تاریخچه آسانسور
آسانسورها از قدیمی ترین ساخته های دست بشریت می باشند که برای آسایش و رفاه حال انسان ها مورد استفاده قرار گرفته اند.
درسته که ظاهر کنونی آسانسورهای امروزی شباهت زیادی به آسانسورهای قدیمی ندارد ولی ماهیت آن ها یکی می باشند.
بر اساس وقایع ثبت شده تاریخی ۲۶سال قبل از میلاد وسیله ای وجود داشته است که طبق توصیفی که یک معمار رومی به نام ویتروس در دانشنامه بریتانیا از آن داشته است، ماهیتی مثل آسانسورهای امروزی داشته است.
بر اساس این شواهد تاریخی آسانسور توسط ارشمیدس در ۲۳۶ سال قبل از میلاد ساخته شده است. این آسانسور که تامین نیروی آن توسط حیوانات تامین می شد شامل یک کابین بود که به وسیله طناب به سمت بالا کشیده می شد.
در سال ۱۷۴۳ به دستور لویی شانزدهم اولین آسانسور مسافربر ساخته شد که به آن صندلی پرواز می گفتند. از آن به بعد نیز به دلیل نیاز انسان ها به جا به جایی و همچنین انتقال بار به سطح بالاتر ، رفته رفته آسانسورها توسعه و گسترش پیدا کردند و به انواع کابلی ارتقا پیدا کردند.
در اواسط قرن نوزدهم میلادی آسانسورهایی اختراع شد که منبع انرژی آن ها بخار آب بود و به وسیله بخار آب برای حمل بار در معادن و کارخانه ها استفاده می شدند.
در سال ۱۸۲۳ نیز دو معمار به نام های هومر و برتون از آسانسور برای جذب گردشگران در لندن استفاده کردند و آن را اتاق صعود نامیدند. این آسانسورها که با انرژی بخار حرکت می کردند توانایی رفتن به ارتفاعات بالا را داشتند و انسان ها می توانستند با استفاده از آن زیبایی های شهر را از ارتفاعات بالا مشاهده کنند که برایشان بسیار لذت بخش بود. اما مشکلی که داشت پایین بودن امنیت آن بود و کمتر می شد انسان را با اطمینان بر آن سوار کرد.
همچنین به مرور زمان افراد و شرکت های گوناگون اقدام به تکمیل نمودن و ساخت قطعات مختلف آسانسور نمودنند تا امروز ما شاهد آسانسورهای ایمن و تقریبا بی نقصی در ایران و جهان باشیم.
