به نظر من اگه بیمه بدنه‌ی خودرو قرار بود آدم باشه، شبیه کاراکتر جَک (لئوناردو دی‌کاپریو) تو فیلم تایتانیک بود.
یعنی شما فقط تصور کن؛ وقتی دارین تو ترافیک سنگین رانندگی می‌کنین، به جای این که همه‌ی حواس شش‌گانه‌تون رو جمع کنین که به ماشین جلویی نخورین یا یه موتوری از روتون رد نشه، فقط دستانون رو مثل رز (کیت وینسلت) باز می‌کردین و خیره می‌شدین به افق‌های ساحل دوردست! جَک هم که بیمه بدنه‌ی ماشین شما بود، دست‌هاش رو دور کمر شما حلقه کرده بود و شما هم خودتون رو سپرده بودین به جک.
حتی تصورش هم حال آدم رو خوب می‌کنه، چشماتون رو ببندین، نسیم بخوره به صورتت و آهنگ سلین‌دیون پخش بشه لطفا! اوری نایت این مای دریمز، آی سی یو، آی فیل یو...
واااااای تق زدم به ماشین جلویی.
ولی چه خوبه آدم خودش رو بسپره به جک!
خدا شاهده من خودم ساعت 6 بعد از ظهر خسته که از سر کار برمی‌گردم، می‌افتم تو ترافیک تهران، چهارچشمی فقط حواسم به موتور و ماشین‌هایی هست که از اطراف و خلاف میان، پیاده‌رو و خط ویژه هم واسشون فرقی نداره و فقط می‌خوان راه بگیرن.
یکبار یکیشون راه می‌خواست و می‌خواست از خط ویژه بپیچه جلوی من تو ترافیک، بهش که راه ندادم، بوق زد، شیشه رو کشیدم پایین و بهش گفتم که آقا شما خلاف داری میای...
برگشت به من گفت: «شما مگه پلیسی؟»
منم که نیم ساعتی قفل سرجام مونده بودم و همین طور داشتم موزیک گوش می‌کردم و به جک فکر می‌کردم، با خودم گفتم بله حق با شماست. من پلیس نیستم.
پس پاشو همین الان که داری چاییت رو می‌خوری، گوشیت رو بردار و ماشینت رو آنلاین با ازکی بیمه کن.
ولی به نظر شما چرا رز در «تایتانیک» جک رو روی تخته جا نداد و فقط اون باید می‌مرد؟!!!!
یا مثلا چرا نباید جفتشون زنده می‌موندن و بچه‌هاشون رو بزرگ می‌کردن یا اصلا چرا «کشتی تایتانیک» بیمه نبود؟
#بسپرش_به_جک
#بسپرش_به_ازکی
