🔰روایت تولید
📌قسمت دوم: لگد به نردبان توسعه
🔸 دهه های بسیاریست که پاسخ به تأمین بخش عظیمی از بودجه کشور در درآمد های سهل الوصول نفتی جستجو گردیده است و بدیهی است که اکنون طرح ریزی و تدوین راهبردی جدید که بتواند تحت عنوان جایگزینی برای رویکرد سابق مطرح شود نیاز به تحقیق و تفحص ویژه ای دارد. خاصتا ناظر به چنین مسئله ای در سطح کلان که منطقا امکان آزمون و خطا را سلب می کند و عنصر کار آمدی و آزمودگی در این مقوله اصالت می یابد.
🔹 فلذا مطالعه راه آزموده و روند رشد اقتصادی کشور هایی که اکنون به عنوان قدرت های برتر این عرصه شهرت دارند برای کشف و یافتن این مسیر ضرورتی عقلایی است. مطالعات انجام شده بر سیر و روند توسعه در کشور هایی همچون انگلستان، ایالات متحده، آلمان، ژاپن، کره جنوبی و دیگر کشور ها مشخص می سازد که عموماً با سرمایه گذاری بر علم و در ادامه با حمایت از تولید داخلی، به انحاء مختلف از صنایع نوپای خود، در جهت رشد آنها حمایت و پشتیبانی به عمل آورده اند.
🔸 از بهترین مصادیق این امر می توان به ایالات متحده آمریکا اشاره نمود که از قضا طی سالیان متمادی مستعمره انگلستان محسوب گردیده و تحت شدید ترین محدودیت ها از جانب بریتانیا قرار داشت. عدم اعمال تعرفه بر کالاهای وارداتی، عدم جواز صادرات محصولاتی که در رقابت با کالاهای انگلیسی در بازار جهانی بودند و همچنین منع تولید محصولاتی با فناوری های پیشرفته، از جمله این محدودیت ها به شمار می رفت. الکساندر همیلتون، نخستین سیاست مدار در ایالات متحده بود که در جهت اصلاح وضعیت نامطلوب اقتصادی، به سیاست های حمایت گرایانه روی آورد. همیلتون برنامه ها و اقدامات های متنوعی را در این راستا پیش گرفت که نخستین اقدام او را می توان کنترل هوشمندانه واردات عنوان کرد. مبنی بر این سیاست، بر کالاهای وارداتی تعرفه اعمال گردید و حتی واردات برخی کالا ها نیز ممنوع اعلام شد. او در جهت رشد و توسعه اقتصادی ایالات متحده، صادرات مواد خام اصلی را ممنوع کرده و در ضمن این مسئله برای تسهیل در تولید داخلی، به تخصیص یارانه به کارخانجات و صنایع داخلی روی آورد.
🔹 مشابه چنین رویکردی در مقوله اهتمام به تولید داخلی در توسعه کشور هایی از قبیل بریتانیا، آلمان، کره جنوبی، ژاپن و... نیز مشهود است. اما سوالی که ذهن انسان را به چالش می کشد این است که چرا اکنون سیاست ها و رویکرد های پیشنهادی از جانب کشور های به اصطلاح توسعه یافته عملا در تعارض با سیر رشد و توسعه اقتصادی خود این کشور هاست؟
واقع امر این است که این کشور ها به وسیله تئوریزه کردن تفکرات نئولیبرالی و سیستم اقتصادی بازار آزاد و نیز القای آن در اذهان سیاست گذاران و حتی کارشناسان اقتصادی، فرصت ترقی را از سایر ملل گرفته و عملا به نردبانی که خود از آن بالا رفته اند لگد زده و مانع صعود دیگر جوامع شده اند. این درحالیست که مبنی بر گزارشات تاریخی، اهتمام به تولید و صنایع داخلی عاملی اصلی در توسعه و پیشرفت خود این کشور ها به شمار می رود.
🔻 اکنون این سوال مطرح است که آیا هر تولیدی منتج به رشد و توسعه اقتصادی می گردد؟ آیا اهتمام به این مسئله می تواند ورای رفع معضل فعلی اقتصاد، در عرصه بین‌المللی نیز برای کشور خلق قدرت کند؟
#روایت_تولید
#کارگروه_تولید_و_صنعت
🆔 @basijaut
