آرمان پژو کارآفرین و صنعت‌گر فرانسوی بود، که به‌عنوان یکی از پیشگامان صنعت خودروسازی محسوب می‌شود. آرمان پژو بنیانگذار شرکت خودروسازی پژو بود. برند پژو متعلق به شرکت خودروسازی فرانسوی است، که در سال ۱۸۱۰ توسط خانوادهٔ پژو جهت ساخت آسیاب‌های قهوه، در شهر فرانش، فرانسه تأسیس شد. نخستین خودروی پژو، پژو تیپ ۱ بود که خودرویی سه‌چرخ بود، در سال ۱۸۸۹ توسط آرمان پژو و با همکاری گوتلیب دایملر تولید گردید. پژو جزو نخستین شرکت‌های خودروسازی جهان میباشد.
امروزه شرکت پژو از زیرمجموعه‌های گروه استلانتیس محسوب می‌شود و همچنان به‌عنوان بزرگترین شرکت خودروسازی فرانسه و دومین خودروساز بزرگ اروپا به‌شمار می‌آید. در نام‌گذاری مدل‌های خودروهای شرکت پژو، اندازهٔ عدد سمت راست نشانهٔ نسل خودرو است و اندازهٔ عدد سمت چپ دلالت بر بزرگی خودرو دارد. برای نمونه در مدل ۲۰۶، ۶ نسل خودرو و ۲ اندازهٔ خودرو را نشان می‌دهد؛ بنابراین، مدل ۵۰۴ از ۲۰۶ بزرگتر و قدیمی‌تر است. البته این مورد استثناهایی دارد؛ به‌طور مثال مدل ۳۰۹ پیش از مدل ۳۰۶ تولید شده‌است.
شرکت پژو در سال ۱۸۱۰ توسط امیل پژو، جهت ساخت آسیاب‌های قهوه در شهر سوشو، فرانسه تأسیس شد. در سال ۱۸۳۰ به تولید دوچرخه پرداخت و بالاخره از سال ۱۸۴۲ تولید آسیاب‌های قهوه، نمک و فلفل را آغاز کرد. ورود رسمی پژو به صنعت وسایل نقلیه، با تولید دوچرخهٔ «گراند بای» توسط فرزند امیل، آرمان پژو در سال ۱۸۸۲ آغاز شد، که دوچرخه‌ای از نوع پنی-فرتینگ بود. (دوچرخه‌ای که چرخ بخش جلو خیلی بزرگ و چرخ عقب کوچک است)
آرمان به زودی به صنعت خودروسازی علاقه‌مند شد و با مباحثه با افرادی نظیر گوتلیب دایملر به امکان انجام آن اطمینان پیدا کرد و نخستین خودرو پژو در سال ۱۸۸۹ تنها با چهار نمونه ساخته شد. موتور بخار استفاده شده در این خودرو، سنگین بود و حجم بسیاری را نیز اشغال می‌کرد، همچنین مدت زمان بسیاری برای گرم‌شدن، لازم داشت. در سال ۱۸۹۰ به‌کارگیری موتور بخار ممنوع شد و پیشنهاد گردید، که در خودروها از موتورهای سوختی، که توسط شرکت پنهارد و تحت لیسانس دایملر ساخته شده بود، استفاده شود.
این خودرو از بسیاری از نمونه‌های پیشین خود پیشرفته‌تر بود. سپس خودروهای بیشتری ساخته شد، در ۱۸۸۲ شمار ۲۹ خودرو، در سال ۱۸۸۴ شمار ۴۰ خودرو، در سال ۱۸۹۵ شمار ۷۲ خودرو، در سال ۱۸۹۸ شمار ۱۵۶ خودرو و در پایان در سال ۱۸۹۹ شمار ۳٫۰۰۰ خودرو ساخته شد.
پژو نخستین شرکتی بود، که تایرهای لاستیکی را بر روی خودروهای خود نصب کرد و در سال ۱۸۹۵ تایرهای بادی را بر روی آن‌ها قرار داد. در سال ۱۸۹۶ پژو نخستین موتور خود را بدون کمک گوتلیب دایملر تولید کرد و پس از آن پیشرفت‌های مختلفی مانند امکان‌پذیری انتقال قوای محرکهٔ زیر خودرو به درون کاپوت حاصل شد و خودرو به‌معنای امروزی آن، شکل گرفت.در سال ۱۸۹۶ نخستین موتور درون‌سوز توسط شرکت پژو ساخته شد و دیگر نیازی به خرید موتور از دایملر نبود. نخستین مدل موتور ۶ کیلووات قدرت داشت، به‌صورت افقی در عقب قرار می‌گرفت و در پژو تیپ ۱۵ نصب شد. پیشرفت‌های بعدی به این صورت بود که موتور به بخش جلوی خودرو منتقل شد و رینگ‌ها به ماشین اضافه شدند و خودروها به خودروهای مدرن شباهت پیدا کردند.
در سال ۱۸۹۸ آرمان پژو تصمیم گرفت، برای تشکیل شرکت خود، از پژو جدا شود، تا تمرکز بیشتری روی خودرو داشته باشد. در سال ۱۹۰۱ توانست با تولید موتوری با حجم ۶۵۲ سی‌سی، قدرت ۵ اسب بخار، یک سیلندر و ظاهر سنتی، برنده مسابقات بهترین مدل آن سال شود.پس از اینکه در مسابقات پاریس، مقام نوزدهم را بدست آورد، تصمیم گرفت از مسابقات کناره‌گیری نماید. در سال ۱۹۰۳ پژو اقدام به تولید موتورسیکلت نمود و از آن پس، موتورسیکلت‌های پژو، به‌سرعت جای خود را در بازار باز کردند. در سال ۱۹۰۳ پژو حدود نیمی از خودروهای بازار فرانسه را تولید می‌کرد.
در ۱۹۰۷ نخستین موتور شش سیلندر ساخته شده توسط پژو به نمایش گذاشته شد و همکاری تونی هوبر به عنوان سازنده موتور آغاز شد. از آنجا که شمار بسیاری خودرو با انواع متفاوت در خط تولید بود، پژو تصمیم گرفت که خط تولید دیگری را راه‌اندازی نماید.در سال ۱۹۱۲، اتوره بوگاتی موتوری با حجم ۸۵۰ سی‌سی و چهارسیلندر را طراحی نمود و در همان سال با تیمی متشکل از ۳ راننده و یک طراح موتور، بار دیگر با خودروی بوگاتی به مسابقات بازگشت.
میان سال‌های ۱۹۱۴ تا ۱۹۱۸ با شعله‌ور شدن جنگ جهانی اول در اروپا، پژو به تولید خودروهای نظامی گوناگون، که از دوچرخه تا تانک‌های بزرگ را شامل می‌شد، پرداخت. در سال‌های پس از جنگ جهانی اول، خودرو به وسیله لازمی برای همه مبدل شد و دیگر یک وسیله تشریفاتی ویژه قشر مرفه نبود. با پایان جنگ در اروپا، مسابقات بار دیگر از سر گرفته شد و شرکت در مسابقات ادامه یافت و طی قرن بیستم پژو توسعه یافت و در سال ۱۹۲۶ بخش پدال و موتور از هم جدا شد که در پی آن، واحد دوچرخه پژو از شرکت مادر خود جدا شد و سیکل پژو را تشکیل داد.
در سال ۱۹۲۸ مدل ۱۸۳ تولید شد. سال ۱۹۲۹ سالی بود که نام‌گذاری امروزی پژو شکل گرفت. مدل جدید سال ۱۹۲۹، پژو ۲۰۱ ارزان‌ترین خودرو در بازار فرانسه و مدلی بود که علامت تجاری پژو را دارا بود. این خودرو نخستین خودروی تولید انبوه پژو بود. مدت بسیاری از این شکوفایی پژو نگذشته بود، که در دهه ۱۹۳۰ میلادی دوران رکود اقتصادی آغاز شد. در زمان بحران مالی، فروش شرکت بسیار کاهش یافت، اما شرکت توانست نجات پیدا کند. در سال ۱۹۳۳ این شرکت مدل پژو ۴۰۲ را روانه بازار کرد که نخستین مدلی بود که سقف آن قابلیت جمع شدن داشت.
پس از آن جنگ جهانی دوم آغاز گردید و پژو مجبور شد کامیون و ون برای جنگ تولید کند؛ اما در سال ۱۹۴۸ دوباره کار خود را با تولید پژو ۲۰۳ آغاز کرد. پس از آن مدل‌های بسیاری با همکاری شرکت طراحی ایتالیایی پنین فارینا مانند پژو ۵۰۴ عرضه کرد. در ۱۹۵۸ فروش محصولات شرکت در ایتالیا آغاز شد و همکاری با شرکت‌های دیگر مانند رنو و ولوو افزایش یافت. در سال ۱۹۷۴ پژو ۳۰٪ درصد از سهام سیتروئن را خریداری کرد و در ۱۹۷۵ این شرکت را تصاحب نمود.
در این زمان بسیاری از طرفداران سیتروئن اعتراض کردند، که با این کار ابداعات و پیشرفت‌های افسانه‌ای شرکت سیتروئن افول می‌کند. در نتیجه دو شرکت با یکدیگر ادغام شدند و شرکت جدید نیز پژو سیتروئن نام‌گذاری شد، که برندهای هر شرکت حفظ شود؛ اما از لحاظ منابع فنی و فناوری از تحقیقات یکدیگر بهره‌مند شوند. در آن زمان سیتروئن دچار مشکلات مالی بسیاری بود، اما در عین حال، مدل‌های بسیاری از خودرو را برای تولید نهایی طراحی نموده بود.
در سال ۱۹۷۸ شرکت پژو سیتروئن واحد اروپایی کرایسلر را به دلیل بحران‌های ایجادشده در این شرکت، از آن خود کرد. شرکت کرایسلر اروپا، بسیار فرسوده و دارای مدل‌های قدیمی بود و در واقع این سرمایه‌گذاری، مشکلات مالی بسیاری برای پژو سیتروئن ایجاد کرد. در اوایل دهه ۱۹۸۰ میلادی، پژو برند تالبوت را احیا کرد، تا بتواند سودی از کرایسلر به دست آورد و بخش اروپایی آن را از ورشکستگی نجات داد.
همه این سرمایه‌گذاری‌ها باعث شد شرکت پول بسیاری را خرج نماید و دچار مشکلات مالی شود. در سال ۱۹۸۳ مدل موفق پژو ۲۰۵ ارائه شد و بسیاری از هزینه‌های شرکت را پوشش داد. در ۱۹۹۰ با مدیریت جین مارتین فولز در پژوسیتروئن برای نخستین بار مشارکت این دو شرکت موفق عمل نمود. پژو در سال‌های ۱۹۸۷ تا ۱۹۹۰ به‌طور مداوم در رالی معروف پاریس داکار قهرمان شد. فروش این شرکت در ایالات متحده با مدل‌های پژو ۴۰۵ و پژو ۵۰۵ به ۴٫۲۶۱ دستگاه در سال ۱۹۹۰ میلادی رسید و فروش ۲٫۲۴۰ دستگاه، در ژوئیه ۱۹۹۱ شرکت را پس از ۳۳ سال، به نقطه اوج خود رساند. همچنین پژو در سال‌های ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۰ تأمین موتورهای مسابقات فرمول یک را عهده‌دار شد.
در آوریل ۲۰۰۶ شرکت، پایان کار کارخانه رایتون خود در کاونتری، بریتانیا را اعلام نمود و این باعث از دست رفتن ۲٫۳۰۰ شغل در کارخانه و ۵٫۰۰۰ شغل خرده‌فروشی شد. پژو از هدف خود که فروش چهار میلیون خودرو در سال بود، فاصله بسیار بسیاری داشت. در سال ۲۰۰۸ فروش شرکت کمتر از ۲ میلیون دستگاه در سال بود و در اوایل ۲۰۰۹ به دلیل بحران مالی ۲۰۱۲–۲۰۰۷، فروش باز هم کاهش پیدا کرد.
پژو هنوز در پی نوآوری در مدل‌های خودرو است تا بتواند نیازهای همه بخش‌ها را پاسخ دهد و همین‌طور در تلاش است تا بازارهای جدید را در چین، روسیه و آمریکای شمالی داشته باشد. در پایان سال مالی ۲۰۰۸ گردش مالی شرکت با مبلغی کاهش، به ۵۴٫۴ میلیارد دلار و سود خالص، به رقم ۴ میلیارد دلار رسید. در اواخر ۲۰۰۹ نیز پژو دچار افول عملیاتی و کاهش فروش شد که در پی آن «فیلیپ وارین» به جای «کریستین استریف» مدیریت شرکت را به عهده گرفت. پژو اکنون بیش از ۲۰۰ هزار کارمند در سراسر جهان دارد و در سال ۲۰۱۲ فروشی بالغ بر ۵۴ میلیارد دلار را از آن خود کرد و همچنان بزرگترین خودروساز فرانسه میباشد و پس از گروه فولکس‌واگن در رتبه دوم از بزرگترین خودروسازهای اروپا جای دارد.
پژو در نام‌گذاری مدل‌هایش، سبک خاصی دارد و از فرمول X0Y استفاده می‌کند. X برای نشان دادن اندازه خودرو و Y برای سال تولید خودرو، بکار می‌رود؛ یعنی هرچه رقم، بالاتر باشد، مدل خودرو، جدیدتر است. در نتیجه بر پایه این فرمول، پژو ۵۰۸، بزرگتر و جدیدتر از پژو ۲۰۸ میباشد. البته این قاعده نام‌گذاری استثناهایی نیز دارد. برای مثال پژو ۳۰۹ پیش از پژو ۳۰۶ تولید شده‌است. نمونه دیگر پژو ۲۰۶ اس‌دبلیو است، که اندازه‌ای در حدود یک پژو ۴۰وای دارد.
این رویه نام‌گذاری، در سال ۱۹۲۹ با عرضه مدل پژو ۲۰۱ آغاز شد. همه مدل‌های پژو ۱۰۱ تا پژو ۹۰۹ این شرکت به‌عنوان نام‌های تجاری مختص پژو ثبت شده‌اند. اما شرکت‌های دیگر نیز محصولاتی با نام‌هایی مشابه محصولات این شرکت داشتند، که برخی از آن‌ها مانند: پورشه ۹۰۱ که به پورشه ۹۱۱ تغییر نام داد و برخی دیگر مانند مدل‌هایی از فراری، که همان نام خود را حفظ کردند. جالب آنکه وجود ۰ در وسط نام‌های این مدل‌ها، فلسفه‌ای خاص دارد. این صفر نشان دهنده عددی است، که بر روی یک صفحه، در جلوی خودروهای اولیه این شرکت ظاهر می‌شدند و سوراخ هندل این خودروها، با این صفر یکجا قرار می‌گرفت. البته پژو قصد دارد که نام‌گذاری با چهار رقم (دو صفر در وسط) را در آینده، در پیش گیرد و این رویه را، با نام‌گذاری مدل مفهومی (نمایشی) خود، به نام پژو ۴۰۰۲ آغاز کرد.
نخستین نشان‌واره پژو که در آن از طرح شیر استفاده شده بود، برای تیغه اره‌ها و وسایل فولادی این شرکت، طراحی شد. در سال ۱۸۵۰ برای نخستین بار، لوگوی شیر برای شرکت برادران پژو دیده شد. در سال ۱۸۵۸ لوگو به‌طور رسمی ثبت شد. سال ۱۸۸۹ سال مهمی برای کارخانهٔ پژو بود، چراکه نخستین خودرو با نام پژو را راهی بازار نمود: یک خودرو ۳چرخه پژو طراحی‌شده توسط آرمان پژو.
در این زمان شیر مربوط به لوگو بر روی دیگر محصولات کارخانهٔ پژو نشان داده می‌شد، اما میان سال‌های ۱۸۹۰ تا ۱۹۰۵ لوگوی شیر بر روی ماشین‌های تولیدی مشاهده نمی‌شد و برای مارک‌گذاری این ماشین‌ها از عنوان پژو خودرو بر روی رادیاتور خودروها استفاده می‌گشت. میان سال‌های ۱۹۰۵ تا ۱۹۱۵ عکس شیر و پیکان بر روی مدل پژو لیون که توسط برادران پژو تولید شده‌بود، ظاهر شد. اما نشان‌واره اصلی این شرکت، با طرح شیر، در سال ۱۹۳۳ به‌عنوان نشان‌واره جهانی پژو طراحی شد و این لوگو، نخستین بار، بر روی مدل پژو ۲۰۳ ظاهر شد. شیری که بر روی ۲ پای عقب خود بلند شده‌بود و یادآور نشان نظامیِ «فرانش کنته» (Franche-Comté)، زادگاه اصلی پژو بود. سپس در واپسین تغییر، نشان پژو در اوایل سال ۲۰۲۱ دوباره تغییر یافت و به‌صورت شیر نیم‌رخ درآمد.
پژو با خودروسازان بسیاری وارد معامله شد. از رنو و سیتروئن هم‌وطن گرفته تا ولووی سوئد و حتی میتسوبیشی ژاپن. اما تردیدی نیست که یکی از پرسودترین معاملات این خودروساز با ایران‌خودرو بود. اما پیش از آنکه پروژه‌های مشترکی به بازار عرضه شود، ایرانی‌ها خیلی قبل‌تر با مدل‌های اولیه این برند آشنا بودند.
پژو 404 خودرویی است که در سال‌های ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۵ (اروپا) ۱۹۹۱ (کنیا) تولید شده‌است. طراحی آن خودروهای موتور جلو-محور عقب بوده‌است. سیستم جعبه‌دندهٔ آن ۳ دنده به صورت خودکار و ۴ دنده به صورت دستی است. بر اساس شواهد نخستین محصول پرفروش پژو در ایران، مدل چهار در صندوق‌دار ۴۰۴ بود. طبق آمار، ۲ میلیون و ۸۸۵ هزار و ۳۷۴ دستگاه از پژو ۴۰۴ تولید شد. این محصول را مؤسسه معتبر طراحی Pinifarina ایتالیا طراحی کرده بود.[۳] ۴۰۴ از سال ۱۹۶۰ تا سال ۱۹۷۵ یعنی به مدت ۱۵ سال در خط تولید کارخانه پژو در شهر سوشو فرانسه باقی ماند. همچنین از سال ۱۹۶۲ تا ۱۹۸۰ هم در آرژانتین و استرالیا به تولید رسید.
اما این خودرو حتی تا سال ۱۹۹۱ در کنیا روی خط تولید قرار داشت. از این‌رو بسیاری از علاقه‌مندان به بازسازی این خودرو در سراسر جهان، برای تهیه لوازم یدکی و تزئینی مدل ۴۰۴ به‌دنبال خرید از بازارهای کنیا و آرژانتین و استرالیا هستند. هرچند قطعات یدکی این خودرو در سال‌های اخیر بسیار گران شده‌است اما هنوز هم بسیاری از قطعات آن را می‌توان حتی در ایران پیدا کرد.
پژو 504 مانند بسیاری از خودروهای زیبای عصر خود در استودیوی ایتالیایی پینین فارینا توسط طراح ارشد Aldo Brovarone طراحی شده‌است. او اعلام کرد که برای طراحی چراغهای جلو این خودرو از چشمان سوفیا لورن الهام گرفته‌است. این خودرو دیفرانسیل عقب با سواری و راحتی بهتر و همچنین فضای بسیار زیاد در مقایسه با هم گیشان جدیدتر چون پژو ۴۰۵ گزینه بسیار مناسبی برای دهه ۷۰بود. این خودرو با حجم تقریبی 1800cc و با تولید ۹۲ اسب بخار با انتخاب گیربکس بسیار هماهنگ و با انتخاب ضرایب دنده مناسب چه در مدلGLو چه در مدلLباسقف سرعت تقریبی 165KM/h حتی با استانداردهای امروزی نیز خودرویی مناسب است. قابل ذکر است که این خودرو با مهندسی دقیق فرمانی حتی نرم‌تر از بعضی گونه‌های هیدرولیک دارد. این خودرو جانشین پژو ۴۰۴ است که در سال ۱۹۶۸ در پاریس معرفی شد و در بسیاری از کشورها از جمله ایران فروش خوبی داشت، شاید چون خودروی کم خرج و کم مصرفی بوده و مناسب برای قشر متوسط. حتی هنوز هم تعدادی از این خودروها در خیابان‌ها وجود دارند.
این خودروی دیفرانسیل عقب با حجم موتور ۱٫۸ و با تولید ۹۲ اسب بخار و با حداکثر سرعت ۱۶۱ در چهار مدل سدان، کوپه، کابریولت و استیشن تولید شده‌است. بعد از پژو ۵۰۴، پژو ۵۰۵ در سال ۱۹۷۹ تولید شد، این خودرو بسیار شبیه به پژو ۵۰۴ تولید شده. جعبه دندهٔ پژو ۵۰۴ و پژو ۵۰۵، به دو صورت اتومات و دستی است. در ایران عده‌ای به اشتباه این خودرو را پژوی آخوندی می‌نامند در صورتی که خودرو مورد علاقه قشر روحانیت که به این نام معروف شده بود در واقع پژو ۴۰۴ است. در دهه ۱۳۶۹ شمسی در ایران از موتور ۱۸۰۰ سی سی و قوای محرکه این خودرو به مدت ۷ سال در پیکان به علت نبود موتور استفاده می‌شد که به پیکان پژویی معروف شد.
خودرو پژو ۲۰۵ که می‌توان آن را پدر پژو ۲۰۶ خواند، محصول کوچک شرکت پژو میباشد که برای اولین بار در سال ۱۹۸۳ عرضه شد و عرضهٔ آن تا سال ۱۹۹۸ ادامه داشت. این خودرو بسیار مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت تا جاییکه در سال ۱۹۹۰ به عنوان بهترین خودرو دههٔ ۸۰ میلادی از طرف مجله CAR magazine انتخاب شد. در ایران نیز مدت کوتاهی این خودرو توسط ایران خودرو عرضه شد. پژو ۲۰۵ علاوه بر پر طرفدار بودن در بین خانواده‌ها در مسابقات رالی هم باعث قهرمانی‌های متعددی شده بود و سر انجام با توقف تولید این خودرو پژو ۲۰۶ جایگزین آن شد. مدل GTi پژو ۲۰۵ با موتور ۱٫۹ لیتری و با قدرت ۱۲۰ اسب بخار، داراری شتاب ۸٫۵ ثانیه و سرعت ۲۰۲ کیلومتر بر ساعت است.
پژو 405 یک خودروی سدان سایز متوسط ساخت شرکت پژو کشور فرانسه، نسل پنجم از سری چهار (سدان متوسط) شرکت پژو است. در سال ۱۹۸۷ تولید آن آغاز و در سال ۱۹۹۶ با معرفی پژو ۴۰۶ در اروپا تولید آن پایان یافت. این خودرو توسط تیم طراحی خودروی پینین‌فارینا ایتالیا طراحی شد که در سال ۱۹۸۸، دقیقاً یک سال پس از تولید، برنده جایزه خودروی سال اروپا شد و تا کنون نیز هیچ خودرویی نتوانسته امتیاز بالاتری از ۴۰۵ در این زمینه کسب کند و از سال ۱۹۸۸ تا کنون پژو ۴۰۵ با ۴۶۴ امتیاز رکورد دار این تست میباشد. پژو ۴۰۵ مبنای تولید بسیاری از محصولات در خودروسازی ایران خودرو است.
پژو پارس یا پژو پرشیا خودرویی از محصولات ایران خودرو است. این خودرو فیس‌لیفت (تغییر چهره یافتهٔ) پژو ۴۰۵ است که طراحی آن شبیه به پژو ۴۰۶ و پژو ۶۰۵ است. این خودرو در زمان خودش به‌عنوان یک انقلاب در فیس‌لیفت‌های ایرانی شناخته می‌شود. خودرو پژو پارس با درابتدا با نام «پژو پرشیا» به بازار عرضه شد؛ چندی بعد ایران خودرو که قصد صادرات پارس به بازار عربستان را داشت، به دلیل عدم وجود حرف «پ» در زبان عربی و همچنین حساسیت اعراب به اسم «پرشیا» نام خودرو را به «پژو سفیر» تغییر داد. اما پس از اینکه این خودرو نتوانست مجوز صادرات به بازار عربستان را پاس کند، نامش به «پژو پارس» تغییر یافت.
پژو 206 یک خودروی هاچ بک تولید شرکت پژو است و با ۶ تیپ تولید و عرضه شده‌است. تولید این خودرو در سال ۱۹۹۸ آغاز و در سال ۲۰۱۰ در بیشتر کشورهای جهان متوقف شد. بیش از ۸۵ درصد تولید پژو ۲۰۶ در فرانسه به صادرات اختصاص می‌یافت و ۱۴۵ بازار صادراتی در اختیار داشت، بیشترین فروش این محصول در کشورهای فرانسه (۱٫۱میلیون)، انگلستان (۵۴۰ هزار)، اسپانیا (۴۰۰ هزار)، ایتالیا (۴۶۵ هزار) و آلمان (۳۳۱ هزار) بود و همچنین با داشتن ۴ کارخانه (بجز ۲ کارخانه در فرانسه) تولید و مونتاژ ۲۰۶ در کشورهای انگلستان، ایران، برزیل و آرژانتین از مرز ۳۱۰۰ دستگاه در روز گذشت. پژو ۲۰۶ جزء بهترین خودروهای هاچبک دنیا تا امروز در اروپا شناخته می‌شود. ۲۰۶ تا سال ۲۰۱۳ بیش از ۱۰ ملیون دستگاه فروش داشته ( آمار فروش خودرو در ایران در نظر گرفته نشده ) است.
پژو 207 خودرویی است که از سال ۲۰۱۰–اکنون در فرانسه، اسپانیا و اسلواکی و کانادا تولید شده‌است. طراحی آن خودروهای موتور جلو-محور جلو بوده طول آن در حالت طبیعی ۴٬۰۴۵ میلیمتر (۱۵۹٫۳ اینچ)، عرض آن در حالت طبیعی ۱٬۷۴۸ میلیمتر (۶۸٫۸ اینچ) و ارتفاع آن در حالت طبیعی ۱٬۴۷۲ میلیمتر (۵۸٫۰ اینچ) است. این خودرو با خودروی پژو ۲۰۷آی تولید شده در ایران بسیار تفاوت داشته و در واقع پژو ۲۰۷ تاکنون در ایران تولید و عرضه می‌شود به صورت فیس لیفت در فرانسه ایران عرضه می‌شود. در سطح بین‌المللی، در سال ۲۰۱۲، پژو ۲۰۸ جایگزین این خودرو شد. پژو ۲۰۷ در سال ۲۰۰۶ از زبان طراحی جدید پژو بهره بر می‌داشت آن را جهانی کرد ۲۰۷ نسبت به رقبای خود ایمن تر بود کیفت به مراطب بالا تری داشت اما در نسخه rc هات هاچبک آن به خوبی رقبای خود نبود ۲۰۷ rc از پیشرانه کم توانی استفاده می‌کرد که با مینی کوپر s مشترک است.
پژو 407 یک خودرو در کلاس خانوادگی بزرگ است که توسط تولیدکننده خودرو فرانسوی پژو با دو نوع گیربکس دنده‌ای و اتوماتیک بین سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۰ تولید می‌شد. گیربکس دنده‌ای ۴۰۷ سرعتی معادل ۲۴۰ کیلومتر در ساعت داشته که در عرض ۸/۹ ثانیه به شتاب صفر تا صد می‌رسد. اما گیربکس اتوماتیک دارای سرعتی برابر ۲۳۰ کیلومتر در ساعت است و می‌تواند در عرض ۹/۸ ثانیه به شتاب صد کیلومتر برسید. هر دو استاندارد یورو ۴ دارند، این در حالی است که مصرف سوخت ترکیبی اتوماتیک در هر صد کیلومتر ۱۰ لیتر و معمولی ۸/۴ لیتر است.
قدرت هر دو ۱۴۰ اسب بخار است. همچنین هر دو مدل از موتور ۲ لیتری تنفس طبیعی برخوردار می‌باشند. شتاب خوب خودرو به دلیل هماهنگی عالی موتور و گیربکس میباشد برای مقایسه دناپلاس توربو دستی با ۱۵۰ اسب بخار شتابی معادل ۱۰ ثانیه دارد!!! از لحاظ شتابگیری 407 را نمیتوان رقیب خودرو های شش سیلندر مانند ( آزرا، کمری گرند، سوناتا و...) قرار داد اما در بحث هندلینگ و در جاده ای پیچ در پیچ متوجه خواهید شد که برتری با کیست!! دلیل هندلینگ فوق العاده ۴۰۷ سیستم تعلیق فوق العاده آن است... با توجه به سیستم های ترمز موجود در پژو ۴۰۷، به جرأت می‌توان آن را رقیب مرسدس بنز و بی ام و هم‌رده‌های خود در آن سال‌ها قرار داد.
در سه دهه اخیر، پژو قطعاً یکی از نام‌آشناترین خودروسازان در بازار ایران بوده است. برندی فرانسوی که بیشتر به واسطه مونتاژ محصولات متعددش در ایران، به نحوی بزرگترین بازیگر صنعت خودروی کشورمان است و حتی خودروی ملی ایران نیز برپایه پلتفرم یکی از محصولات آن طراحی و ساخته شده. حضور پررنگ پژو در بازار ایران تنها به سه دهه اخیر محدود نمی‌شود و این خودروساز، سالیان درازی است که در کشورمان با محصولاتی متنوع حاضر است. پژو در ایران در ابتدا نماد محصولی بادوام و جان سخت بود که در دهه هفتاد شمسی، به محصولی نیمه لوکس و جوانپسند بدل شد. البته اعتبار این برند در دهه هشتاد به خاطر کاهش کیفیت نمونه‌های مونتاژی و مواردی از این دست، اندکی خدشه‌دار شد.
اما امروزه شاسی بلند پژو 3008 با برنده شدن بیش از 65 جایزه بین المللی جایگاه وِژه ای پیدا کرده است. فست‌بک‌های 508 با طراحی شیک و فضای داخلی با کابین خلبانی نوآورانه پژو که تجربه رانندگی کاملاً جدیدی را به رانندگان می‌دهد، طرفداران را شگفت‌زده کرده است. همچنین پژو 208 توسط هیئت داوران متشکل از 60 روزنامه نگار متخصص خودرو از 23 کشور اروپایی به عنوان خودروی سال 2020 انتخاب شد. این خودور با طیف موتورهای مختلفی ارائه می شود: پیشرانه های الکتریکی، بنزینی یا دیزلی که «قدرت انتخاب» را به مشتریان ارائه می دهند. هیئت داوران همچنین از طراحی و فناوری جسورانه پژو 208 کاملاً جدید قدردانی کردند. پژو با شش جایزه وارد "3" برند برتر با بیشترین جوایز در تاریخ خودروی سال شد. این جایزه معتبر به دوازده جایزه بین المللی دیگر می پیوندد که پژو 208 کاملاً به روز قبلاً کسب کرده است.
مطالب مرتبط:
