از برای خویش هشداری می گذارم، گاه سر زنم و به " خویش " یادآوری کنم چیز هایی که شاید روزی فراموششان کنم!
1- دوستی مقدس است، هیچ گاه از یاد مبر به دوستانت یادآوری کنی دوستشان داری. و از معلولِ مقدس بودن، گاه بگذار آنها به تو یادآوری کنند که دوستت دارند. گاه که کمی عقب می نشینی بسیاری چیز ها متوجه خواهی شد، این همیشه تو نباش که به سوی آنان می روی، و حواست باشد که همیشه این آنان نباشند که به سمت تو می آیند.
2- جهان به تو ثابت کرده علتی برای نفس کشیدن داری! هیچگاه از یاد مبر اینکه هنوز زنده ای یعنی علتی دارد، قرار است کاری بکنی، کاری بزرگ! مدام به خویش این نکته را یادآوری کن.
3- مدام به خویش یادآوری کن قرار نیست همه طبق میل تو رفتار کنند، قرار نیست هیچگاه تو طبق میل دیگران رفتار کنی و خودت را همیشه مانند حال بشناس که وقتی چیزی به خود می گویی، مطمئن باشی قرار نیست برداشت اشتباهی را از آن صورت دهی.
4- خویش را هرگز فراموش مکن، آن خویش که تو را بهتر از خود می شناسد، بگذار راهنمایت باشد و تو را همیشه آن جایی خواهد کشاند که خواهی!
5- جهانی را زندگی کن که خود برای خودت انتخاب کرده ای.
6- می توانی چند کار را همزمان انجام دهی، کافی ست کمی فضای ذهنت را باز تر کنی، ذهنِ تو آنقدر ها جا دارد، هرچند مواظب باش بیشتر از دو یا سه مورد نشود، خود را خوب میشناسی، متوجه خواهی شد چرا می گویم.
7- هر لحظه را مانند حال زندگی کن، در هر چیزی که " حال " انجامش می دهی درست مانند روالِ الان، غرق شو، بگذار بخشی از زندگی ات باشد و نه بخشی که از آن میگذری تا تمام شود و برود.
8- وقتی هر بار میدانی مسیرِ درست کدام است، پس از اینکه باز خویش را یافتی، فقط هشداری بسیار کوتاه به خود بده و باز وارد مسیر شو.
9- هیچگاه خود را سرزنش نکن، سرزنش، نسخه ی گفتاریِ عملی ست که می دانی حال باید انجام دهی و انتظارت را می کشد.
10- عمل کن، همه گاه و هیچ زمانی نبوده که به این نتیجه نرسیده باشی که رفتن در دلِ چیزی که ذهنت را مشغول کرده تنها راه حل است، فقط واردش شو، " عمل کن! "
11- اینکه سرزنده باشی را همیشه در انجامِ کاری یافته ای! ساده است، عمل کن، بگذار سرزندگی در تو جریان پیدا کند و هر گاه احساس سرخوردگی و نا امیدی کردی، یادت باشد تو فرصتی برای از دست دادن نداری. حتی یک ثانیه! " این زندگی ست، نه یک تمرین برای زندگی. "
12- همیشه به خویش اعتماد کن، هیچگاه اعتمادت را به " خویش " از دست مده.
13- دیگر وقتی نداری که تلف کنی، مواظب باش در عینِ زندگی کردن، چیز های بی ارزش را دور بریزی! مثلِ حال، از هر کسی که به نحوی وقتت را تلف می کند دوری کن، زندگیِ تو است، قرار نیست پای دیگران فنا شود.
14- مانندِ حال مهربان بمان، مهربانی و صداقت هیچ گاه لطمه ای ( حداقل از سوی خودت ) به تو نخواهد زد.
15- هیچگاه منطقت را کنار مگذار و هیچگاه نگذار که احساساتت بر روی تو و تصمیمی که می گیری تاثیر بگذارند. هیچگاه از اعتماد کردن به منظقت صدمه نخواهی دید.
16- وقتی احساس کردی که دلت با چیزی نیست، ابتدا از احساست مطمئن شو، سپس آن چیز ( کار، کتاب، آدم، و... ) را کنار بگذار.
17- اینکه تو برای دیگران مهم هستی و رفتارت و یا سلامتی ات برای آنها مهم هست را فراموش مکن، ولی مواظب باش که برای خواسته ی آنان زندگی نکنی.
چون خویش را میشناسی و میدانم که می شناسی این صحبت را با تو میکنم، این کلمات می تواند بسیار خطرناک باشد. اگر کسی را به اندازه ی خویش نمی شناسی، چیزی از این کلمات را به آن مگو. اگر خویش را می شناسید میتوانید از این جملات استفاده کنید. اگر خیر، ابتدا خود را بشناسید. قدمِ اول خودشناسی، زندگی ست، آنگاه که تصمیم میگیرید که زندگی کنید، پس هیچ فکری را انبار نمی کنید:
شاید برای خودشناسی کمکتان کند:
شب و روزگار خوش
وحید ح زرقانی.
