دیشب توی اینستا همونجور که حوصلمم سررفته بود ،داشتم متن های مختلفی میخوندم ،که یهو چشمم به این متن خورد
ازینکه الان زنده ای خوشحالی؟
خودمم داشتم فکر میکردم به این موضوع ،رفتم یه سری کامنت خوندم ،که زیر پست نوشته شده بود.
یه لحظه قلبم درد گرفت،یه لحظه خودم ناامید شدم،از ۱۰۰ درصد ۹۸ درصد گفتن نه راضی نیستیم ،چرا زنده ام؟
یه نفر کامنت گذاشته بود ،اره خوشحالم ،و ادمین خود پیج ریپلای کرده بود خوشبحالت....
راستش دلم نمی خواد همچین چیزایی و ببینم تو زندگی ببینم ،اما میخوام همین الان ازخودت بپرسی،واقعا راضی هستی یا نه؟ خوشحالی؟ خدارو شکر میکنی که داری الان نفس میکشی؟
هممون توی زندگی یه سری سختی هایی و داریم تجربه میکنیم،که خیلیا نمیتونن حس واقعی مارو درک کنن،یا شاید داریم به این فکر میکنیم که شاید فقط ما هستیم ،این ماییم که باهمه فرق داریم ،این ماییم که داریم اینارو تجربه میکنیم
همه اینا اینقدر سخته که بعضی وقتها یه سری فکرها به سرت میزنه ،
بعضی وقتها اینقدر حالت بده ،که فقط خودتی و خودت،
اون وقت هست میفهمی چقدر تنهایی ،حتی بعضی وقتها از خدا هم شاکی میشیم.. چرا من
چرا
اما با همه اینها که خودم تجربش کردم ،دلم میخواد بگم ،خدایا مرسی ،مرسی که تو هستی
به نظرم احساس خوشبختی همیشگی نیست،خوشبختی و خودت میسازی ،
خوشبختی و خوشحالی ما انسانها به این نیست هرروز اتفاق خوب برات بیفته ،هرروز بخندی یا چیزای دیگه ،
خوشبختی و خوشحالی یعنی اون اتفاق خوبی که برات افتادو هرچند ممکنه خیلی کم بوده یا زمانش به ساعتم نرسیده ،اما اونو تو بدترین لحظات زندگیت فراموش نکنی ،خوشبختی یعنی تو بدترین ها خودتو و خدارو فراموش نکنی
دلم میخواد تو رویاهام غرق بشم ،دلم میخواد با رویاهام ،آیندمو بسازم ،هراتفاقی که میفته،شانس نیست،قانون احتماله
به هرچیزی که تو زندگیته ،امید داشته باش حتی اگه خیلی محدود باشه حتی اگه سخت و محال باشه ،من باور دارم .
خوشحالم که زنده ام ،شاید یه سری شبا بوده ،که دعا میکردیم ،دیگه صبح پا نشیم،الان که خودم فکر میکنم میگم چقدر خوبه که گذشت.
چقدر خوبه که تموم شد ،خوشحالم که پراز انگیزم ،خوشحالم که زندگی میکنم و وجود دارم،کلی دلایل مخفی و پیدا وجود داره که فقط خودم میدونم ،همینا حالمو خوب میکنه و باعث میشه بگم ،باید باشم و ببینم و حسش کنم و تجربه اش کنم .
