ذبیح لرستان
غلامرضا چاغروند سال ۱۳۵۳ در هوانیروز استخدام شد و پس از گذراندن دوره‌های (نظامی – زبان انگلیسی – پرواز بالگرد) در تهران و پایگاه مرکز آموزش اصفهان، با درجه ستوانسومی و پرواز با «بالگرد ۲۱۴ » به پایگاه هوانیروز کرمانشاه منتقل شد.
خلبان چاغروند نیز همانند دیگر نیروهای هوانیروز با آغاز جنگ تحمیلی، به جبهه‌های جنگ غرب و جنوب شتافت و جان‌فشان پرواز کرد. آخرین ماموریت این خلبان جسور و با ایمان هوانیروز در بعد از ظهر ۱۲ مهرذکاه ۱۳۵۹ بود. در آن روز، چاغروند و کمک خلبان ستوانیار حسین مصری و «کروچیف(مهندس پرواز)» گروهبان‌یکم عادل موسوی عازم ماموریتی از کرمانشاه به ایلام و دهلران می‌شوند.
آنها پس از انجام مأموریت در دهلران، با سوار کردن ۷ نفر نظامی (ستوانیار حشمت‌اله شایان، ستوانیار آزادی، استوار خانی‌آبادی، گروهبان درویشی، گروهبان اقبالی، گروهبان نجفی و کارمند عطایی) عازم بازگشت می‌شوند. در مسیر زمانی که به منطقه‌ای با نام دهات جالیز (بین موسیان و دشت عباس قرار دارد)، می‌شوند، بالگرد آنان مورد اصابت گلوله دشمن قرار می‌گیرد و ضمن آسیب رسیدن به بالگرد، کمک خلبان نیز مجروح می‌شود.
خلبان چاغروند که بر اثر آسیب دیدگی بالگرد قادر به پرواز نبوده، برای سالم ماندن سرنشینان اقدام به فرود اجباری در بین نیروهای دشمن می‌کند.
دشمن با اسارت بالگرد و سرنشینان یک مصاحبه رادیویی برای خوراک تبلیغاتی در همان محل تدارک می‌بیند اما خلبان چاغروند در مقابل خواسته آنها مبنی بر اسائه به ساحت امام و مسئولان، مقاومت می‌کند به همین خاطر همان جا او را شهید و دفن می‌کنند.
بازنگشتن بالگرد به پایگاه کرمانشاه تا مدتی در هاله ابهام می‌ماند تا اینکه مصاحبه چند نفر از سرنشینان بالگرد از رادیو عراق شنود می‌شود. اقوام خلبان چاغروند با اطلاع از این شنود به کمیته هلال احمر مراجعه و خواهان وضعیت او می‌شوند که مسئولین از نبودن نام او در اسرا خبر می‌دهند. آنها این پیگیری را ادامه داده و از طریق نامه‌نگاری عادل موسوی با خانواده‌اش پی به شهادت خلبان چاغروند می‌برند.
قسمتی از متن نامه عادل موسوی به شرح زیراست: «ما درظهر همان روز یعنی ۱۳۵۹/۷/۱۲ در مرز دهلران اسیر شدیم. خلبان چاغروند شهید شد و خلبان حسین مصری را که تیر خورده بود به بیمارستان بردند. به خانواده‌های آنها اطلاع دهید».
نیروهای تجسس هوانیروز پس از مدتی لاشه سوخته بالگرد را پیدا و به استناد نامه موسوی، خلبان چاغروند را در لیست شهدا منظور می‌کنند.
در تاریخ ۱۳۶۲/۱۲/۴ به روایتی یک آزاده و به روایتی دیگر، چوپانی به اشتباه به پایگاه هوایی دزفول مراجعه و اطلاع می‌دهد که ناظر تیرباران یکی از خلبان‌های نیروی هوایی ایران به دست دشمن در منطقه بوده است.
تیم تجسس نیروی هوایی زمانی که محل مورد نظر را شکافته و تجسس می‌کند با اسکلتی مواجه می‌شود که لباس‌هایش پوسیده و تنها پلاک هویتی با نام خلبان هوانیروز غلامرضا چاغروند به جای مانده است. به هوانیروز اطلاع می‌دهند. مزار خلبان غلامرضا چاغروند با درجه سرلشکری و با عنوان ذبیح لرستان در آمار شهدای جنگ منظور می‌شود و مزارش در قبرستان حضرت خضر خرم‌آباد قرار دارد.
راه های ارتباطی
آدرس اینستاگرام زیر
