگ ﻫﻤﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ راﺣﺘﻲ ﺑﭽﺮﻧﺪ ﻳﻚ ﻗﺎﻧﻮن ﻋﻤﻮﻣﻲ و دﻣﻮﻛﺮاﺗﻴﻚ ﻻزم اﺳﺖ ﺗﺎ اﻧﺴﺎنﻫﺎ را در ﻋﻴﻦ ﺑﺮﺧﻮردارى از ﺣﺪاﻛﺜﺮ آزادى(وﻟﻨﮕﺎرى) از ﺗﺠﺎوز ﺑﻪ ﺣﻘﻮق ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺑﺎز دارد. اﻳﻦ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻛﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪى ﺣﺎﻛﻤﻴﺖ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻳﺎ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪدارى و اﺻﺎﻟﺖ ﺑﺨﺸﻴﺪن ﺑﻪ اﻗﺘﺼﺎد ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﺎﻳﺮ وﺟﻮه ﺣﻴﺎت ﺑﺸﺮى اﺳﺖ ﻣﺤﺼﻮل ﻣﺎدىﮔﺮاﻳﻲ و ﺗﺒﻴﻴﻦ ﻣﺎدى ﺟﻬﺎن و ﻃﺒﻴﻌﺖ اﺳﺖ .
آﻳﺎ ﻫﻴﭻ ﻳﻚ از اﻳﻦ آﻗﺎﻳﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﻨﺎدى ﺗﻮﺳﻌﻪى اﻗﺘﺼﺎدى در ﺟﻬﺎن اﻣﺮوز ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺣﺘﻲ ﺑﺮاى ﻳﻚ ﺑﺎر از ﺧﻮد ﭘﺮﺳﻴﺪهاﻧﺪ :
ـ ﺑﺮاى اﻳﻨﻜﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪاى در ﻛﻤﺎل ﺳﻼﻣﺖ روﺣﻲ و آﺳﺎﻳﺶ ﻣﻌﻨﻮى ﺑﻪ ﺳﺮ ﺑﺮد آﻳﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺎﻋﺪه و ﺿﺎﺑﻄﻪى ﻣﺸﺨﺼﻲ را در ﻣﺼﺮف و ﺗﻤﺘﻊ از ﻟﺬاﻳﺬ در ﭘﻴﺶ ﺑﮕﻴﺮد ﻳﺎ ﻧﻪ؟
ـ آﻳﺎ اﻧﺴﺎن ﺑﺎﻳﺪ اﻟﮕﻮى ﻣﺼﺮف ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻴﺎزﻫﺎى ﺣﻘﻴﻘﻲ ﺧﻮﻳﺶ اﻧﺘﺨﺎب ﻛﻨﺪ؟ ﻳﺎ ﺧﻴﺮ، ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ
ﺗﻮﺳﻌﻪى اﻗﺘﺼﺎدى آرﻣﺎن ﭘﺮ ﺟﺎذﺑﻪى ﻋﺼﺮى اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺸﺮ ﺧﺪا را ﻓﺮاﻣﻮش ﻛﺮده و از ﺟﺎوداﻧﮕﻲ روح ﺧﻮﻳﺶ ﻏﻔﻠﺖ ﻛﺮده اﺳﺖ. در ﺗﻘﺴﻴﻢﺑﻨﺪى ﻣﻠﻞ ﺟﻬﺎن ﺑﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪ و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﻣﻌﻴﺎر و ﻣﻴﺰان ﭼﻴﺴﺖ؟ ﺗﻮﺳﻌﻪى اﻗﺘﺼﺎدى. ﺑﻪ اﻋﺘﻘﺎد ﺣﻘﻴﺮ آن ﺑﻴﻨﺶ ﺧﺎﺻﻲ ﻛﻪ ﺟﻬﺎن را ﺑﺎ ﻣﺎده ﻣﻌﻨﺎ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻌﺪ اﻗﺘﺼﺎدى ﺣﻴﺎت ﺑﺸﺮ را ﻣﺒﻨﺎى ﺷﻨﺎﺧﺖ و ﺗﻌﺮﻳﻒ او ﻗﺮار دﻫﺪ .در ﻧﻈﺎم اﻋﺘﻘﺎدى ﻣﺎ آن ﺗﻮﺳﻌﻪاى ﻣﻌﺘﺒﺮ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺗﻌﺎﻟﻲ روﺣﻲ ﺑﺸﺮ ﺗﻜﻴﻪ دارد و ﺗﻌﺎﻟﻲ روﺣﻲ ﺑﺸﺮ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﭘﺮﻫﻴﺰ از ﻓﺰونﻃﻠﺒﻲ و ﺗﻜﺎﺛﺮ، و ﻣﻨﻊ اﺳﺮاف و ﺗﺒﺬﻳﺮ، و ﭘﻴﺮوى از ﻳﻚ اﻟﮕﻮى ﻣﺘﻌﺎدل ﻣﺼﺮف ﻣﻨﺘﻬﻲ ﻣﻲﺷﻮد، ﻧﻪ ﺑﻪ رﺷﺪ اﻗﺘﺼﺎدى ﻣﺤﺾﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ،. ﻣﺎ اﺑﺘﺪاﺋﺎً ﺟﻬﺎن را ﺑﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪ و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻧﻤﻲﻛﻨﻴﻢ و اﻳﻦ ﻣﺒﻨﺎ را ﻫﻢ ﺑﺮاى ﺗﻘﺴﻴﻢﺑﻨﺪى ﻗﺒﻮل ﻧﺪارﻳﻢ. اﻣﺎ اﮔﺮ ﺳﺆال را ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻃﺮح ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ »آﻳﺎ ﻧﻤﻲﺗﻮان راﻫﻲ ﺑﺮاى ﺗﻮﺳﻌﻪى اﻗﺘﺼﺎدى ﭘﻴﺪا ﻛﺮد ﻛﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺘﻲ ﺑﺎ اﺳﻼم ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ؟ »ﺟﻮاب اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﭼﺮا، ﻣﻲﺗﻮان. اﻣﺎ آﻳﺎ ﻃﺮح اﻳﻦ ﺳﺆال ﻣﻮﻛﻮل ﺑﺪان ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻣﺎ ﻧﺨﺴﺖ ﺿﺮورت ﺗﻮﺳﻌﻪى اﻗﺘﺼﺎدى را اﺛﺒﺎت ﻛﺮده ﺑﺎﺷﻴﻢ؟
ﻫﻨﻮز ﺗﺎ رﺳﻴﺪن ﺑﻪ اﻳﻦ ﺳﺆال ﻣﺒﺎﺣﺚ و ﻣﻨﺎزل ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﻲ ﺑﺴﻴﺎرى ﻻزم اﺳﺖ ﻛﻪ رﻓﺘﻪ رﻓﺘﻪ ـ ﺑﻪ اﻣﻴﺪ ﺧﺪا ـ ﻃﺮح ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ.
ﭼﺮا ﺗﻮﺳﻌﻪﻳﺎﻓﺘﮕﻲ اوﺗﻮﭘﻴﺎى اﻧﺴﺎن اﻣﺮوز ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ؟ اﻟﺒﺘﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻲﮔﻔﺘﻴﻢ ﺗﻮﺳﻌﻪﻳﺎﻓﺘﮕﻲ ﻳﻜﻲ از وﺟﻮه اوﺗﻮﭘﻴﺎى آرﻣﺎﻧﻲ ﺑﺸﺮ ﻏﺮﺑﻲ اﺳﺖ، ﭼﺮا ﻛﻪ اﻳﻦ آرﻣﺎن در وﺟﻮه دﻳﮕﺮى ﻧﻴﺰ ﺗﺠﻠﻲ دارد؛ ﻓﻲاﻟﻤﺜﻞ ﺗﻤﺎﻳﻞ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺑﺸﺮ اﻣﺮوز ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ دﻣﻮﻛﺮاﺳﻲ ﻧﻴﺰ از ﻫﻤﻴﻦ آرﻣﺎن اوﺗﻮﭘﻴﺎﻳﻲ واﺣﺪ ﺑﺮ ﻣﻲآﻳﺪ، ﺑﺎ اﻳﻦ ﺗﻔﺎوت ﻛﻪ دﻣﻮﻛﺮاﺳﻲ ﺑﻴﺎنﻛﻨﻨﺪهى ﺻﻮرت ﺳﻴﺎﺳﻲ آن اﺳﺖ. ﺗﻮﺳﻌﻪﻳﺎﻓﺘﮕﻲ و دﻣﻮﻛﺮاﺳﻲ دو وﺟﻪ از ﻳﻚ اﻳﺪهآل واﺣﺪ
اﺳﺖ، و اﻣﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﭼﺮا ﺑﺸﺮ ﻋﻠﺖ ﻏﺎﻳﻲ ﺣﺮﻛﺖ ﺧﻮﻳﺶ را در اﻳﻦ ﺻﻮرت اﻳﺪهآل ﻣﻲﺑﻴﻨﺪ ﺳﺆاﻟﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻗﺮآن ﻣﺠﻴﺪ و رواﻳﺎت ﻣﺎ ﺑﻪ روﺷﻨﻲ ﺑﻪ آن ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺘﻪاﻧﺪ؛ وﻟﻲ ﭘﻴﺶ از ﺗﺤﻘﻴﻖ در اﻳﻦ ﭘﺎﺳﺦ، ﻻزم اﺳﺖ ﻛﻪ ﻳﻚﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺿﺮورت آن ﻣﻮرد ﺗﺄﻛﻴﺪ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد .
اﮔﺮ ﻧﺒﻮد ﻛﻪ اﻧﺴﺎن ﻣﻴﺰان و ﻣﻌﻴﺎر ﺧﻮﻳﺶ را از آرﻣﺎن و ﻋﻠﺖ ﻏﺎﻳﻲ ﺣﺮﻛﺖ ﺧﻮﻳﺶ اﺧﺬ ﻣﻲﻛﻨﺪ، ﭘﺮداﺧﺘﻦ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﺒﺎﺣﺚ ﻫﻴﭻ ﺿﺮورت ﻧﺪاﺷﺖ. در ﻓﻄﺮت ﻋﺎﻟﻢ اﻳﻦ اﺻﻞ ﻧﻬﻔﺘﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ وﻗﺘﻲ اﻧﺴﺎن ﻫﺪﻓﻲ را ﺑﺮﻣﻲﮔﺰﻳﻨﺪ، از آن ﭘﺲ رد ﻳﺎ ﻗﺒﻮل ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﻪ او اراﺋﻪ ﻣﻲﺷﻮد ﺑﻪ ﻣﻄﺎﺑﻘﺖ ﻳﺎ دانلود نمونه سوالات استخدامی توسعه و مبانی تمدن غرب pdf ﻋﺪم ﺗﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ آن ﺻﻮرت ذﻫﻨﻲ ﻛﻪ از ﻫﺪﻓﺶ در درون ﺧﻮﻳﺶ ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ ﺑﺎزﮔﺸﺖ دارد؛ اﮔﺮ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﻮد ﻣﻲﭘﺬﻳﺮد وﮔﺮﻧﻪ رد ﻣﻲﻛﻨﺪ .
ارﻣﻐﺎﻧﻲ ﻛﻪ اﻧﺴﺎن از ﺑﻬﺸﺖ ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ دﻧﻴﺎ آورده اﺳﺖ ﺟﺎذﺑﻪاى ﻓﻄﺮى اﺳﺖ ﻛﻪ او را از درون ﺑﻪ ﺳﻮى ﺑﻬﺸﺖ و آﻧﭽﻪ ﺑﻬﺸﺘﻲ اﺳﺖ ﻣﻲﻛﺸﺎﻧﺪ. اﻣﺎ ﻣﻊاﻻﺳﻒ اﻧﺴﺎن دﭼﺎر ﻧﺴﻴﺎن اﺳﺖ و ﻣﺎدام ﻛﻪ اﻳﻤﺎن ﻧﻴﺎورده و اﺳﺘﻤﺮار در ﻋﻤﻞ ﺻﺎﻟﺢ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﻬﺸﺖ واﻗﻌﻲ را ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻧﻤﻲدﻫﺪ. اﻧﺴﺎن ﻓﻄﺮﺗﺎً در ﺟﺴﺖ و ﺟﻮى ﺑﻬﺸﺖ اﺳﺖ؛ ﻫﻤﺎن ﺑﻬﺸﺘﻲ ﻛﻪ از آﻧﺠﺎ ﻫﺒﻮط ﻛﺮده اﺳﺖ، و ﺟﺎذﺑﻪﻫﺎى دروﻧﻲ او ﺑﻪ ﺳﻮى ﻋﺎﻟﻤﻲ ﻣﺘﻌﺎدل، زﻳﺒﺎ،
ﺟﺎوداﻧﻪ از ﻫﻤﻴﻦﺟﺎ ﻧﺎﺷﻲ ﻣﻲﺷﻮد .ﻋﻼﻣﻪ ﻃﺒﺎﻃﺒﺎﻳﻲ(ره) در ﺗﻔﺴﻴﺮ آﻳﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ آﻓﺮﻳﻨﺶ اﻧﺴﺎن و ﻫﺒﻮط او، در ﺳﻮرهى »ﻃﻪ« آن ﺑﻬﺸﺖ را ﺑﻬﺸﺖ اﻋﺘﺪال ﻣﻲﺧﻮاﻧﻨﺪ و ﻣﻲﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ... :اﻳﻦ داﺳﺘﺎن... ﺣﺎل ﺑﻨﻲﻧﻮع آدم را ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﻃﺒﻊ زﻣﻴﻨﻲ و زﻧﺪﮔﻲ ﻣﺎدﻳﺶ ﺗﻤﺜﻴﻞ ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﻣﺠﺴﻢ ﻣﻲﺳﺎزد، زﻳﺮا ﺧﺪا او را در ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻗﻮام ﺧﻠﻖ ﻛﺮده، و در ﻧﻌﻤﺘﻬﺎﻳﻲ ﺑﻲﺷﻤﺎر ﻏﺮق ﺳﺎﺧﺘﻪ، و در ﺑﻬﺸﺖ اﻋﺘﺪاﻟﺶ ﻣﻨﺰل داده، و از ﺗﻌﺪى و ﺧﺮوج ﺑﻪ ﻳﻚﺳﻮى اﻓﺮاط و ﺗﻔﺮﻳﻂ ﻛﻪ ﻧﺎﺷﻲ از ﭘﻴﺮوى ﻫﻮاى ﻧﻔﺲ و ﺗﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺳﺮاب دﻧﻴﺎ، و در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻓﺮاﻣﻮﺷﻲ ﺟﺎﻧﺐ رباﻟﻌﺰة(١) اﺳﺖ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻓﺮﻣﻮد.
ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﻌﻨﺎ، زﻧﺪﮔﻲ آدم(ع) در اﻳﻦ ﺑﻬﺸﺖ ﺑﺮزﺧﻲ، ﺗﻤﺜﻴﻞ وﺿﻌﻴﺖ ﺗﻌﺎدل اﻧﺴﺎن اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮان ﻣﺸﺨﺼﺎت آن را از ﻫﻤﻴﻦ ﺳﻮرهى ﻣﺒﺎرﻛﻪى »ﻃﻪ« اﺳﺘﺨﺮاج ﻛﺮد :آنﮔﺎه ﮔﻔﺘﻴﻢ: اى آدم، ﻣﺤﻘﻘﺎً اﻳﻦ ﺷﻴﻄﺎن ﺑﺎ ﺗﻮ و ﺟﻔﺖ ﺗﻮ دﺷﻤﻦ اﺳﺖ. ﻣﺒﺎدا ﺷﻤﺎ را از ﺑﻬﺸﺖ ﺑﻴﺮون آرد و از آن ﭘﺲ ﺑﻪ ﺷﻘﺎوت ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﻮﻳﺪ. آﻧﺠﺎ ﻧﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺷﻮى و ﻧﻪ ﺑﺮﻫﻨﻪ ﻣﺎﻧﻲ. و ﻧﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺗﺸﻨﮕﻲ و ﮔﺮﻣﺎى آﻓﺘﺎب آزار ﺑﻴﻨﻲ.(٣ (
ﺗﻔﺴﻴﺮ و ﺗﻮﺟﻴﻪ ﮔﺮاﻳﺶﻫﺎى ﻓﻄﺮى اﻧﺴﺎن ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ زﻳﺒﺎﻳﻲ و ﺟﺎوداﻧﮕﻲ، ﺗﻌﺎدل و ﺣﺘﻲ رﻓﺎه، در ﻫﻤﻴﻦ آﻳﺎت ﻣﺒﺎرﻛﻪ ﻣﺸﻬﻮد اﺳﺖ و ﺑﻪ ﺗﻌﺒﻴﺮ دﻳﮕﺮ، ﻓﻄﺮﻳﺎت اﻧﺴﺎن ﺗﻤﺎﻣﺎ از ﻛﺸﺶ دروﻧﻲ او ﺑﺮاى رﺳﻴﺪن ﺑﻪ اﻳﻦ وﺿﻌﻴﺖ ﺗﻌﺎدﻟﻲ اوﻟﻴﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﻲﺷﻮد و ﺗﻜﺎﻣﻞ اﻧﺴﺎن ﻧﻴﺰ ﻣﻌﻨﺎﻳﻲ ﺟﺰ اﻳﻦ ﻧﺪارد .
اﻣﺎ از ﺟﺎﻧﺐ دﻳﮕﺮ، ﻫﻤﻴﻦ ﻓﻄﺮت و ﮔﺮاﻳﺶﻫﺎى دروﻧﻲ زﻣﻴﻨﻪى اﻧﺤﺮاف و ﻫﻼﻛﺖ ﺑﻨﻲآدم ﻫﺴﺘﻨﺪ و از ﻫﻤﻴﻦ آﻳﺎت ﻣﺒﺎرﻛﻪ ﻧﻴﺰ ﺑﺮ ﻣﻲآﻳﺪ ﻛﻪ ﺷﻴﻄﺎن اﻧﺴﺎن را در ﺟﻬﺖ ﺗﻤﺎﻳﻼت ﻓﻄﺮىاش ﻓﺮﻳﺐ ﻣﻲدﻫﺪ. ﺷﻴﻄﺎن ﺑﺎ ﺳﻮءاﺳﺘﻔﺎده از ﮔﺮاﻳﺶﻫﺎى ذاﺗﻲ اﻧﺴﺎن ﺑﻪ ﺟﺎوداﻧﮕﻲ و ﺧﻠﻮد و ﻗﺪرت و ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ ﻻﻳﺰال او را اﻏﻮا ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ... :اى آدم، آﻳﺎ ﺗﻮ را ﺑﻪ درﺧﺖ ﺧﻠﻮد و ﺟﺎوداﻧﮕﻲ و ﺳﻠﻄﻨﺘﻲ ﻛﻪ ﻛﻬﻨﻪ ﻧﻤﻲﺷﻮد راﻫﻨﻤﺎﻳﻲ ﻛﻨﻢ؟(٤ (
و ﻧﻴﺰ از اداﻣﻪى داﺳﺘﺎن ﻛﻪ ﻓﺮﻳﻔﺘﻪ ﺷﺪن آدم و ﻫﺒﻮط اوﺳﺖ ﺑﺮ ﻣﻲآﻳﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻓﻄﺮﻳﺎت ﻫﺮ ﭼﻨﺪ روى ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﺣﻖ دارﻧﺪ، اﻣﺎ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺤﺘﻤﻞ اﺳﺖ ﻛﻪ دﭼﺎر اﺷﺘﺒﺎه ﺷﻮﻧﺪ و ﻏﺎﻳﺎت ﺧﻮﻳﺶ را در ﺟﺎى دﻳﮕﺮى ﺑﺠﺰ ﺣﻖ ﺟﺴﺖ و ﺟﻮ ﻛﻨﻨﺪ. ﻳﻜﻲ از راﻳﺞﺗﺮﻳﻦ اﻳﻦ اﺷﺘﺒﺎﻫﺎت آﻧﭽﻨﺎنﻛﻪ از ﺗﻌﺒﻴﺮات ﻗﺮآن ﻣﺠﻴﺪ ﺑﺮﻣﻲآﻳﺪ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ آدﻣﻴﺰاد دﭼﺎر اﺧﻼد اﻟﻲ اﻻرض(٥) ﮔﺮدد و در ﻫﻤﻴﻦ ﻛﺮهى ﺧﺎﻛﻲ ﺑﻪ ﺟﺴﺖ و ﺟﻮى ﺟﺎوداﻧﮕﻲ ﺑﺮآﻳﺪ. در ﺳﻮرهى »ﻫﻤﺰه« آﻣﺪه اﺳﺖ :واى ﺑﺮ ﻫﺮ ﻫﺮزهﮔﻮى ﺑﺪزﺑﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺛﺮوتاﻧﺪوزى ﻣﻲﻛﻨﺪ و آن را ﻣﻲﺷﻤﺮد و ﺣﺴﺎب ﻣﻲﻛﻨﺪ .ﻣﻲاﻧﮕﺎرد ﻛﻪ ﻣﺎﻟﺶ او را ﺟﺎوداﻧﮕﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺨﺸﻴﺪ.(٦ (
زﻣﻴﻨﻪى اﻳﻦ اﺷﺘﺒﺎه ﻫﺮ ﭼﻨﺪ در ﻓﻄﺮت اﻧﺴﺎن ﻣﻮﺟﻮد اﺳﺖ، اﻣﺎ اﻳﻦ ﺧﻮد اوﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﮔﻨﺎﻫﺎﻧﺶ ﭼﺎﻫﻲ اﻳﻨﭽﻨﻴﻦ ﺑﺮ ﺳﺮ راه ﺧﻮﻳﺶ ﺣﻔﺮ ﻣﻲﻛﻨﺪ .
آﻳﺎ »اوﺗﻮﭘﻴﺎ »رؤﻳﺎى رﻫﺎﻳﻲ اﻧﺴﺎن از ﺗﻨﮕﻨﺎى ﺣﻴﺮت و ﺗﺮس از ﻃﺮﻳﻖ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺳﺎﺧﺘﻦ زﻣﺎن و ﺻﻴﺮورت، و زﻧﺪﮔﻲ ﻓﺎرغ از ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ درد و اﺣﺴﺎس ﻧﻴﺎز و ﻓﻘﺮ، در زﻣﺎن ﺣﺎل اﺳﺖ؟ آﻳﺎ رؤﻳﺎى ﺑﻬﺸﺖ از دﺳﺖ رﻓﺘﻪ و آرزوى رﺳﻴﺪن ﺑﻪ اﻟﻴﺰه()اﺳﺖ٧ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻫُﻤِﺮ(٨) در آﻧﺠﺎ ﭘﻬﻠﻮاﻧﺎن و ﻳﻼن ﭘﺲ از ﻣﺮگ در ﺻﻠﺢ و ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻲ و آراﻣﺶ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﻲﺑ
ﻳﻜﻲ از ﺣﻜﻤﺎى ﮔﺮاﻧﻘﺪر ﻣﻌﺎﺻﺮ در ﺑﺤﺚ از »اوﺗﻮﭘﻴﺎ« و رﻳﺸﻪﻫﺎى ﻓﻠﺴﻔﻲ آن در وﺟﻮد اﻧﺴﺎن، ﺑﻌﺪ از ﻃﺮح اﻳﻦ ﺳﺆالﻫﺎ ﺑﺎﻷﺧﺮه ﺟﻮاب ﻣﻲدﻫﺪ :اوﺗﻮﭘﻴﺎ رؤﻳﺎى ﺑﺎزﻳﺎﻓﺘﻦ ﻧﻈﺎم ﺛﺎﺑﺖ ﮔﺬﺷﺘﻪ و آﺳﺎﻳﺶ و آراﻣﺶ ﻗﺒﻞ از اﻓﺘﺎدن در ﻋﺎﻟﻢ و وﻻدت اﺳﺖ (١٠).
ﻳﻌﻨﻲ ﺟﺴﺖ و ﺟﻮى ﺑﻬﺸﺖ ﻗﺒﻞ از ﻫﺒﻮط. اﻳﺸﺎن ﻣﻲﻓﺮﻣﺎﻳﺪ :ﻏﺮب در ﻃﻮل ﺗﺎرﻳﺦ دوﻫﺰار و ﭘﺎﻧﺼﺪﺳﺎﻟﻪى ﺧﻮد، ﺗﺨﻔﻴﻒ ﻫﻤﻪى دردﻫﺎ و رخزردىﻫﺎ را در رؤﻳﺎى اﺳﺘﻘﺮار ﺿﺮورت ﻋﻘﻠﻲ و ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻋﻘﻞ ﺟﺴﺖ و ﺟﻮ ﻛﺮده و ﺧﻮاﺳﺘﻪ اﺳﺖ رؤﻳﺎى ﺑﻬﺸﺖ را در زﻣﻴﻦ، در ﻣﻴﺎن اﻗﻴﺎﻧﻮسﻫﺎ و ﺣﺘﻲ در ﻓﻀﺎ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى ﻗﺎﻧﻮن ﻋﻘﻞ ﻣﺘﺤﻘﻖ ﺳﺎزد.(٠٠ (
و اﻟﺒﺘﻪ در اﻳﻨﺠﺎ ﻣﻨﻈﻮر اﻳﺸﺎن از ﻋﻘﻞ ﻫﻤﺎن ﻋﻘﻞ ﺟﺰوى اﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﻮد اروﭘﺎﻳﻲﻫﺎ آن را Reasonﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ، اﮔﺮ ﭼﻪ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻣﺎ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن از ﻋﻘﻞ ﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮى اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻌﺪﻫﺎ ان ﺷﺎءاﷲ از آن ﺳﺨﻦ ﺧﻮاﻫﺪ رﻓﺖ .
ﻋﻠﻢ« ـ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎى اﻣﺮوزى آن وﺳﻴﻠﻪىﻣﻄﻠﻖِ ﻧﺠﺎت از ﻣﺮگ و ﺑﻴﻤﺎرى و ﺗﺮس اﺳﺖ و اﻳﻦ ﺗﻮﻫﻢ در ﻗﺮن ﻧﻮزدﻫﻢ و اواﺋﻞ ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﻗﺪرى ﻏﻠﺒﻪ داﺷﺖ ﻛﻪ وﻗﺘﻲ از ﻳﻚ ﻫﻨﺮﭘﻴﺸﻪى ﺳﻲﺳﺎﻟﻪ ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ ﻛﻪ »ﭘﻴﺮ ﻣﻲﺷﻮى؟«، ﺟﻮاب داد: »ﻫﺮﮔﺰ ﭘﻴﺮ ﻧﺨﻮاﻫﻢ ﺷﺪ زﻳﺮا ﻋﻠﻢ در آﻳﻨﺪهى ﻧﺰدﻳﻚ و ﻗﺒﻞ از آﻧﻜﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﭘﻴﺮى ﺑﺮﺳﻢ ﻣﺴﺌﻠﻪى ﭘﻴﺮى را ﺣﻞ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد .»
از آن روز ﻛﻪ ﻋﻠﻢ ﻣﺮگ را ﻧﻮﻋﻲ ﺑﻴﻤﺎرى ﻣﻲداﻧﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﺮ اﻋﻀﺎ ﻋﺎرض ﻣﻲﺷﻮد و ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ در آﻳﻨﺪه ﺑﺮ آن ﻓﺎﺋﻖ آﻳﺪ، اﻳﻦ ﺗﻮﻫﻢ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻪ ﺿﻌﻒ ﮔﺮاﻳﻴﺪه و از اﻋﺘﺒﺎر و اﻃﻼق اﻓﺘﺎده اﺳﺖ؛ اﻣﺎ ﺻﻮرت آرﻣﺎﻧﻲ آن ﻫﻨﻮز ﺑﺎﻗﻲ اﺳﺖ و ﺗﻮﺳﻌﻪﻳﺎﻓﺘﮕﻲ ﻳﻜﻲ از وﺟﻮه آن اﺳﺖ. ﺧﻮب ﺑﻪ ﺣﺮفﻫﺎى اﻳﻦ روﺷﻨﻔﻜﺮ آﻣﺮﻳﻜﺎﻳﻲ ـ ﺑﺮژﻳﻨﺴﻜﻲ(٠٢) ﺗﻮﺟﻪ ﻛﻨﻴﺪ :ﺑﺮرﺳﻲﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺗﺎ ﻛﻨﻮن در اﻳﻦ رﺷﺘﻪ اﻧﺠﺎم ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ، ﺣﺎﻛﻲ از آن اﺳﺖ ﻛﻪ اﻧﺴﺎنﻫﺎى دﻧﻴﺎى ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ، ﻇﺮف ﭼﻨﺪ دﻫﻪﻳﻲ ﻛﻪ در ﭘﻴﺶ اﺳﺖ، ﺟﻬﺸﻲ ﻋﻈﻴﻢ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻛﺮد ﺟﻬﺸﻲ ﻛﻪ ﺑﺎﻟﻘﻮه ﻣﻌﺎدل اﺳﺖ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺗﺤﻮل ﻣﺘﺪرج ﺑﺸﺮ از ﻣﺮﺣﻠﻪى ﺣﻴﻮاﻧﻲ ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪ اﻧﺴﺎﻧﻲ .ﻓﻘﻂ ﺗﻔﺎوت ﺟﻬﺶ آﻳﻨﺪه در اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﭼﺮخ آن، ﺳﺮﻳﻊﺗﺮ ﺣﺮﻛﺖ ﻣﻲﻛﻨﺪ و زﻣﺎن را ﭘﺸﺖ ﺳﺮﻣﻲﮔﺬارد، و ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ، اﺛﺮ ﺳﺮﺳﺎمآور ﺗﻐﻴﻴﺮ، ﻋﻤﻴﻖﺗﺮ اﺣﺴﺎس ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. اﻧﺴﺎن، ﺑﺘﺪرﻳﺞ و ﺑﻪ ﻃﺮز ﻓﺰاﻳﻨﺪه، ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ آن را ﺧﻮاﻫﺪ ﻳﺎﻓﺖ ﻛﻪ در ﻣﻮرد ﺟﻨﺴﻴﺖ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ، ﺧﻮد ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﮕﻴﺮد، ﺑﻪ ﺑﺮﻛﺖ داروﻫﺎ، ﻣﻴﺪان ﺑﺮد ﻫﻮﺷﻲ اﻧﺴﺎنﻫﺎ را وﺳﻌﺖ دﻫﺪ و ﺷﺨﺼﻴﺖ آﻧﻬﺎ را دﮔﻮﮔﻮن ﺳﺎزد ﻳﺎ ﻣﻬﺎر ﻛﻨﺪ. ﻣﻐﺰ اﻧﺴﺎن، از ﻧﻴﺮوﻫﺎى ﺑﻲﺣﺴﺎﺑﻲ ﺑﺮﺧﻮردار ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ و ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ اﺗﻮﻣﺒﻴﻞ، ﺗﺤﺮك و ﺟﻨﺒﺶ ﺑﺸﺮ را اﻓﺰون و آﺳﺎن ﺳﺎﺧﺖ. »ﺷﻤﺎرﮔﺮ«، ﺗﻌﻘﻞ او را ﺑﺴﻂ ﺧﻮاﻫﺪ داد.
ﻗﺪرت ﺑﺪﻧﻲ ﺑﺸﺮ، ﻋﻤﻖ و ﮔﺴﺘﺮش ﺧﻮاﻫﺪ ﻳﺎﻓﺖ و ﭘﺎﻳﺪارى و دوام آن، ﺑﻪ اﺧﺘﻴﺎر او در ﺧﻮاﻫﺪ آﻣﺪ. ﺑﺮﺧﻲ از
آﻳﻨﺪهﻧﮕﺮان ﺑﺮآورد ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﻃﻲ ﻗﺮن آﻳﻨﺪه، ﻣﺘﻮﺳﻂِ دانلود نمونه سوالات استخدامی توسعه و مبانی تمدن غرب pdf ﻋﻤﺮ اﻧﺴﺎن، ﺑﻪ ﺗﻘﺮﻳﺐ، ﺑﻪ ١٢٠ ﺳﺎل ﺧﻮاﻫﺪ رﺳﻴﺪ...
»ﺳﻴﺒﺮﻧﺘﻴﻚ)«٠٣) و »ﺧﻮدﻛﺎرى) »اﺗﻮﻣﺎﺳﻴﻮن(٠٤))، آداب ﻛﺎر ﻛﺮدن را زﻳﺮ و رو ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد ﻓﺮاﻏﺖ ﺑﺼﻮرت ﻛﺎر روزﻣﺮه در ﺧﻮاﻫﺪ آﻣﺪ و ﻛﺎر ﻋﻤﻠﻲ، در ﻋﺪاد ﻣﺴﺘﺜﻨﻴﺎت ﻗﺮار ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺮﻓﺖ، و آﻧﮕﺎه، ﺟﺎﻣﻌﻪى ﻛﺎر، ﺟﺎى ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪى ﺗﻔﺮﻳﺢ و ﺗﻔﻨﻦ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺨﺸﻴﺪ.(٠٥ (
اﻟﺒﺘﻪ ﻫﻤﻪى اﻳﻦ روﺷﻨﻔﻜﺮان ﻏﺮﺑﻲ اﻳﻦ ﻗﺪر ﻏﻔﻠﺖزده ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻮﻳﻲ از واﻗﻌﻴﺖ ﺑﻪ ﻣﺸﺎﻣﺸﺎن ﻧﺮﺳﻴﺪه ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺴﻴﺎرى از آﻧﻬﺎ ﻣﺜﻞ »آﻟﻔﺮد ﺳﻮوى« اﻛﻨﻮن در ﺑﻨﻴﺎنﻫﺎى رﺷﺪ ﺗﻤﺪن ﺧﻮﻳﺶ ﺷﻚ ﻛﺮدهاﻧﺪ :رﺷﺪ ﺑﺎ اﺑﻌﺎد ﺑﺰرگ ﻛﻨﻮﻧﻲاش، ﻣﺤﻴﻄﻲ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺼﻨﻮﻋﻲ، و ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺗﻜﻨﻴﻜﻲ، ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ. آﻳﺎ اﻧﺴﺎن ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺧﻮاﻫﺪ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﺤﻴﻂ ﺗﻜﻨﻴﻜﻲ، ﺳﺎزﮔﺎر ﺷﻮد؟(٠٦ (
ﺑﻌﻀﻲ از ﻋﺎﻗﻞﺗﺮﻫﺎﻳﺸﺎن ﻣﺜﻞ »رﻧﻪ دوﻣﻦ)«٠٧) ﺣﺘﻲ ﺑﺎ اﻃﻤﻴﻨﺎن ﺑﻴﺸﺘﺮى ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ :ﻫﻤﻪى ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎ، ﺑﻪ ﻓﺮورﻳﺰى ﻛﺎﻣﻞ و ﺑﺮﮔﺸﺖ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ اﻳﻦ ﺗﻤﺪن در ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺖ و ﻳﻜﻢ اﺷﺎره ﻣﻲﻛﻨﺪ، ﻣﮕﺮ آنﻛﻪ ﺑﻲدرﻧﮓ، روشﻫﺎىﻣﺎن را دﮔﺮﮔﻮن ﺳﺎزﻳﻢ.(٠٨ (
در ﻓﺮاﻧﺴﻪ، ارﺑﺎﺑﺎن ﺻﻨﺎﻳﻊ ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ: رﻓﺎه، آﻣﺎر ﺧﻮد را دارد: ﺻﺪ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ، در ١٨٧٤، ﻳﻚ ﻛﺎرﮔﺮ ﻓﺮاﻧﺴﻮى از ١٢ ﺳﺎﻟﮕﻲ ﺗﺎ ﻟﺤﻈﻪ ﻣﺮگ ﻛﺎر ﻣﻲﻛﺮد: روزى دوازده ﺳﺎﻋﺖ، ﺷﺶ روز در ﻫﻔﺘﻪ، ﻫﻔﺘﺎد و دو ﻫﻔﺘﻪ در ﺳﺎل(٠٩). او از ﮔﻬﻮاره ﺗﺎ ﮔﻮر، روﻳﻬﻤﺮﻓﺘﻪ ٢٢٠ ﻫﺰار ﺳﺎﻋﺖ ﻛﺎر ﻣﻲﻛﺮد .در ١٩٧٦ ﻫﻤﻴﻦ ﻛﺎرﮔﺮ، ﺗﻨﻬﺎ از ١٦ ﺗﺎ ٦٥ ﺳﺎﻟﮕﻲ ﻛﺎر ﻣﻲﻛﻨﺪ: ﻫﺸﺖ ﺳﺎﻋﺖ در روز، ﭘﻨﺞ روز در ﻫﻔﺘﻪ، ﭼﻬﻞ و ﻫﺸﺖ ﻫﻔﺘﻪ در ﺳﺎل. ﺟﻤﻊ ﺳﺎﻋﺎت ﻛﺎر او در اﻳﻦ ﻣﺪت ٩٤ ﻫﺰار اﺳﺖ، ٥٥ درﺻﺪ ﻛﻤﺘﺮ از ﻳﻚ ﻗﺮن ﭘﻴﺶ.
اﻣﺎ اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖﻫﺎى اﺑﺘﺪاﻳﻲ ارﺑﺎﺑﺎن ﺻﻨﺎﻳﻊ، ﺑﻪ ﻫﻴﭻ روى واﻗﻌﻲ ﻧﻴﺴﺖ. ﻧﺨﺴﺖ از آن روى ﻛﻪ ﻫﻨﻮز ﺑﻴﻨﻮاﻳﺎﻧﻲ در ﺟﺎﻣﻌﻪى ﺻﻨﻌﺘﻲ ﻏﺮب، روزاﻧﻪ ده ﺗﺎ دوازده ﺳﺎﻋﺖ ﻛﺎر ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و ﺑﺎﻻﺧﺺ از آن روى ﻛﻪ ﻛﻤﻴﺖ ﻛﺎر ﻳﻚ ﭼﻴﺰى اﺳﺖ و ﻛﻴﻔﻴﺖ آن ﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮى، اﻣﺎ ﻣﺎﺷﻴﻦﻫﺎ ﺑﺎر ﺟﺴﻤﻲ و ﻋﻀﻼﻧﻲ اﻧﺴﺎن را ﺳﺒﻚ ﺳﺎﺧﺘﻪاﻧﺪ. در ﻋﻮض، ﺑﺎر رواﻧﻲ او را ﺳﻨﮕﻴﻦ ﻛﺮدهاﻧﺪ .
ﺑﻌﻀﻲ از آﻧﻬﺎ ﺣﺘﻲ درﻳﺎﻓﺘﻪاﻧﺪ ﻛﻪ اﻣﻜﺎن ﺗﻮﺳﻌﻪى اﻗﺘﺼﺎدى ﻫﺮﮔﺰ ﺑﺮاى ﻫﻤﻪى زﻣﻴﻦ ﻗﺎﺑﻞ دﺳﺘﻴﺎﺑﻲ ﻧﻴﺴﺖ و اﻳﻦ ﻧﻴﻤﻪى ﻓﻘﻴﺮ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎً ﺗﺎوان آن ﻧﻴﻤﻪى ﺳﻴﺮ و ﭘﺮ اﺳﺖ، و ﻛﺸﻮرﻫﺎى ﺗﻮاﻧﮕﺮ ﻛﻪ ٢٩ درﺻﺪ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺟﻬﺎن را در ﺧﻮد دارﻧﺪ، ﻫﺸﺘﺎد درﺻﺪ ﺳﻮﺧﺖ و ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﻮاد ﺧﺎم را، ﻣﺼﺮف، و ﺑﻬﺘﺮ ﺑﮕﻮﻳﻢ، ﻧﺎﺑﻮد ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ... ﻛﺸﻮرﻫﺎى ﻓﻘﻴﺮﺗﺮ ﻫﻢ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﻋﺼﺮ »ﺧﻴﺰ »اﻗﺘﺼﺎدى ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ رﺳﻴﺪ: در زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ آنﻫﺎ ﺑﻪ ﻋﺼﺮ »ﺧﻴﺰ« ﺑﺮﺳﻨﺪ، ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻣﻮاد ﺧﺎم ﻣﻮﺟﻮد ﻣﺼﺮف ﺷﺪه اﺳﺖ.(٢٠ (
...اﻣﺎ ﻫﻨﻮز ﻫﻴﭻ ﻳﻚ از آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻋﻤﻖ ﻣﺴﺌﻠﻪ آﻧﭽﻨﺎن ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ دﺳﺖ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪاﻧﺪ و ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻫﻢ دﺳﺖ ﺑﻴﺎﺑﻨﺪ .ﻫﻤﻪى اﺷﺘﺒﺎه در اﻳﻨﺠﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﻏﺮب ﺑﻬﺸﺖ زﻣﻴﻦ را ﺑﺪل از ﺑﻬﺸﺖ آﺳﻤﺎﻧﻲ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ و در ﺧﻴﺎل اوﺗﻮﭘﻴﺎﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در آن ﺑﻴﻤﺎرى، ﻣﺮگ و ﭘﻴﺮى ﻋﻼج ﺷﺪه اﺳﺖ و اﻧﺴﺎن ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻓﺎرغ از ﮔﺬﺷﺖ زﻣﺎن ﺟﺎوداﻧﻪ ﻣﺮﻛﻮب ﻣﺮادش را ﻫﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﻧﻔﺲ اﻣﺎرهاش ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻪ ﺟﻮﻻن در ﺑﻴﺎورد و اﻳﻦﺳﻮى و آنﺳﻮى ﺑﺘﺎزد و از ﻫﻤﻪى ﻟﺬاﻳﺬ ﻣﻤﻜﻦ ﻣﺘﻤﺘﻊ ﺷﻮد .
ﺑﻪراﺳﺘﻲ ﻫﻴﭻ ﻓﻜﺮ ﻛﺮدهاﻳﺪ ﻛﻪ ﭼﺮا ﺑﺸﺮ ﻏﺮﺑﻲ ﺗﻮﺳﻌﻪ و رﺷﺪ ﺧﻮد را ﺑﺎ اﻓﺰاﻳﺶ ﺳﺎﻋﺎت اوﻗﺎت ﻓﺮاﻏﺖ و ﺗﻔﻨﻦ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻲﺳﻨﺠﺪ؟ ﻳﻜﻲ از ﺑﺎرزﺗﺮﻳﻦ ﻣﺸﺨﺼﺎت ﺟﺎﻣﻌﻪى اﻳﺪهآل ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ در آن، ﻛﺎر ﺗﺎ ﺣﺪاﻗﻞ ﻣﻤﻜﻦ ﻛﺎﻫﺶ ﻳﺎﻓﺘﻪ و ﻣﺘﻘﺎﺑﻼً ﺳﺎﻋﺎت ﻓﺮاﻏﺖ ﺑﻪ ﺣﺪاﻛﺜﺮ رﺳﻴﺪه ﺑﺎﺷﺪ. اﻳﻦ از ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت رﻛﻨﻲ آن
ﺑﻬﺸﺖ زﻣﻴﻨﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻧﺴﺎن اﻣﺮوز در ﺟﺴﺖ و ﺟﻮى آن اﺳﺖوﻗﺘﻲ. ﻣﻌﻴﺎر رﺷﺪ، ﻛﺎر ﻛﻤﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺴﻠﻤﺎً ﺑﻬﺸﺖ ﺟﺎﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در آن اﺻﻼً ﻛﺎر ﻧﺒﺎﺷﺪ. ﻳﻚ ﻧﻈﺮ ﺑﻪ ﻛﺘﺎبﻫﺎى اﻗﺘﺼﺎدى ﻏﺮب ﻛﻪ در زﻣﻴﻨﻪى ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻧﮕﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﺎﻓﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻣﻌﻨﺎ را ﺑﻪ اﻧﺴﺎن ﺑﻔﻬﻤﺎﻧﺪ ﻛﻪ اﮔﺮ ﻣﻲﺧﻮاﻫﻴﺪ ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ﺟﺎﻣﻌﻪاى ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﻳﺎ ﻧﻪ، ﺳﺎﻋﺎت ﻛﺎر ﻛﺎرﮔﺮان را ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻴﺪ؛ ﻛﺎر ﻛﻤﺘﺮ ﻣﺴﺎوى ﺑﺎ رﺷﺪ ﺑﻴﺸﺘﺮ اﺳﺖ .
اﺳﺘﻘﺒﺎل ﻏﺮب از اﺗﻮﻣﺎﺳﻴﻮن ﺑﺎ اﻳﻦ اﺷﺘﺒﺎه ﻣﻼزﻣﻪ دارد ﻛﻪ آﻧﻬﺎ ﻣﻲﭘﻨﺪارﻧﺪ ﻛﻪ ﺧﻮدﻛﺎرى ﻳﺎ اﺗﻮﻣﺎﺳﻴﻮن ﺳﺎﻋﺎت ﻓﺮاﻏﺖ اﻧﺴﺎن را اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻲﺑﺨﺸﺪ. و اﻟﺒﺘﻪ ﺣﺘﻲ اﮔﺮ ﻓﺮاﻏﺖ را ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ ارزﺷﻲ ﻣﺴﻠﻢ ﺗﻠﻘﻲ ﻛﻨﻴﻢ ﺑﺎز ﻫﻢ ﮔﺴﺘﺮش اﺗﻮﻣﺎﺳﻴﻮن ﺗﻮﻓﻴﻘﻲ در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﻧﺪاﺷﺘﻪ، ﭼﺮا ﻛﻪ ﺑﺠﺰ ارﺑﺎﺑﺎن و ﺣﻜﻤﺮاﻧﺎن اﻣﭙﺮاﺗﻮرى ﻣﺎﺷﻴﻨﻲ، ﻫﻤﻪى زﻧﺪﮔﻲ اﻧﺴﺎنﻫﺎ وﻗﻒ ﮔﺴﺘﺮش اﺗﻮﻣﺎﺳﻴﻮن ﺷﺪه اﺳﺖ .
در ﺻﻮرت ﻧﻬﺎﻳﻲ و آرﻣﺎﻧﻲ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﺎﺷﻴﻨﻲ، ﮔﺬﺷﺘﻪ از آﻧﻜﻪ ﺗﻔﻜﺮ اﻧﺴﺎن ـ ﻳﻌﻨﻲ ارزﺷﻤﻨﺪﺗﺮﻳﻦ ﻧﻘﻄﻪى وﺟﻮد او ـ ﺻﺮف ﺣﻔﻆ و ﻧﮕﻬﺪارى و ﺗﻮﺳﻌﻪى ﻣﺎﺷﻴﻨﻲ ﻣﻲﺷﻮد، ﺑﺎز ﻫﻢ ﻛﺎر ﺑﻪ ﺗﻤﺎم ﻣﻌﻨﺎ ﺣﺬف ﻧﻤﻲﺷﻮد. »آﻟﺪوس ﻫﺎﻛﺴﻠﻲ)«٢٢) در ﻛﺘﺎب »دﻧﻴﺎى ﻣﺘﻬﻮر ﻧﻮ)«٢٣) ﺑﻪﺧﻮﺑﻲ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪى آﻳﻨﺪه ﺑﻪ ﻗﺸﺮى از اﻧﺴﺎنﻫﺎ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮدهوار »ﻛﺎرﻫﺎى ﺳﻴﺎﻫﻲ« را ﻛﻪ ﻻزﻣﻪى ﻓﺮاﻏﺖ اﻗﺸﺎر دﻳﮕﺮ اﺳﺖ ﺑﺮ ﻋﻬﺪه ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ. دﻧﻴﺎى ﻣﺘﻬﻮر ﻧﻮ ﻳﻚ ﺟﺎﻣﻌﻪى ﺑﺮدهدارى اﺳﺖ اﻣﺎ ﺑﺮدهﻫﺎ ﻧﻴﺰ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻨﺪ، ﭼﺮا ﻛﻪ ﻋﻠﻮم آزﻣﺎﻳﺸﮕﺎﻫﻲ ﺗﺎ ﺑﺪاﻧﺠﺎ ﭘﻴﺶ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﭽﻪﻫﺎ ﺧﺎرج از رﺣﻢ ﻣﺎدران، در ﻟﻮﻟﻪﻫﺎى آزﻣﺎﻳﺸﻲ ﭘﺮورش ﭘﻴﺪا ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و اﻳﻨﭽﻨﻴﻦ، در ﺷﺮاﻳﻂ آزﻣﺎﻳﺸﮕﺎﻫﻲ ﻣﺘﻔﺎوت ﻣﻲﺗﻮان اﻧﺴﺎنﻫﺎى ﻣﺘﻔﺎوﺗﻲ دﻗﻴﻘﺎً ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﺟﺪول ﻃﺒﻘﻪﺑﻨﺪى ﻣﺸﺎﻏﻞ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻛﺮد، ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاى ﻛﻪ ﻫﻤﻪى آﻧﻬﺎ از ﻛﺎر ﺧﻮد راﺿﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ .
ﻣﺮض و ﭘﻴﺮى وﺟﻮد ﻧﺪارد... ﭼﺮخﻫﺎى ﺗﻮﻟﻴﺪى ﺑﺴﺮﻋﺖ ﻣﻲﭼﺮﺧﺪ. دوﻟﺖ ﻫﻤﻪ را و ﺣﺘﻲ ﻧﻮع رﻓﺘﺎر آدمﻫﺎ را ﺗﺤﺖ ﻛﻨﺘﺮل دارد. ﭼﺮا ﻛﻪ وﺳﺎﻳﻠﻲ اﺑﺪاع ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ... ﺑﭽﻪﻫﺎ را در ﻟﻮﻟﻪى آزﻣﺎﻳﺶ درﺳﺖ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. و از ﻫﺮ ﻧﻄﻔﻪ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻋﺪد آدم ﻛﻪ ﺑﺨﻮاﻫﻨﺪ ﻣﻲﺳﺎزﻧﺪ. اﮔﺮ ﻳﻚ ﻛﺎرﺧﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺗﻌﺪاد ﻣﻌﻴﻨﻲ ﻛﺎرﮔﺮ اﺣﺘﻴﺎج داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺳﻔﺎرش ﻣﻲدﻫﺪ. و در ﻇﺮف ﻣﺪت ﻛﻮﺗﺎﻫﻲ آﻧﻬﺎ را ﻛﻪ ﻳﻚ ﺟﻮر و ﻳﻚ ﺷﻜﻞاﻧﺪ، ﺗﺤﻮﻳﻞ ﻣﻲﮔﻴﺮد. اﺧﺘﻼف ﻃﺒﻘﺎﺗﻲ از ﺑﻴﻦ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ، زﻳﺮا ﻫﻤﻪى اﻓﺮاد ﺑﻪ ﻗﺴﻤﻲ ﺗﺤﺖ ﻋﻤﻞ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ، ﻛﻪ ﻣﻮﺿﻊ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺟﺎن و دل ﻣﻲﭘﺬﻳﺮﻧﺪ.(٢٤ (
ﺑﭽﻪﻫﺎ از ﻫﻤﺎن آﻏﺎز زﻧﺪﮔﻲ در ﻟﻮﻟﻪﻫﺎى آزﻣﺎﻳﺶ، ﻣﻮﺳﻴﻘﻲﻫﺎى ﺧﺎص و روشﻫﺎى دﻗﻴﻖ ﺗﺮﺑﻴﺘﻲ، ﻇﺮﻓﻴﺖﻫﺎى ﺑﺪﻧﻲ، ﻓﻜﺮى و رواﻧﻲ ﺧﺎﺻﻲ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﺟﺪول ﻃﺒﻘﻪﺑﻨﺪى ﻣﺸﺎﻏﻞ ﭘﻴﺪا ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ.(٢٥ (
ﮔﺮداﻧﻨﺪﮔﺎن »آﻟﻔﺎ« ﻫﺴﺘﻨﺪ. و آﻧﻬﺎ ﻛﻪ ﻛﺎر ﺳﻴﺎه ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ »اﻣﮕﺎ...« ﻫﻴﭻ ﻛﺲ از ﺧﻮد ارادهاى ﻧﺪارد و ﻫﺮ ﮔﺎه ﺷﺮاﻳﻂ ﻳﻚﻧﻮاﺧﺖ ﺧﻮرد و ﺧﻮاب و ﺷﻬﻮت ﻛﺴﻲ را ﻛﺴﻞ ﻛﻨﺪ ﻛﺎﻓﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻳﻚ ﺣﺐ ﺳﻮﻣﺎ ﺑﺨﻮرد و ﺗﻤﺎم ﻏﻢ و ﻏﺼﻪى او ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﺷﺎدى و ﺳﺮور ﺷﻮد.(٢٦ (
ﺗﻨﻬﺎ اﻧﺴﺎنﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻫﻨﻮز در ﺷﺮاﻳﻂ ﻓﻼﻛﺖﺑﺎر ﺗﻤﺪن ﻛﻬﻨﻪى ﺑﺸﺮ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ، ﺑﺎﻗﻴﻤﺎﻧﺪهى ﺳﺮﺧﭙﻮﺳﺘﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ در ﺟﺎﻳﻲ ﻣﺤﺼﻮر ﻫﻤﭽﻮن ﺑﺎغ وﺣﺶ، ﺑﺎ زﻧﺪهزاﻳﻲ و ﺑﻴﻤﺎرى و ﻓﻘﺮ و ﻋﻮاﻃﻒ اﻧﺴﺎﻧﻲ دﺳﺖ ﺑﻪ ﮔﺮﻳﺒﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ و...(٢٧ (
ﺗﺼﻮﻳﺮى ﻛﻪ آﻟﺪوس ﻫﺎﻛﺴﻠﻲ ﻫﻮﺷﻴﺎراﻧﻪ از ﺟﺎﻣﻌﻪى دانلود نمونه سوالات استخدامی توسعه و مبانی تمدن غرب pdf ﻣﺘﻬﻮر آﻳﻨﺪه ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ اﻳﺪهآل ﺗﻤﺪن آﻣﺮﻳﻜﺎﻳﻲ اﺳﺖ، ﺟﺎﻣﻌﻪاى ﻛﻪ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻋﻠﻮم آزﻣﺎﻳﺸﮕﺎﻫﻲ ﻫﻤﻪى ﻣﺸﻜﻼت آن را ﺣﻞ ﻛﺮده اﺳﺖ؛ ﻛﺎر، ﻋﺪاﻟﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ، اﻣﺮاض ﻧﻔﺴﺎﻧﻲ و ﻧﺎﻫﻨﺠﺎرىﻫﺎى رواﻧﻲ، ﻋﻮاﻃﻒ رﻗﻴﻖ ﺑﺸﺮى، زﻧﺪهزاﻳﻲ و ﺑﻴﻤﺎرى و ﻓﻘﺮ... ﻫﻤﻪى ﻣﺴﺎﺋﻞ در آزﻣﺎﻳﺸﮕﺎه ﺣﻞ ﺷﻮدﻣﻲ . اُﻣِﮕﺎﻫﺎ ﺑﺮدهﻫﺎﻳﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﺎ ﻧﻴﺮوى ﺟﺴﻤﺎﻧﻲ ﺣﺪاﻛﺜﺮ، اﻣﺎ ﻣﻨﻬﺎى ﻋﺼﻴﺎن و اﻋﺘﺮاض و اﻋﺘﺼﺎب؛ و ﺑﻪ ﻓﺮض ﻣﺤﺎل اﮔﺮ اﻋﺘﺼﺎﺑﻲ ﻫﻢ ـ ﺑﻪ دﻻﻳﻞ ﻓﻨﻲ و آزﻣﺎﻳﺸﮕﺎﻫﻲ ـ اﺗﻔﺎق ﺑﻴﻔﺘﺪ، ﻓﻮرا ﻣﺄﻣﻮران دوﻟﺘﻲ ﺳﺮ ﻣﻲرﺳﻨﺪ و ﺑﻪ ﺟﺎى ﮔﺎز اﺷﻚآور، آب داغ ﻳﺎ ﮔﻠﻮﻟﻪ، ﮔﺮد ﺳﻮﻣﺎ ﻣﻲﭘﺎﺷﻨﺪ. ﮔﺮد ﺳﻮﻣﺎ داراى ﻣﺠﻤﻮﻋﻪى ﺧﻮاص ﻫﺮوﻳﻴﻦ و ﺣﺸﻴﺶ و ال.اس.دى و... اﺳﺖ و ﻣﺸﻜﻼت ﻏﻢ و ﻏﺼﻪ و ﻋﻮاﻃﻒ ﺑﺸﺮى را ﺧﻴﻠﻲ ﻓﻮرى ﺑﻪ روش آﻣﺮﻳﻜﺎﻳﻲ ﺣﻞ ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﺑﻌﺪ ﻧﺎﮔﻬﺎن اﻣﮕﺎﻫﺎ را ﻣﻲﺑﻴﻨﻲ ﻛﻪ ﺧﻮﺷﺤﺎل و دﺳﺖاﻓﺸﺎن ﺑﻪ رﻗﺺ و ﭘﺎﻳﻜﻮﺑﻲ ﭘﺮداﺧﺘﻪاﻧﺪ و دﺳﺘﻪﺟﻤﻌﻲ ﺳﺮود اﺳﺘﺎﻧﺪاردى را ﻛﻪ در ﻟﻮﻟﻪى آزﻣﺎﻳﺶ ﺑﺪاﻧﻬﺎ آﻣﻮﺧﺘﻪاﻧﺪ، زﻣﺰﻣﻪ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ.(٢٨ (
ﻧﺒﺎﻳﺪ ﭘﻨﺪاﺷﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ ﺗﺼﻮرات آﻟﺪوس ﻫﺎﻛﺴﻠﻲ ﺗﺨﻴﻼﺗﻲ ﻣﺤﺾ و ﺑﺪون رﻳﺸﻪ اﺳﺖ؛ رﻳﺸﻪﻫﺎى دﻧﻴﺎى ﻣﺘﻬﻮر ﻧﻮ را ﺑﺎﻳﺪ در ﻧﻈﺮﮔﺎه ﻏﻴﺮ واﻗﻌﻲ ﻏﺮب ﺑﻪ اﻧﺴﺎن و ﺟﻬﺎن ﺟﺴﺖ و ﺟﻮ ﻛﺮد .آﻣﺮﻳﻜﺎ ﺑﺮاى آﻧﻜﻪ ﺳﺮﺑﺎزان ﺧﻮﻳﺶ را در ﺟﺒﻬﻪﻫﺎى ﺟﻨﮓ وﻳﺘﻨﺎم ﻧﮕﻪ دارد، ﻋﻠﻨﺎً و ﺑﺪون ﭘﺮدهﭘﻮﺷﻲ از ﻫﺮوﻳﻴﻦ و ﻛﻮﻛﺎﻳﻴﻦ و ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻮاد ﻣﺨﺪر و ﻣﺤﺮك اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﻛﺮد. اﮔﺮ درﺳﺖ دﻗﺖ ﻛﻨﻴﻢ، ﻫﻤﻴﻦ واﻗﻌﻴﺖ اﺳﺖ ﻛﻪ در اوﺗﻮﭘﻴﺎى آﻟﺪوس ﻫﺎﻛﺴﻠﻲ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺣﺐّ ﺳﻮﻣﺎ ﺟﻠﻮه ﻣﻲﻛﻨﺪ. وﻗﺘﻲ اﻧﮕﻴﺰهﻫﺎى دروﻧﻲ ﻧﺒﺎﺷﺪ، ﻛﺎر ﻫﻤﭽﻮن ﺷﺮى ﺗﻠﻘﻲ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ از آن ﺧﻼص ﺷﺪ .ﺷﻮﻣﺎﺧﺮ)«٢٩) ﻧﻮﻳﺴﻨﺪهى ﻛﺘﺎب »ﻛﻮﭼﻚ زﻳﺒﺎﺳﺖ)«٣١) ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻮب از ﻋﻬﺪهى ﺑﻴﺎن اﻳﻦ ﻣﻌﻨﺎ
ﺑﺮ آﻣﺪه اﺳﺖ :در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ، اﻗﺘﺼﺎددان ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻃﺮز ﺗﻔﻜﺮ ﺑﺎر آﻣﺪه ﻛﻪ »ﻛﺎر«را ﻫﻤﭽﻮن ﭼﻴﺰى ﺗﻠﻘﻲ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ اﻧﺪﻛﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﻳﻚ ﺷﺮ واﺟﺐ اﺳﺖ. از دﻳﺪﮔﺎه ﻳﻚ ﻛﺎرﻓﺮﻣﺎ، ﻛﺎر در ﻫﺮ ﻣﻮرد ﻓﻘﻂ ﻳﻜﻲ از اﻗﻼم ﻗﻴﻤﺖ ﺗﻤﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ، ﻛﻪ اﮔﺮ ﻧﺘﻮان آن را ﻓﺮﺿﺎ از ﻃﺮﻳﻖ ﺧﻮدﻛﺎرى (automation)ﺑﻜﻠﻲ ﺣﺬف ﻛﺮد ﺑﺎرى ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ﺗﻘﻠﻴﻠﺶ داد. از دﻳﺪﮔﺎه ﻛﺎرﮔﺮ، ﻛﺎر ﻳﻚ اﻣﺮ ﻣﺼﺪع اﺳﺖ؛ ﻛﺎر ﻛﺮدن ﻳﻌﻨﻲ ﻓﺪا ﻛﺮدن ﻓﺮاﻏﺖ و آﺳﺎﻳﺶ، و دﺳﺘﻤﺰد ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از ﺟﺒﺮاﻧﻲ ﺑﺮاى اﻳﻦ ﻓﺪاﻛﺎرى.(٣٠ (
ﺣﺎﻻ اﮔﺮ اﻳﻦ ﺑﻴﻨﺶ را ﺑﺎ ﻧﻈﺮﮔﺎه اﺳﻼم، ﻳﻌﻨﻲ ﻛﺎر ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ ﻋﺒﺎدت، ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻪ ﻋﻤﻖ ﻓﺎﺟﻌﻪاى ﻛﻪ ﺑﺮاى ﺑﺸﺮ ﻏﺮﺑﻲ و ﻏﺮبزده اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎده اﺳﺖ، ﭘﻲ ﻣﻲﺑﺮﻳﺪ .
ﻳﻜﻲ از ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ ﻧﻜﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﻫﻤﻮاره ﻣﺎ را در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪى ﺟﻮاﻣﻊ ﺳﻨﺘﻲ اﺳﻼﻣﻲ ﺷﮕﻔﺖزده ﻣﻲﻛﺮد ﻫﻤﻴﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ـ ﻣﺜﻼً در ﻣﻮرد ﺳﻔﺎﻟﮕﺮان ﻣﻴﺒﺪ ﻳﺰد ـ ﻛﺎر و زﻧﺪﮔﻲ آﻧﻬﺎ آﻣﻴﺨﺘﻪ ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺑﻮده اﺳﺖ. اﻛﻨﻮن ﻣﺎ ﺑﻌﺪ از ﭘﻴﺮوزى اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﻲ و ﺗﺠﺮﺑﻪى ﺑﺎﺷﻜﻮه ﻧﻬﺎدﻫﺎى اﻧﻘﻼﺑﻲ، ﺑﻪﺧﻮﺑﻲ اﻳﻦ ﻣﻌﻴﺎر را درﻳﺎﻓﺘﻪاﻳﻢ ﻛﻪ ﻧﻈﺮﮔﺎه اﺳﻼم درﺑﺎرهى ﻛﺎر ﺑﺎ آﻧﭽﻪ ﻛﻪ اﻣﺮوز در ﺟﻮاﻣﻊ ﻏﺮﺑﻲ و ﻏﺮبزده ﻣﻲﮔﺬرد ـ و ﻣﻊاﻻﺳﻒ ﻫﻨﻮز ﻫﻢ آﺛﺎر آن در
ﺗﺸﻜﻴﻼت ادارى و ﻛﺎرﮔﺮى ﻣﺎ ﺑﺎﻗﻲ اﺳﺖ ـ ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ. وﻗﺘﻲ ﻛﺎر ﺧﺪﻣﺖ ﺑﻪ ﺧﻠﻖ ﺑﺮاى رﺿﺎى ﺧﺪا و ﻫﻤﭽﻮن وﺳﻴﻠﻪاى ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ اﺳﺘﻌﺪادﻫﺎى وﺟﻮد اﻧﺴﺎن را در ﻃﻮل زﻧﺪﮔﻴﺶ ﺑﻪ ﻓﻌﻠﻴﺖ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ، آﻧﮕﺎه ﻛﺎر و زﻧﺪﮔﻲ ﻳﻚ اﻧﺴﺎن ﻣﺆﻣﻦ آﻧﭽﻨﺎن در ﻫﻢ ﻣﻲآﻣﻴﺰد ﻛﻪ اﻧﻔﻜﺎﻛﺸﺎن از ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻣﻤﻜﻦ ﻧﻴﺴﺖ. ﻳﻜﻲ از وﺟﻮه ﺗﻔﺎوت ﻧﻬﺎدﻫﺎى اﻧﻘﻼﺑﻲ و ﺗﺸﻜﻴﻼت اﺟﺮاﻳﻲ ﻣﻮروﺛﻲ ﻛﻪ ارﻣﻐﺎن ﻏﺮبزدﮔﻲ ﻣﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ در ﻫﻤﻴﻦ ﺟﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﺎر در ﻧﻬﺎد اﻧﻘﻼﺑﻲ ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ ﻋﺒﺎدﺗﻲ ﺑﺰرگ ﺗﻠﻘﻲ ﻣﻲﺷﻮد. ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ اﻋﺘﺮاض ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ: »اى آﻗﺎ!... ﻣﮕﺮ ﻣﻲﺷﻮد ﺗﺸﻜﻴﻼت و ﺳﺎزﻣﺎنﺑﻨﺪى اﺟﺘﻤﺎﻋﺎت را ﺑﺮ اﻧﮕﻴﺰهﻫﺎى دروﻧﻲ ﺑﻨﺎ ﻛﺮد؟ اﻧﮕﻴﺰهﻫﺎى دروﻧﻲ ﻛﻪ ﺿﻤﺎﻧﺖ اﺟﺮا ﻧﺪارﻧﺪ. اﻳﻦ ﺣﺮفﻫﺎ ﺣﺮفﻫﺎى اﻳﺪهآﻟﻴﺴﺖﻫﺎﺳﺖ. ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ واﻗﻌﻲ ﻓﻜﺮ ﻛﻨﻴﻢ؛ اﺟﺘﻤﺎع ﻧﻈﻢ ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ .
ﺟﻮاب ﺣﻘﻴﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻈﻢ و اﻧﮕﻴﺰهى اﻟﻬﻲ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻨﺎﻓﺎت ﻧﺪارﻧﺪ ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﻼزﻣﻨﺪ؛ اوﺻﻴﻜﻢ ﺑﺘﻘﻮى اﷲ و ﻧﻈﻢ اﻣﺮﻛﻢ. ﭼﻪ ﭼﻴﺰ »ﺟﻬﺎد ﺳﺎزﻧﺪﮔﻲ« را ﻗﺎدر ﺳﺎﺧﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻧﻈﻤﻲ ﺣﻴﺮتاﻧﮕﻴﺰ ﻃﺮح »ﻣﺤﺮم« را ﭼﻬﻞ و ﭘﻨﺞ روزه ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ، ﺣﺎل آﻧﻜﻪ ﻣﻘﺎﻃﻌﻪﻛﺎرﻫﺎى ﺧﺎرﺟﻲ ﻳﻚ ﺳﺎل وﻗﺖ و ﺻﺪﻫﺎ ﺑﺮاﺑﺮ ﻫﺰﻳﻨﻪ ﻃﻠﺐ
ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ؟ ﻛﺎر ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ ﻋﺒﺎدت. اﺗﻔﺎﻗﺎ ﻧﻈﺎم ﺟﻤﻬﻮرى اﺳﻼﻣﻲ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﺳﻌﻲ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺗﺸﻜﻴﻼت اﺟﺮاﻳﻲ ﺧﻮﻳﺶ را در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﺑﺮ ﻧﻈﻢ و اﻧﮕﻴﺰهﻫﺎى دروﻧﻲ ﺑﻨﺎ ﻛﻨﺪ .
اﻧﺴﺎن ﺑﻪراﺳﺘﻲ در ﻧﻈﺎم ﻛﺎرﺧﺎﻧﻪاى ﺑﺮدهاى ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ. ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺑﺮده ﭼﻴﺴﺖ؟ اﻧﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻧﺎﭼﺎر اﺳﺖ ﺑﺪون اﻧﮕﻴﺰهﻫﺎى دروﻧﻲ و ﻓﻘﻂ ﺑﺮاى زﻧﺪه ﻣﺎﻧﺪن، ﻛﺎر ﺑﺪﻧﻲ ﻣﺸﺨﺼﻲ را ﺗﻤﺎم ﻋﻤﺮ ﺻﺒﺢ ﺗﺎ ﺷﺐ ﺗﻜﺮار ﻛﻨﺪ. ﺷﺎﺧﺺ اﻧﺴﺎﻧﻴﺖ دو ﭼﻴﺰ اﺳﺖ: ﺗﻜﺎﻣﻞ روﺣﻲ و ارادهى آزاد ـ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻫﺮ دو ﺗﻨﻬﺎ در ﻋﺒﻮدﻳﺖ ﺧﺪا ﺣﺎﺻﻞ ﻣﻲآﻳﺪ و ﻻﻏﻴﺮ. وﻗﺘﻲ ﺷﻤﺎ اﻧﮕﻴﺰهى اﻟﻬﻲ را در ﻛﺎر داﺧﻞ ﻛﻨﻴﺪ، ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ دانلود نمونه سوالات استخدامی توسعه و مبانی تمدن غرب pdf ﻛﺎر ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪاى ﺑﺮاى رﺷﺪ و ﺗﻌﺎﻟﻲ اﻧﺴﺎﻧﻲ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﻲﺷﻮد و وﺟﻮد اﻧﮕﻴﺰه، ﻓﻲ ﻧﻔﺴﻪ ﻛﺎر را ﺗﺎﺑﻊ اراده و اﻧﺘﺨﺎب اﻧﺴﺎن ﻣﻲﮔﺮداﻧﺪ. ﺑﺎﻟﻌﻜﺲ، اﻧﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻧﺎﭼﺎر ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺪون اﻧﮕﻴﺰهى اﻟﻬﻲ و ﺻﺮﻓﺎً ﺑﺮاى ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻣﻌﺎش ﻛﺎر ﻛﻨﺪ، ﺑﻨﺪهى ﻣﻌﺎش اﺳﺖ و ﺑﻨﺪﮔﻲ ﻣﻌﺎش ﺑﺎ ارادهى آزاد ﻣﻨﺎﻓﺎت دارد. ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻨﺪهى ﺧﺪاﺳﺖ ﻛﻪ از ﻫﻤﻪى ﺗﻌﻠﻘﺎت آزاد اﺳﺖ و ارادهاش را ﻫﻴﭻ ﭼﻴﺰ ﺟﺰ ﺣﻖ ﻣﺤﺪود ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ .
ﻣﻘﺼﻮدﻣﺎن ﻫﻨﻮز وارد ﺷﺪن در ﺑﺤﺚﻫﺎى اﺻﻮﻟﻲ ﻧﻴﺴﺖ. ﺳﺨﻦ از ﺑﻬﺸﺖ زﻣﻴﻨﻲ ﺗﻮﺳﻌﻪﻳﺎﻓﺘﮕﻲ ﺑﻮد و اﻳﻨﻜﻪ در اﻳﻦ ﺑﻬﺸﺖ، آﻧﭽﻨﺎنﻛﻪ ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ اﻗﺘﺼﺎدى ﻏﺮب ﺣﻜﻢ ﻣﻲﻛﻨﺪ، ﻛﺎر ﻛﺮدن ﺷﺮ ﻣﺴﻠﻤﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ از آن ﺧﻼص ﺷﺪ. آﻧﺎن ﻛﻪ دﺳﺖ اﻧﺪر ﺗﻬﻴﻪى ﺳﻨﺎرﻳﻮﻫﺎى ﺗﻮﺳﻌﻪﻳﺎﻓﺘﮕﻲ دارﻧﺪ، ﺧﻴﻠﻲ ﺧﻮب ﻣﻌﻨﻲ اﻳﻦ ﺣﺮف را در ﻣﻲﻳﺎﺑﻨﺪ، و اﻣﺎ ﭼﻮن ﻣﺨﺎﻃﺐ اﻳﻦ ﻛﺘﺎب ﻋﻤﻮم ﻣﺮدم ﻫﺴﺘﻨﺪ ﭼﻨﺪ ﺗﺎﺑﻠﻮ از ﺳﻨﺎرﻳﻮى ﭘﻴﺸﻨﻬﺎدى »ﻫﺮﻣﻦ ﻛﺎن)«٣٢) را از ﻛﺘﺎب »دﻧﻴﺎ در ﺳﺎل٢٠٠٠« ﻛﻪ ﺧﻮدش آن را ﺗﻮرات ٣٠ ﺳﺎل آﺧﺮ ﻗﺮن ﻧﺎﻣﻴﺪه اﺳﺖ ﻧﻘﻞ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ. در ﭘﺸﺖ ﺟﻠﺪ ﻛﺘﺎب، اﻳﺸﺎن را اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻛﺮدهاﻧﺪ :اﻳﻦ ﺟﻨﺎب رﺋﻴﺲ ﻣﻮﺳﺴﻪى ﻫﻮدﺳﻦ (آﻣﺮﻳﻜﺎ)... و ﻳﻜﻲ از ﭘﺪران آﻳﻨﺪهﻧﮕﺮى اﺳﺖ. ﺗﺄﻟﻴﻔﺎت او از ﺟﻤﻠﻪ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از: ﺟﻨﮓ ﺗﺮﻣﻮﻧﻮﻛﺎﻟﺌﺮ : [Thermonuclearﺗﺮﻣﻮﻧﻮﻛﻠﺌﺮ _ و.[؛ و اﺳﻜﺎﻻدو ﺗﻨﻬﺎ اﻳﻦ دو ﻛﺘﺎب، ﺑﻴﺶ از ده ﺳﺎل اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﮔﺬارى دﻓﺎع ﻣﻠﻲ آﻣﺮﻳﻜﺎ را ﻫﺪاﻳﺖ ﻣﻲﻛﻨﺪ؛ و ﺑﺮ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻗﺪرت ﻣﺮﻛﺰى آﻣﺮﻳﻜﺎ اﺛﺮ ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﺳﺖ.
