"ژئوگرید اتصالی"، "Connective Geogrid" که به عنوان یک نوع از ژئوگریدها شناخته می‌شود. ژئوگریدهای اتصالی برای بهبود پایداری و باربری خاک در سازه‌های مختلف مانند دیوار حائل، پل‌ها، تونل‌ها و... استفاده می‌شوند. این نوع از ژئوگریدها با استفاده از آچارهای اتصالی، سیم‌های فولادی یا اتصالات دیگر، می‌توانند در هم تنیده شوند و توانایی پایداری خاک را افزایش دهند.
ژئوگریدهای اتصالی Connective Geogrids که به آنها همچنین Geotextile-Geogrid Composite گفته می‌شود، شامل یک لایه پارچه‌ای (geotextile) و یک لایه شبکه‌ای (geogrid) متصل به یکدیگر هستند. این نوع ژئوگریدها با ترکیب دو ویژگی اصلی این دو لایه، یعنی جذب و توزیع بار، می‌توانند به عنوان یک سازهٔ ژئوتکستایلی-ژئوگریدی بسیار عالی عمل کنند.
ژئوگریدهای اتصالی Connective Geogrids به دلیل قابلیت توزیع بار مناسب خود، عمدتاً برای کاربردهایی مانند تقویت خاک در پایه‌های راه‌ها، فرودگاه‌ها، بنادر، سد‌ها و ... بکار می‌روند. همچنین، این نوع ژئوگریدها به دلیل اتصالات محکم بین لایه‌های پارچه‌ای و شبکه‌ای، قابلیت اجرای آسانتر و سرعت بخشیدن به فرآیند نصب را دارند.
ژئوگریدهای اتصالی Connective Geogrids دارای مزایای فراوانی هستند که عبارتند از:
ژئوگریدهای اتصالی Connective Geogrids در سه نوع عمده تولید می‌شوند:
در این نوع ژئوگرید، لایهٔ شبکه‌ای و لایهٔ پارچه‌ای به کمک منافذ باز همدیگر پیوند خورده‌اند. بنابراین به دلیل اینکه لایهٔ شبکه‌ای و پارچه‌ای با یکدیگر متراکم‌تر شده‌اند، این نوع ژئوگریدها حتی در بارهای بالا نیز مقاومت بیشتری نسبت به دیگر نوع ژئوگریدها دارند.
در این نوع ژئوگرید، لایهٔ شبکه‌ای با یک لایهٔ پارچه‌ای با روکش پوشیده شده است. این روکش به عنوان یک حفاظت کنندهٔ از لایهٔ شبکه‌ای عمل می‌کند و از خرابی آن در برابر شرایط آب و هوایی و اشعهٔ ماورای بنفش محافظت می‌کند.
در این نوع ژئوگرید، لایهٔ پارچه‌ای به داخل منافذ باز در لایهٔ شبکه‌ای قرار گرفته است. این نوع ژئوگریدها به دلیل پوشش بیشتر لایهٔ شبکه‌ای، جذب و توزیع بار بیشتری را از پس می‌دهند و مقاومت بیشتری نسبت به ژئوگریدهای دیگر دارند.
