عمده‌ی آثار امیروف بر مبنای تم‌های سنتی خاورمیانه و آذربایجان ساخته‌شده است. عناصری از موسیقی عربی و آذربایجانی را می‌توان در باله‌ی «هزار و یک شب» مشاهده کرد؛ همچنین در« کنسرتو برای پیانو و ارکستر روی یک تم عربی».
امیروف علاقه‌‌ی زیادی به پژوهش قبل از شروع آهنگسازی داشت. برای مثال، قبل از ساختن باله‌ی «هزار و یک شب» به کشورهای عربی یمن، عراق و مصر سفر کرد و آثاری از موسیقی این ملل را ضبط کرد. سوییت‌های ارکسترال او بر اساس موقام‌های آذربایجانی نوشته‌شده و ملودی‌ها در این آثار شنونده را به یاد کورساکف، خاچاطوریان و موسیقی ترکی می‌اندازد.
یکی از اولین توفیق‌های او، فراتر از مرزهای شوروی، با اثر «کرد افشاری» به دست آمد که توسط Stokowski اجرا شد. جمله‌بندی و فضای حاکم بر قطعه، می‌تواند یکی از نشانه‌های نزدیکی فرهنگ شنیداری جمهوری آذربایجان با موسیقی ایرانی باشد. بخشی از قطعه‌ی «کرد افشاری»:
«کاپریس آذربایجان»، اثر ارکسترال «شور» و مجموعه‌ی «مینیاتورها» از دیگر آثار معروف امیروف هستند.
او جوایز زیادی در زمان حیات خود کسب کرد ازجمله: جایزه استالین 1949، هنرمند مردمی آذربایجان در سال 1958، جایزه حکومت شوروی در سال 1980 و …
فکرت امیروف در سال 1984 در سن 61 سالگی درگذشت.
