تخصص به تنهایی کافی نیست حتی اگر برترین متخصص رشته خودتان باشید!
اعتقاد بر این است که خاندان مدیچی در زمان خود ثروتمندترین خانواده اروپایی بودند. آنها قدرت و ثروت خود را در راستای حمایت از شعرا، فلاسفه، دانشمندان، معماران، نقاشان، و مجسمه سازان اروپایی و غیر اروپایی استفاده کردند و همه را زیر سقف فلورانس جمع کرده و تلاقی ایدههای این افراد بود که فلورانس را به شهری افسانهای تبدیل کرد.
افرادی با تخصصها و ویژگیهای مختلف و حتی گاها نامربوط که در بستر تقاطع ها و چهارراههای فرهنگی بوجود آمده بودند، ایدههایی ناب تولید میکردند. حتی عقیده بر این است که محیطی از فرهنگهای مختلف و امکان رشد رشتههای متفاوت که در آن زمان در فلورانس بوجود آمده بود، باعث رشد رنسانس و امکان بروز نوآوریهای افرادی همچون داوینچی و میکلآنژ شده است.
بسیاری خاندان مدیچیها و اقداماتی از این دست را جرقهی رنسانس در اروپا میدانند. مدیچیها با جمع کردن افراد مستعد در رشتههای مختلف موجب شدند تا این افراد با هم در تماس و تعامل قرار گیرند، به بده بستان ایدههایشان بپردازند، و نقاط تلاقی را که موجب خلق ایدههای جهنده و بکر میشود را کشف کنند.
نوابغ و هنرمندانی همچون نقاشان، مجسمهسازان، شعرا، مهندسان، پزشکان، ستارهشناسان، ریاضیدانان، ادبای علوم مختلف و … .
این روند ادامه پیدا کرد و شهر فلورانس تبدیل به معبدی برای این دسته از افراد شد زیرا محیطی ایجاد شده بود که این نخبگان ریاضیات، علوم تجربی و هنر عاشقش بودند.
آنها از جزیرههای تنهای خود بیرون آمده و مشغول به تبادل دانش و آموختههای خود با سایرین شدند. اما در همین زمان اتفاق بسیار عجیبتری نیز رخ داد! برخی از این علوم ظاهرا بیربط، با هم ترکیب شده و خروجیهای جدیدی به وجود آمدند!
مهندس، نقاش، معمار، محقق، ریاضیدان، پزشک و ……
اما آیا تمام اینها صرفا نتیجه علم و عمل لئوناردو بود؟
بررسیها نشان داده است که خیر! علت، موضوعی بود که امروزه دانشمندان آن را مدیچی افکتThe MEDICI effect یا اثر مدیچی مینامند و لئوناردو داوینچی، دوناتلو، رافائل، میکلآنژ و سایرین را نتیجه این اثرات میدانند.
به عبارت دیگر خاندان مدیچیها به این افراد این امکان را دادند که به یافتن ارتباطات و نقاط اتصال میان رشته ها و فرهنگهای مختلف بپردازند و به این ترتیب موجب انفجار نوآوری گردند. این تلاقی ایده ها که از آن به عنوان «اثر مدیچی» یاد می شود، موجب بروز پیشرفتهای شگرف در ادبیات، فلسفه، هنر، سیاست، و علم در قرون بین سدهی چهاردهم و هفدهم شد.
بسیاری از محققان معتقدند که رنسانس، یعنی عصر تجدد اروپاییها از فلورانس زمان مدیچی آغاز شده است. تا پیش از آن اروپا زیر فشار حکومتهای قرون وسطایی کلیساها خرد شده بود و علم فقط اجازه داشت که منطبق بر قوانین کلیسا باشد.
اما این پرورش دانشمندان، برخورد و ترکیب این افراد و علوم بود که تحولی اساسی را در جهان آن روزگار و شاید این روزگار به وجود آورده است.