موسیقی به من جان میدهد؛جانی دوباره ... ، از نو شروع کردن و ادامه دادن تا آخر . او بسیار بخشنده و صادق است؛به تو جانی دوباره میدهد یا شاید در واقع روح تو را از خواب عمیق بیدار میکند. او جوری به تو فرصت دوباره زندگی کردن میدهد که دوست داری زندگی ات را ادانه بدهی به خاطر او و به خاطر او و به فقط برای او. برای او زندگی کنی. برای او برقصی و هیاهو کنی. شاد باشی تا شاد باشد؛شادی تا وقتی که شاد است. برای او گیسویت را رقصان کنی و به خاطرش با تمام وجودت می خندی تا او هم از خنده ی عجیب و به ظاهر مسخره ی تو، از ته دلش بخندد و جوری شاد باشد که انگار نه انگار تا به حال غصه ای به سراغ او آمده است. برایش در باغ شادان با زلف رقصان و چهره خندان، سبدی را از شادی پر کنی و از باغ شادان فقط به خاطر او قول بگیری که بگذارد تا همیشه بیایی و سبدی را سرشار از شادی عمیق و پایان کنی تا به او تقدیم کنی. آنقدر به باغ شادان بروی و سبد سبد شادی پر کنی که آخر باغ شادان راز شادی عمیق و دائم را به تو گوید؛ رازی که تا به حال به هیچ کس نگفته بود. می دانی؟! اینگونه است که می گویم موسیقی بخشنده و نجات دهنده ای ژرف است چون جوری به تو جان دوباره و فرصت زندگی جدیدی را میدهد که از خود بی خبر رقصیدی و شدی صاحبِ محفل رقاصان،لبخند زدی و به پر کردن سبد از شادی عمیق ادامه دادی و بهترین زندگی شاد را تجربه کردی. تو تمام این مدت فکر میکردی که میخواهی برای او زندگی کنی و آنقدر خوش زندگی کنی که او همانقدر خوش زندگی کند و شاد باشد و تو به خیالِ خوب کردن زندگی او، بی نقص ترین زندگی جهان را تجربه کردی. کلمه ای نیست که بتوانم آن را با قلمم بنویسم و موسیقی را توصیف کنم. ???
