توشه اواخر آبان و آذر من

پادکست

اول از پادکست ها بگم، من با پادکست روشن آشنا شدم و خیلی دوستش دارم، نمیدونم چند اپیزود دیدم اما خیلی زیاد بود تقریبا همه اپیزودهایی که مهرسا، فرشته ایران نژاد و یک خانم دیگه رو کامل دیدم و ازش نوشتم...
پادکست شبکه سازی آقای بهرامپور رو هم دیدم و لذت بردم، حیفه پادکست آندرسی متین نیرومند رو هم نگم...

کتاب

" چابکی در مدیریت هیجانات" رو واقعا دوست داشتم، در لحظه درستی رسید بهم و یادگرفتم ازش. کتابیه که باید دوباره بخونمش، دوباره و دوباره. فصل مربوط به محیط کار رو یک بار دیگه هم مرور کردم
این مدت کتاب " عیبی ندارد اگر حالت خوب نیست" رو خوندم و باهاش گریه کردم( البته دو فصلش موند و فعلا نمیخوام ادامه بدم من چیزی که میخواستم یاد بگیرم رو برداشتم) یاد گرفتم سوگ تلخه و همیشه توی زندگی پیش میاد. یاد گرفتم اطرافیان دقیقا بلد نیستن در سوگ چکار کنن و ممکنه بیشتر آسیب بزنن، اینکه توی اون روزا بخوای تنها باشی اصلا بد نیست. یاد گرفتم سوگ دو بخش درد و رنج داره. برای دوام آوردن در برابرش باید خودت رو محکم بغل کنی، خودت رو دوست داشته باشی و حواست به خودت باشه. درد همیشه باهات میمونه، انگار یه حفره حمیییق توی قلبته. اما رنج نه. باید با تلاش و شفقت ورزی به خودت، رنج رو کمتر و کمتر کنی تا کمتر آسیب ببینی... با خوندن کتاب و گذروندن سوگ، به خودم نزدیک تر شدم❤️
چند کتاب دیگه رو شروع کردم اما من رو نگرفت واقعیت و نمیدونم کی برگردم بهشون مثلا " هوش هیجانی در مدیران پروژه" و " تجربه های کوچک رهایی بخش" رو هم شروع کردم...

اما دوره ها ...

به قول خواهرم، من معتاد به آموزشم و این روزا، به بی پولی خورده بودم اما هر جور بود دوره های اموزشی مد نظرم رو جور کردم؛ تغییر دکتر صاحبی رو دیدم( دعا کنین من تمرین ها رو تموم کنم و قسمت 8 تا 11 هم گوش بدم و تموم شه. عمیقا در انجام تمرینات در میرم و فکر کردن بهشون برام سخته). دارم اکسل رو تمرین میکنم تا حرفه ای تر بشم، وبینار معارفه استادی از اقای بهرامپور رو دیدم و برای زبان هم با اپ دکتر احمدی پیش رفتم...

بچه ها، کلی دوره و اموزش دارم که ببینم و بهتر شم اما متوجه شدم مغز من در شرایط فشار و استرس فعال میشه و نمیدونم چطور میتونم این فشار رو براش بسازم اگر روزا عادی و نرمال بگذره من سخت تر کار مینکم و اموزش میبینم و این بده(((: