چند ماهیه دارم توسعه وب یاد میگیرم.انقدر تو این چند ماه که دیگه داره میشه یک سال اتفاقات و چالشهای جورواجور سر راهم بود که اندازه چند سال گذشته برام.حالا شرایطم کمی نرمال شده و میتونم جدی تر یادگیری رو پیگیر بشم.رسیدم به جایی که برای تمرین باید پروژه های کوچیک انجام بدم.وقتی استادم بهم پروژه رو داد از همون اول گفتم نه من نمیتونم.از پس این بر نمیام.
چند بار رفتم برای استادم نوشتم میشه یه پروژه راحت تر بهم بدین.من از پس این بر نمیام.
ولی هر بار پیامو پاک کردمو به خودم گفتم بیشتر تلاش کن.همه تلاشت رو بکن.
یه جاهایی از کار انقدر سرشار از نتونستن میشم که دلم سرمو میکوبم به دیوار.
امروز دیدم نصف سایتو رفتم جلو.و چقدر دیدنش لذت بخشه.
خوشحالم که بیشتر تلاش کردم.
خوشحالم که تسلیم نتونستنم نشدم.
خیلییی کند دارم پیش میرم.ولی پیش رفتن لذت بخشه.حتی اگه کند باشه.
