سلام گرم من خدمت تمام خوانندگان عزیز
آیدا عظیمی هستم و این مطلب را برای چالش کتابخوانی طاقچه می نویسم.
کتابی را که من برای چالش این ماه برگزیدم کتاب پسرک،موش کور،روباه و اسب اثر چارلی مکسی است.
این کتاب در رده ی سنی کودک و نوجوان قرار داده شد اما دیری نپائید که راه خود را در میان خوانندگان بزرگسال باز کرد.در واقع این کتاب آنقدر دوست داشتنی است که هر شخص با هر سنی از خواندن آن لذت می برد.به قول خود چارلی مکسی در ابتدای کتابش این کتاب برای همه است.چه هشتاد سالتان باشد،چه هشت سال.?
من این کتاب را به همراه خواهر و برادر کوچک ترم خواندم.تجربه ای خانوادگی و فراموش نشدنی برای هرسه نفرمان.?
ما با هم و در کنار هم درس های زندگی را با ساده ترین جملات از این کتاب آموختیم.درس هایی را که در کتب دیگر گاهی در هزاران صفحه طول تفصیل پیدا می کنند تا مخاطبان متوجه شوند اما چارلی مکسی در چند جمله ی کوتاه نوشته است.این کتاب مصداق بارز ضرب المثل کم گوی و گزیده گوی چون در می باشد.هر صفحه ای را که می خواندیم چند دقیقه ای راجع به آن فکر می کردیم و سپس ما هم با جملات ساده همچون جملات خود کتاب برداشت های مان را بیان می کردیم.قشنگ ترین قسمت بحث برای من آن زمان هایی بود که خواهر پنج ساله ام با زبان شیرین و کودکانه اش جملات را تفسیر می نمود.گفت و گو در جاهایی شور و حرارت زیادی به خود می گرفت و این یعنی این کتاب حتی در نزدیک کردن اعضای خانواده هم تاثیر گذار است. :)
کتاب پسرک،موش کور،روباه و اسب گفت و گو محور است و از دیالوگ های بین چهار شخصیت خود تشکیل شده است.ابتدا پسرک گم شده وارد داستان می شود،چندی بعد موش کور به او ملحق شده،نفر سوم روباه است که پا به قصه می گذارد و در آخر هم اسب آشنایی مخاطب با شخصیت ها را تکمیل می نماید.یعنی دقیقاً به همان ترتیبی وارد کتاب می شوند که اسامی شان در نام کتاب آمده است.این یک انتخاب هوشمندانه برای اسم کتاب می باشد که نویسنده داشته.همچنین این هوشمندی از منظر دیگری هم قابل تأمل است.اینکه نام کتاب از ترکیب نام هر چهار شخصیت آن تشکیل شده و می توان نامش را شالوده ای از محتوای کل کتاب دانست.
چارلی مکسی پس از مقدمه ای کوتاه سر وقت اصل قصه می رود.قصه همان طور که پیش تر گفتم با دیدار پسرک و موش کور آغاز می شود.
موش کور گفت:«من خیلی کوچیکم.»
پسرک گفت:«آره،ولی با بودنت تغییر بزرگی ایجاد می کنی.»
این هم اولین درس این کتاب?جالب بود نه؟!همه اش بیست کلمه هم نمی شود اما می توان ساعت ها به آن اندیشید.هر کدام از ما هرچقدر هم کوچک باشیم اما تکه ای از یک کل مهم هستیم که حضورمان تغییر بزرگی در دنیا پدید می آورد حتی اگر خودمان متوجه نشویم.
موش کور:«دوست داری بزرگ شدی چی بشی؟»
پسرک گفت:«می خوام مهربون باشم.»
و درس دوم زندگی ? نویسنده با همین سادگی و صمیمیت چیزی عمیق و مهم را به خواننده آموخت.اینکه مهربان بودن بهترین انتخاب زندگی است.مهم ترین تصمیم پسرک برای بزرگسالی او این است که مهربان باشد.
همچنان که قصه به پیش می رود در هر صفحه و به همین صورت در اوج کوتاهی و خلاصه نویسی موضوعی فوق العاده زیبا بیان می شود.شاید این موضوعات تکراری به نظر برسند اما حتی اگر تکراری هم باشند،خواندنشان در این کتاب باعث یادآوری به ما می شود.این یادآوری خود تلنگری برای تفکر حول محور آن هاست.و تفکر هم پیش زمینه تغییر می شود.
محتوای این کتاب در ابتدا پست هایی بود که چارلی مکسی در صفحه اجتماعی خود در فضای مجازی منتشر کرده بود اما وقتی با استقبال مخاطبان رو به رو شد تصمیم گرفت تا آن مجموعه پست ها را به صورت کتاب در آورد.
او معتقد است که کاراکتر های کتابش مثل همه ی ما هستند و هر کدام ما می توانیم یکی را نماینده ی شخصیت خود بدانیم یا اینکه خود را در همه ی آن ها ببینیم.چیزی که برای خود چارلی صدق می کند.
این کتاب طبق گفته ی خیلی از خوانندگان آن ها را به یاد شازده کوچولوی آنتوان دوسنت اگزوپری می اندازد و برای من هم همین طور بود.همان حس و حال شیرینی که موقع خواندن شازده کوچولو داشتم موقع این اثر هم با من همراه بود♡(ӦｖӦ｡)
نقطه ی عطف دیگر این کتاب رویایی، نقاشی های کودکانه و بسیار زیبایش است.این نقاشی های هنرمندانه هم با دستان توانمند خود چارلی مکسی به تصویر کشیده شده اند.اگر حس خوشایند آن ها از متن بیشتر نباشد قطعاً کمتر نیست.
سخن آخر اینکه اگر وقت کافی برای آثار ادبی طویل ندارید و یا می خواهید برای چند ساعت از غوغا و هیاهوی جهان امروزی رها شوید و پا در ورطه ی رویا و خیال بگذارید پسرک،موش کور،روباه و اسب پیشنهاد من به شماست.این کتاب وقت و هزینه ی گزافی از شما نمی گیرد اما مطمئن باشید چیز های خیلی بیشتری به شما هدیه می کند.
