تنبیه چیست ؟ تنبیه شوکه جسمی و روانی که یک دفعه کودک متوجه آن می شود و در واقع فردی که تنبیه می کند میخواهد کودک را متوجه کار غلتش کند این هشدار به شکل های گوناگون است یا یک نگاه خاصی و یا محروم کردن کودک از چیزی که دوست دارد و در نهایت دعوا و کتک می تواند به همراه داشته باشد.
اثرات نامطلوب تنبیه:
متاسفانه فضای مجازی باعث شد دانش آموزان در منزل آموزش ببینند و از لحاظ اعصاب و روان روی والدین تاثیراتی را داشته باشد چون آنها واقعا مشکلاتی را داشتند مبنی بر این که یا بچه درس نمی خواند یا لجبازی می کردند و همین مسئله باعث شد تنبیه را در منزل یک مقدار تشدید کنند.
محدود کردن بچه ها در اتاق یا زندانی کردن آنها در حمام که بعضی از والدین متاسفانه انجام میدهند جزو رفتارهای نامطلوب می باشد ومنجر به خشم در کودک میشود .خانواده بیشترین تاثیر در شکل گیری شخصیت کودک دارد که اگر در ابتدای کودکی این تربیت درست انجام نشود در واقع می تواند پایه های شکل گیری غلط را در سالهای بعدی بگذارد.
گاهی اوقات تنبیه و کتک زدن کودکان اثراتی به همراه دارد که از دیدگاه راون شناسی یک قتل روانی محسوب می شود و نیز تنبیه کننده قاتل روانی محسوب میشود چرا که ایشان شخصیت کودک را زیر سوال برده است.
دانش آموزی که تحقیر روانی شده و مورد آزار و اذیت والدین قرار گرفته بعد ها به شکل های مختلفی این مسئله را بروز می دهد مثلامی تواند در مدرسه با دانش آموزان یا دوستان دیگر روابط داشته باشد و مخفیانه یک سری کارها را انجام بدهند که والدین اطلاع ندارند مثل خرید و فروش بازی های آنلاین پخش سی دی گوشی پنهانی و متاسفانه پدر و مادر واقعاً اظهار بی اطلاعی می کنند و وقتی از کودک میخواهند پاسخ دهند می گوید پدر و مادر من را کتک میزنند و یا زندانی می کنند.
در اینجا توصیه می کنیم با بچه های خود دوست باشیم هرچقدر آن ها شیطنت های خاصی داشته باشند اما بهتر از آن است که در آینده با یک سری رفتارهای نامطلوب کودک مواجه شویم در هنگام اشتباه دیدن از کودک آرامش خود را حفظ کنیم و تنبیهی را در نظر بگیریم که به روح و روان فرزندمان آسیبی نرسانید مثلاً عصبانیت شدید شما و قاطع بودن نسبت به اشتباه کودک که البته نباید این عصبانیت به شکل تنبیه بدنی ظاهر شود کودک تحمل عصبانیت پدر و مادر را ندارد و وقتی ظاهر آنها را می بیند متوجه اشتباه خود می شود این در صورتی است که شما به او هشدار این عصبانیت را داده باشید یعنی قبل از انجام اشتباه به او گفته باشید که این کار شما باعث عصبانیت شدید من می شود کودک را باید از قبل برای این عصبانیت آماده کرد در غیر این صورت حتی عصبانیت شما کار ساز نیست.
و یا اینکه نسبت به خطای کودک و اشتباه او بی اعتنا باشیم این بزرگترین تنبیه برای کودک می باشد هیچ فرزندی تحمل بی اعتنایی و قهر بودن پدر و مادر خود را ندارد چه بسا این که ساعت ها پدر و مادر او سخنی با وی نداشتند و اگر اگر کودک از در آشتی با ما وارد شد بپذیریم و این قهر و بی اعتنا بودن را طولانی نکنیم که در صورت طولانی بودن نتیجه عکس خواهد داشت
