متولد ۶۶ هستم ۲۰ ساله که ازدواج کردم.عاشق خیاطی ،بافتنی،قلاب بافی و هر هنری که باید بنشینی و دقت کنی و اثری متفاوت خلق کنی
قلاب بافی و بافتنی رو با آموزش‌های مادر کامل بودم تا جایی که وقتی دختر اول در سال۸۸ به دنیا آمد تا ۸سالگیش حتی یه دونه لباس بافتنی آماده نداشت از کلاه و شال گرفته تا لباس مجلسی بافتنی رو خودم براش می بافتم
وقتی قرار بود کنکور بدم پدرم میگفت دولتی فقط تهران و از اونجایی که فرزند اول بودم تمام حساسیت‌ها روی من بود به همین دلیل به نظرشون با عشق احترام میزاشتم حتی اگر مخالف خواستم بود و منم آنچنان بچه درسخوانی نبودم البته معدل دیپلمم ۱۸.۳۸ بود اما رتبه آوردن برای دانشگاه دولتی کار من نبود.کنکور دادم قبول شدم ولی دانشگاه آزاد پس اسراری به رفتن نکردم و رفتم دنبال علاقه خودم خیاطی
از مرحله دیپلم گرفتنم و کنکور دادنم و طی کردن دوره آموزش خیاطی در دوسال دوران عقدم صورت گرفت بعد از ازدواج خیاطی بهترين و روح نواز ترین سرگرمی من بود
پر از لذت فقط پشیمانی که برای من به جا گذاشت این بود که چرا از هنرم برای کسب درآمد استفاده نکردم
اینو از من که بعد از ۲۰ سال میخواد از هنرش کسب در آمد کنه بپذیر از هر هنری که داری برای کسب درآمد ازش استفاده تا می تونی در موردش آموزش ببین وشک نکن روزی به قدری بزرگ میشه که خودتم باورت نمیشه
