علف زن یا علف تراش دستگاهی است که برای هرس کردن و تراشیدن و کوتاه کردن علف های هرز در مزارع و باغات استفاده می شود و به حاشیه زن نیز معروف است. دستگاه های علف زن به دو دسته ی دوشی و پشتی تقسیم می گردند و انرژی مورد استفاده ی آنها بنزین و برق می باشد. در ادامه با آرمان صنعتگران همراه شوید تا اطلاعات کاملی را درباره ی دستگاه های علف زن در اختیارتان قرار دهیم.
اختراع دستگاه های علف زن کار کشاورزان و باغداران را راحت تر نمود چراکه دیگر مجبور به استفاده از علف زن های دستی و قدیمی نیستند. همواره پیشرفت هر تکنولوژی در امور مختلف معایب و مزایای خاص خود را به همراه دارد. شاخصه های این دستگاه ها بر اساس نوع حاشیه زن یا علف زن انتخابی متفاوت است و عبارت اند از وزن، نوع سوخت، سازگاری با محیط زیست، قیمت، میزان تولید صدا و … . همین موضوع در مواردی خوشایند نیست. برای انتخاب و استفاده از علف تراش ابتدا باید به مساحت زمین، کیفیت دستگاه، قطعات یدکی موجود توجه نمود.
دستگاه علف زن یکی از ابزار های مجهز برای باغبانی و کشاورزی است. کاربرد این دستگاه در کندن علف های هرز، مرتب کردن درختچه های کوچک و همچنین نظم دهی به شاخ و برگ هایی است که ماشین چمن زنی یا روتیواتور توانایی از بین بردن آنها را ندارند. در کاربردهای مختلف می توان تیغه های مخصوص آن را می توان روی دستگاه علف زن نصب نمود. دستگاه های علف زن از یک منبع قدرت یا موتور ساخته می شوند که نزدیک به بدن اپراتور قرار دارد. همچنین شامل یک میله برای انتقال قدرت به تیغه و کاترها، یک تیغه روتاری دوار برای کندن علف های هرز هستند.
علف زن ها جزو ادوات کشاورزی محسوب می شوند و دارای دو نوع دوشی و پشتی یا همان کوله پشتی طراحی می شوند. این دستگاه ها دارای دو نوع موتور دو زمانه و چهار زمانه بنزینی می باشند. علف زن های برقی علاوه بر نوع موتوری به بازار عرضه می شوند و این دستگاه ها از برق شهری تغذیه می نمایند. تمام مدل های علف زن ها دارای قدرت و توان بالا هستند که بسته به نیاز هر کشاورز مورد استفاده قرار می گیرند.
علف تراش موتوری بنزینی یا علف تراش برقی که قابلیت اتصال به پد و شاخه برق تک فاز دارد؛ برای تراشیدن و چیدن علوفه جاتی مثل یونجه، شبدر، کشت های علوفه ای و همچنین کوتاه نمودن علف های هرز باغات یا حاشیه فضای سبز مورد استفاده کشاورزان قرار می گیرند. حاشیه زن ها یا علف تراش های موتوری شامل دو نوع کوپل مستقیم و کوپل با شیلنگ هستند. در علف تراش هایی که دارای کوپل مستقیم اند، موتور و تیغه به صورت مستقیم در تماس بوده و روی دوش سوار می شوند. به همین خاطر این دستگاه ها علف تراش دوشی نامیده می شوند. برعکس موتور و تیغه در علف تراش های کوپل با شیلنگ یا غیر مستقیم، به کمک یک شیلنگ با هم کوپل می شوند. موتور علف تراش در این نوع بر پشت سوار می شود که به آن علف تراش پشتی می گویند.
علف تراش پشتی در مقایسه با علف تراش دوشی دارای انعطاف بیشتر اما استهلاک کمتر می باشد. علف زن ها با حاشیه زن ها هیچ گونه تفاوتی ندارند و حتی ظاهری یکسان دارند. تنها تفاوت آنها در این است که در حاشیه زن ها از هد نخ با جنس نایلونی اما در علف تراش ها از تیغه های فولادی استفاده می شوند. از لحاظ موتوری هم علف زن های دوشی و پشتی به دو نوع دستگاه علف زن دو زمانه و چهار زمانه تقسیم بندی می شوند.
برای مطالعه ادامه مقاله به وب سایت ما در لینک زیر مراجعه فرمایید.
