? چرخ و فلک قدرت یا فرصتی برای خدمت؟
✅ بخش اول
✍️ #محمد_هادی_سمتی
#علیرضا_زاکانی شهردار تهران شد.
این بدترین خبر روزهای اخیر است.
به چه دلیل این را می گویم؟ لطفاً با من تا انتها همراه باشید.
یک نفر برای رسیدن به #صندلی_سبز تلاش کرده و توانسته #اعتماد_مردم را به خودش جلب کند و به مجلس_شورای_اسلامی راه پیدا کرده است تا با تدوین و اصلاح قوانینی که به حال ملت سود دارد زندگی آن‌ها را رونق بدهد.
تلاش چند باره‌اش برای تمدید استقرار بر روی صندلی سبز هم شاهدی بر این نکته است که مجلس را محلی برای خدمت قلمداد می‌کند.
اما ناگهان در میانه راه مسیر عوض می‌شود و این فرد از روی صندلی سبز به جای دیگری می‌رود. البته ان شاءالله به قصد خدمت.
خوب اگر هدف خدمت است چرا در مجلس نمی‌ماند؟
آیا رتق و فتق امور موکلان و شهروندان #حوزه_انتخابیه مسئله‌ای است که توان بیشتری از پست و جایگاه جدید لازم دارد؟
آیا نماینده مردم بعد از مدتی احساس می‌کند که در مجلس کاری از دستش ساخته نیست؟
آیا وکیل مردم به هزینه‌هایی که به خاطر برگزاری انتخابات میان دوره‌ای بر ملت و از جیب ملت هدر می‌رود فکر می‌کند یا این مسئله را دست چندم می‌داند و اولویتی مهم‌تر از نمایندگی موکلانش پیدا کرده است؟
من هرچه با خودم فکر می‌کنم به پاسخ قانع کننده‌ای نمی‌رسم.
به یاد این سخن رهبر انقلاب میافتم که خطاب به مسئولان وقت #سازمان_تبلیغات_اسلامی فرموده بودند:
"در #جمهوری_اسلامی، هر جا که قرار گرفته‌اید، همان‌جا را #مرکز_دنیا بدانید و آگاه باشید که همهٔ کارها به شما متوجه است. چند ماه قبل از رحلت امام (رضوان‌اللَّه‌علیه)، مرتب از من می‌پرسیدند که بعد از اتمام دورهٔ #ریاست_جمهوری می‌خواهید چه‌کار کنید. من خودم به مشاغل فرهنگی زیاد علاقه دارم؛ فکر می‌کردم که بعد از اتمام دورهٔ ریاست جمهوری به گوشه‌یی بروم و کار فرهنگی بکنم. وقتی از من چنین سؤالی کردند، گفتم اگر بعد از پایان دورهٔ ریاست جمهوری، امام به من بگویند که بروم رئیس عقیدتی، سیاسی گروهان ژاندارمری زابل بشوم - حتّی اگر به جای گروهان، پاسگاه بود - من دست زن و بچه‌ام را می‌گیرم و می‌روم! واللَّه این را راست می‌گفتم و از ته دل بیان می‌کردم؛ یعنی برای من زابل مرکز دنیا می‌شد و من در آن‌جا مشغول کار عقیدتی، سیاسی می‌شدم! به نظر من بایستی با این روحیه کار و تلاش کرد و زحمت کشید؛ در این‌صورت، خدای متعال به کارمان برکت خواهد داد. ۱۳۷۰/۱۲/۰۵"
آیا مسئولان و سیاسیون مملکت به این نکته راهبردی باور دارند که هرجا باشند مرکز دنیا و محلی برای خدمت است یا خدای ناکرده دیوار بی توجهی به سخنان رهبر کشور اوج گرفته و مانع از عملیاتی ساختن مطالبات ایشان شده است؟
گویا جریانی در کشور حاکم است که افرادی را در یک چرخ و فلک سوار می‌کنند و هر از چند گاهی یکی یا دو تا را پیاده می‌سازند و در یک کابین دیگری سوار می‌کنند؛ یعنی آدم‌ها عوض نمی‌شوند و فقط جایشان تغییر می‌کند.
اگر غیر از این باشد چرا و به چه مجوزی یک نفر را از کرسی مجلس بر می‌دارند و بیل و کلنگ شهرداری را به دستش می‌دهند؟
اگر ملاک خدمت است که در هر دو جا می‌شود انجامش داد و به ویژه در مجلس که در رأس امور هم هست بیشتر.
ادامه دارد...
http://eitaa.com/joinchat/1335754752Cf57f328c85
