امروز هم گذشت اما واقعا روز افتضاحی بود وقتی آدم عادت به یه چیز می‌کنه دیگه نمی تونی بزاریدش کنار.اوایل که کار تولید محتوا شروع کرده بودم چون تازه کار بودم تایم زیاد باید می گذاشتم یادمه ماه اول باید روزی ۱۰ محصول تحویل می دادم از ۹ صبح می نشستم پای لپ تاپ تا ۲ شب بود فکر کنم بدون اینکه فعالیتی داشته باشم یا آموزشی ببینم برم بیرون و واقعا برام سخت بود اون هم بدون هزینه و حقوق کار کنی.
اما الان واقعا می تونم به راحتی محتوا بنویسم آموزش ببینم برم بیرون کلاس برم.اما روزی که بدون اینا می گذاره به نظرم افتضاح ترین روز.این اواخر واقعا خونمون جای کار کردن و آموزش دیدن نیست موندم چیکار کنم.صبح نهار شام مهمون .مهمون حیب خدا ست اما واقعا هر روز هر دقیقه و ساعت نه و من همیشه یه چیزی و میگم مهمون میاد انتظار داره بهترین پذیرایی ازش بکنی و به عنوان دختر خونه بشینی پیشش به اصطلاح تو جمع ما همیشه میگن خونه بدون دختر سوت و کوره اما در آخر سر هم بهت میگن شانزده سال خوندی هیچی نشدی حالا که چی می خوای خودت عذاب بدی که بتونی چی بشی.
همین حرف های این مهمون ها و فک و فامیل هستند که من و دو تا امسال من موندن تو خونه و بیکار و بی هدف نشستند واقعا این حرف های منفی و باید جمع کنیم بره.همه رو به سوی پیشرفت و موفقیت دعوت کنیم.
