طبق قانون روابط موجر و مستاجر (تاریخ تصویب ۱۳۷۶.۵.۲۶) ، (تاریخ تایید شورای نگهبان ۱۳۷۶.۵.۲۹)، اجاره سوله یک قرارداد پرکاربرد و ضروری است. کسانی که صاحب سوله هستند و یا قصد دارند، سوله اجاره کنند، ضروری می باشد که این نکات را بدانند.
قرارداد اجاره سوله، یک توافق نامه کتبی می باشد که میان موجر و مستاجر منعقد می شود.
موجر: صاحب سوله می باشد.
مستاجر: شخص یا شرکتی است که قصد اجاره سوله را دارد.
با انعقاد قرارداد اجاره سوله، کار رسمیت پیدا کرده و هر دو طرفین قرارداد، هم موجر و هم مستاجر تحت حمایت و پوشش قانون قرار می گیرند.
و اما اجاره نامه رسمی در محضر امضا میشود که این کار درواقع بهترین گزینه است. اما اجارهنامه عادی شامل دستی و بنگاهی می باشد. هر دو مشمول ماده ۱۰ قانون مدنی میباشند و از نظر دادگاه معتبرند. مهمترین تفاوت آنها داشتن کدرهگیری در نسخه بنگاهی می باشد.
قراردادهای عادی اجاره سوله باید با قید مدت اجاره سوله در دو نسخه تنظیم شود و بهامضای موجر و مستاجر برسد و به وسیله دو نفر افراد مورداعتماد طرفین بهعنوان شهود گواهی گردد.(تاریخ تصویب ۱۳۷۶.۵.۲۶)
پس از انقضای مدت اجاره سوله، بنا به تقاضای موجر یا قائممقام قانونی وی تخلیه عین مستاجره در اجاره با سند رسمی توسط دوایر اجرای ثبت ظرف یک هفته انجام می شود. (تاریخ تصویب ۱۳۷۶.۵.۲۶)
