تا یه چند وقتی که در قید دانشگاهم میخوام از درسای دانشگاهی که میخونم بگم اینجا /مهندسی کامپیوتر/ قسمت سوم: مبانی برنامه نویسی کامپیوتر و برنامه نویسی پیشرفته کامپیوتر!
حقیقتا این دو موضوع (لا اقل تا کنون، اگر بیشتر بهش اضافه نشه) دروسی بودن که برای آشنایی دانشجویان با حوزه برنامه نویسی تدریس می‌شن و خب طبق قوانین دانشگاه های ایران، ترم های اول به زبان های خانواده c می‌پردازن. (البته دانشگاه ها میتونن تک روی کنن مثلا ما ترم دوم زبان پایتون رو یاد گرفتیم😏) البته برای آشنایی بیشتر با زبانهایی که توی ترم های بعد قراره آموزش بدن میتونین سری به سایتهای گوگل هم بزنین!
در زمان کنونی، متاسفانه ۹۰درصد اساتید روی برگه بهمون می‌گن کد بزنیم!😐 اما خب توشون استاد خوب هم پیدا میشه، کسی که واقعا کار بذاره جلو بچه ها و سر کلاس هم بگه لپ تاپ بیاردید و کد بزنید.👀 ولی خب به احتمال ۹۰درصد امتحانات کتبی اند!(هیچ کدوم از حرفایی که زدم به این معنا نیستن که دانشگاه جای خوبی برای یاد گرفتن نیست، دانشگاه فرصت فوق العاده ای هست برای اینکه در جمعی زندگی کنیم که دغدغه های شغلی شون مثل ماست، و این بیش از حد مهمه! میتونین روش فکر بکنید.🤷🏻 اما از این باب که شما فکر بکنید دانشگاه می‌تونه تنها منبع یادگیری تون باشه، سخت در اشتباهید!
همیشه درس های تخصصی، برای دانش جویندگان علم، درس های جذابی بودن و آدم با خوندنشون دیر تر خسته می‌شده! این دروس، یعنی برنامه نویسی پیشرفته و مبانی هم از کاربردی و جذب کننده ترین دروسی بودن که تا حالا خوندم!😁🙌
از کلاس تابستونی بگم! کلاس تابستونی برای من مصداق سرمایه گذاریه، چه بهتر که هدفمندانه و زیرکانه سرمایه گذاری بکنیم! برای منی که کلاس تابستونی یا نمی‌رفتم یا بر اساس مصلحتی پامو می‌گذاشتم تو اون کلاسا، الان با وجود تخصصی و کاربردی شدن درسها و البته مشخص شدن مسیرم، می‌تونم وقت های پرتم رو صرف کار های هدفمندانه ای مثل برنامه نویسی بکنم و این یک فرصت فوق العاده است که نصیبم شده!!😃
این درس ها از بهترین درس های بروبچه های کامپیوترن! کلی خوش می‌گذره و پروژه هاشون هم راحت الحلقوم اند!🙃(چون قرارنیس از آسمون براشون مطلب بتراشیم، هرچی که یاد دادن میشه پروژه😁🤌)
