نوروز در شبانه روزی ما اینقدر خاص و متفاوت هست که هر چقدر درباره ش بنویسم بازهم نمی تونم تمام جزییات نابش را به تصویر بکشم. ماجرای بازدید کنندگان و خیرینی که هر کدام با امید و آرزویی به شبانه روزی سر میزنند؛ ماجرای پیر شدن بچه های قدیمی و اضافه شدن بچه های جدیدی که قصه های عجیب و غریبی برای گفتن و شنیدن دارند؛ مربی هایی که جاشون رو به کارکنان تازه نفس می دهند ؛ داستان سیر تکاملی سفره هفت سین که از یک سفره خیلی کوچک شروع شده و تبدیل به سفره مجلل و با شکوه شده ؛ ماجرای دلتنگی های دورهمی سفره هفت سین برای بچه های پیشکسوت که مسیرهای متفاوتی برای زیستن تجربه کرده اند و در حسرت روزهای گذشته، آرزوی تکرار تاریخ را دارند. ماجرای بچه هایی که قبلا در انزوا بودند و الان جزء نفرات اصلی پذیرایی و شاد کردن مهمانها شده اند.
اگرچه دورهمی بچه ها در سفره هفت سین، تغییرات زیادی نسبت به سالهای گذشته داشته، اما هنوز حس و حال و روح حاکم این جمع، مثل اکسیری است که روح آدم رو تازه میکنه و مرهمی بر دلتنگی هاست. توصیف این روح جمعی برای کسانی که اهل این جمع نیستند خیلی سخته. همه بچه ها با روحیه های متفاوت در کنار سفره هفت سین تلاش می کنند از این لحظه نهایت استفاده را بکنند تا اوقات خوشی را برای خودشان و مهمانان فراهم بکنند. انگار عهد درونی است که سالیان سال ریشه در تنهایی و بیخیالی و امید هست. گاهی باید بیخیال آینده شد و از زمان حال لذت برد. باید در کنار مهمانانی که با نیت خیرخواهی و تجربه شیرین به جمعشان وارد شده اند، خیر مقدم بگویند و با رقص و شادی، بهترین لحظاتشان را با آنها سهیم شوند. این حس و حال را در هیچ جمعی و در هیچ خانواده ای با این خلوص نیت نمی توان یافت.
هر روزتان نوروز، نوروزتان پیروز
