آموزش برنامه نویسی قسمت 2 (انواع داده‌ها در زبان C++):

مقدمه

یکی از پایه‌ای‌ترین مفاهیم در برنامه‌نویسی، «نوع داده» یا Data Type است. در زبان C++، هر متغیر قبل از استفاده باید نوعش مشخص شود. نوع داده تعیین می‌کند که:

چه مقداری در متغیر ذخیره می‌شود.

این مقدار چقدر فضا در حافظه می‌گیرد.

چه عملیاتی روی آن قابل انجام است.

شناخت دقیق انواع داده‌ها برای نوشتن کدهای بهینه، جلوگیری از خطا و مدیریت صحیح حافظه ضروری است.

داده‌های ابتدایی در C++
به طور کلی، انواع داده در C++ را می‌توان به چهار دسته‌ی اصلی تقسیم کرد:

1. نوع عدد صحیح (Integer)

2. نوع اعشاری (Floating-point)

3. نوع کاراکتری (Character)

4. نوع بولی (Boolean)

5. نوع رشته‌ای

هر کدام از این داده‌ها کاربردها و ساختار خاص خود را دارند که در ادامه توضیح داده شده است.

1. نوع عدد صحیح (Integer)

نوع داده int برای ذخیره اعداد صحیح (بدون اعشار) استفاده می‌شود. اندازه‌ی معمولی آن 4 بایت است و مقادیر آن می‌تواند از -2,147,483,648 تا 2,147,483,647 باشد.

مثال:

#include <iostream>
int main() {
    int age = 25;
    std::cout << "Age: " << age << std::endl;
    return 0;
}

در این مثال، متغیر age از نوع int تعریف شده و مقدار 25 را نگه می‌دارد.

2. نوع اعشاری (Floating-point)

انواع داده اعشاری برای ذخیره اعداد با قسمت اعشاری به کار می‌روند. در C++ سه نوع داده‌ی اعشاری اصلی وجود دارد:

• float: دقت کم، 4 بایت

• double: دقت متوسط، 8 بایت

• long double: دقت بالا، 12 یا 16 بایت (بسته به سیستم)

مثال:

#include <iostream>
int main() {
    float pi = 3.14f;
    double gravity = 9.81;
    std::cout << "Pi: " << pi << std::endl;
    std::cout << "Gravity: " << gravity << std::endl;
    return 0;
}

در این مثال، pi از نوع float و gravity از نوع double است.

3. نوع کاراکتری (Character)

نوع داده char برای ذخیره‌ی کاراکترها استفاده می‌شود. اندازه‌ی آن 1 بایت است و می‌تواند مقادیر عددی از -128 تا 127 را بگیرد، که معمولا برای نمایش حروف و اعداد در قالب کد ASCII به کار می‌رود.

مثال:

#include <iostream>
int main() {
    char initial = 'A';
    std::cout << "Initial: " << initial << std::endl;
    return 0;
}

در این مثال، initial یک متغیر از نوع char است که مقدار A را ذخیره می‌کند.

4. نوع بولی (Boolean)

نوع داده bool تنها دو مقدار true یا false را نگه می‌دارد.

مثال:

#include <iostream>
int main() {
    bool isStudent = true;
    std::cout << "Is student: " << isStudent << std::endl;
    return 0;
}

در این مثال، isStudent متغیری از نوع bool است که مقدار true را نگه می‌دارد.

5 .نوع رشته ای (string)
نوع رشته‌ای که در C++ با کتابخانه <string> استفاده می‌شود.

#include <iostream>
#include <string>
int main() {
    std::string str = "Amid";
    std::cout << "Str is: " << str << std::endl;
    return 0;
}

سایر انواع داده‌ها در C++

C++ علاوه بر انواع داده‌های پایه، دارای انواع داده‌های دیگری مانند short, long, unsigned, unsigned int و … است که هر کدام کاربردهای خاصی دارند و می‌توانند برای بهینه‌سازی مصرف حافظه مورد استفاده قرار گیرند.

مثال ترکیبی:

#include <iostream>
int main() {
    short smallNum = 32767;
    unsigned int posNum = 100;
    long bigNum = 123456789;
    std::cout << "Short: " << smallNum << std::endl;
    std::cout << "Unsigned Int: " << posNum << std::endl;
    std::cout << "Long: " << bigNum << std::endl;
    return 0;
}

انتخاب نوع داده‌ی مناسب در C++ به کارایی و بهینه‌سازی برنامه کمک می‌کند. اگر داده‌های بسیار کوچک دارید، مثلا اعداد تا 255، می‌توانید از نوع unsigned char استفاده کنید تا در مصرف حافظه صرفه‌جویی کنید.

Telegram: @CaKeegan
Gmail : amidgm2020@gmail.com