مدت‌هاست که دارم از « طب سنتی » می‌نویسم. مدت‌هاست که صفحات اینترنتیِ مختلف رو برای خودم مثل یک پاتوق اَمن و دنج میدونم تا به این‌شکل، آگاهیم در رابطه با طب سنتی و روش‌های درمانیِ مختلف اون رو افزایش بدم. مدت‌هاست که دارم تمام تلاشم رو می‌کنم تا موثر و کمک‌کننده بنویسم و به آگاهیِ خودم و کاربر کمک بکنم؛ چون چندین سال تجربه کاری به من اثبات کرده که نباید کاربر رو به عنوان « مهمون » بدونم، بلکه باید تموم تلاشم رو به کار بگیرم تا « رفیق » واقعیِ سایت من بشه!
در این بین... باید اشاره ای هم به ماهیت مفید خیلی از تایتل های انتخابیم داشته باشم. این که بدونم فشار خون، سکته مغزی، ناتوانی جنسی، درد پا و دست و کمر و چشم رو چطور میشه با روش‌های این طبِ محبوب درمان کرد، یه حس خاصی رو در وجودم به جریان میندازه و خب هرکس لذت رو توی یه چیز برای خودش معنا میکنه. لذت واقعی برای من، نوشتن از داروهای گیاهی و آرامبخش‌ها و قرص‌هاییه که به کاربرای گوگل کمک میکنه تا سریعا بتونن نیاز خودشونو به واسطه تلاشی که من در این راستا داشتم، برطرف کنن. در واقع وظیفه اصلیِ قشر محتوانویس و سئوکار همینه. فرقی نداره در این زمینه، جونیور باشین یا سینیور. فرقی نداره میزان درآمدتون بالا باشه یا پایین. فرقی نداره بخواین این مسیر رو به طور تخصصی ادامه بدین یا تصمیم به رهاییش بگیرین. شما باید برای رفع نیاز کاربر تلاش کنین. اونقدر که هیچ جای خالی‌یی در ذهنش باقی نمونه.
و خب... محتوانویسیِ بر پایه اصول سئو همینه.
تلاش برای بهبود وضعیت سایت.
تلاش برای این که کاربر رو خسته و دلزده از محتوای خودت نکنی!
تلاش برای این که به واسطه کنشِ خودش، پالس مثبت به سوی گوگل بفرسته و شاخک‌های ربات های خزنده گوگل رو برای سر زدن به سایتت و توجهِ به اون، فعال کنه.
تلاش...
تلاش...
تلاش...
در دنیای دیجیتال مارکتینگ، در دنیایی که رقابت بالایی در اون جریان داره، در دنیایی که نیازمند استمرار و صبره، تلاش کنین تا محتوای تولیدی تون، به غذای مفید و لذیدی برای کاربر شبیه باشه و عطش و گرسنگیِ اون رو به خوبی برطرف کنه.
