فاصله شنیدن تا درک کردن؛ مانند فاصله آدم درون خانه با شخصی در بیرون خانه است. هرچه قدر خانه وسیعتر فاصله بیشتر.
فاصله شنیدن تا باز گویی همان کلام؛ مانند فاصله همان آدم داخل خانه با فردی در بیرون محله است. هرچه قدر خانه ومحله بزرگتر فاصله دورتر.
فاصله شنیدن تا عمل کردن به آن هم؛مانند همان آدم معلوم الحال درون خانه با شخصی در بیرون کشور است هرچقدر خانه وشهرو کشور بزرگتر فاصله بیشتر.
وقتی سخنی به گوشهای ما می رسد، تا به مرکز پردازش برسد، انواع واقسام خاطرات بد وخوب تلخ وشیرین و دل مشغولی هایش را بار این کلمه می کند.
وقتی به مرکز پردازش رسید، قبل از اینکه کلمه وجمله بررسی شود خاطرات در جایگاه درک می نشینند. این چنین می شود که از کلمه ای که منظوری پشت آن نیست برداشتی نادرست می شود.
پس هرچیزی که میشنویم لزوما همان چیزی نیست که منظور گوینده است. یا هرچیزی را که درک وبدان عمل می کنیم لزوما همانی نیست که منظور گوینده بوده است.
نتیجه :
با باز کردن درهای ذهنمان فاصله ها را کمتر کنیم. سوء تفاهم ها را با برداشتن حجاب وپرده ها به صفر نزدیک کنیم.
ارائه شده در وب سایت ویرگول
https://leilafarzadmehr.ir/تلنگری-به-خودم/
