همیشه به تو نگاه میکنم.

اگر ابر ها در هم طَنیده شد؛

دست هایت سرد و لب هایت خشک شد؛

هوای دلت را؛

به جست و جوی من هدیه کن!

تردید را به دور دست ها بسپار.

.

.

همیشه؛

رقصیدن ِلبخند با لب هایت را؛

ستایش خواهم کرد!..

.

.

اگر روزی؛

درِ خانه ی قلبت را؛

به روی کسی باز کردی؛

من؛

به ثانیه ای از نور؛

برای عطرِ تو؛

که در مَشامِ مجنونی رسیده؛

هزار بار به خاک رفته ام!

.

.

.

نمیتوانم بی آنکه چَشم هایت را بوسه بدهم؛

آغوشِ خواب را بِپَذیرم!

.

.

شب امد؛

باران بارید؛

چَشم های عاشقی گریست.

شب امد؛

و نگاهی به آیینه نشد.

شب امد؛

مست؛

هشیاری را؛

به فراموشی داد.

نفیسه خطیب پور_

فضای انزجار زده ی اینستاگرام roots.ofme@