مینیمالیسم دیجیتال

مینیمالیسم دیجیتال
‌نوشته کال نیوپورت خالق کتاب پرفروش کار عمیقه. کال توی این کتاب مینیمالیسم دیجیتال رو به دنیای شخصی ما میاره و راه حل تمرکز داشتن تو جهانی که روز به روز آشفته تر میشه رو آموزش میده. جناب نویسنده توی این کتاب،‌ فلسفه ای رو برای استفاده از فناوری معرفی میکنه که زندگی های زیادی رو میتونه بهبود ببخشه.

اون با بررسی نمونه های متنوعی از زندگی های واقعی، از زندگی کشاورزا گرفته تا برنامه نویس‌ها، شیوه های رایج مینیمالیست های دیجیتال و ایده های تاثیرگذار اون ها رو شناسایی میکنه. کال توی کتابش نشون میده که چطور مینیمالیست های دیجیتال روابط خودشون رو با شبکه های اجتماعی بازنگری میکنن و لذت های بیرون از دنیای دیجیتال رو از نو کشف میکنن.

نیوپورت توی مینیمالیسم دیجیتال
روش هایی رو به ما معرفی میکنه که بتونیم اونها رو تو زندگی روزمره بگنجونیم. اون از ما میخواد این راهبردها رو که خودش بهشون میگه پاکسازی دیجیتال، توی سی روز توی زندگی شخصی‌مون عملی کنیم تا بتونیم کنترل کارها رو دوباره به دست بگیریم. کتاب مینیمالیسم دیجیتال دو بخش داره. توی بخش اول فلسفه مینیمالیسم دیجیتال توضیح داده شده و بخش دوم این کتاب نگاهی دقیق تر به ایده هاییه که به شما تو پیش گرفتن سبک زندگی ساده و مینیمالیستی کمک می‌کنن.

هدف نهایی نیوپورت تو این کتاب گفتن این نکته اس که فناوری نه خوبه نه بد،‌ مهم اینه که بتونیم ازش تو مسیر اهداف و ارزش‌هامون استفاده کنیم، نه این که اجازه بدیم اون از ما استفاده کنه. اگه راجع به کال نیوپورت بخواین بیشتر بدونین باید بگم که آقای نیوپورت استاد علوم کامپیوتر دانشگاه جورج تاونه.

اون درباره نظریه سیستم های توزیع شده تحقیق میکنه و علاوه بر کارای دانشگاهی، تو زمینه تعامل و کنش بین فرهنگ و تکنولوژی هم پژوهش میکنه. کال تا حالا ۶ کتاب نوشته که آخرین اون ها، همین کتاب پرفروش مینیمالیسم دیجیتاله. معروف ترین کتابش کار عمیقه که از سال ۲۰۱۷ مدام مورد توجه و استقبال خواننده ها و منتقدین بوده. کتاب های نیوپورت به بیش از ۲۵ زبان دنیا ترجمه شده و مورد توجه نشریه هایی مثل نیویورک تایمز ( New York Times )، وال استریت ژورنال ( Wall Street Journal )، واشینگتون پست ( Washington Post )، نیویورکر ( New Yorker ) و اکونومیست ( Economist ) قرار گرفته. خوندن کتاب مینیمالیسم دیجیتال رو به همه کسایی پیشنهاد میکنم که گشت زدن تو دنیای مجازی، اون ها رو از کار و زندگی انداخته.

مینیمالیسم دیجیتال یه فلسفه استفاده از تکنولوژیه که توی خیلی از جنبه های زندگی‌ میتونه تاثیر داشته باشه
هر برنامه‌ای توی گوشی یه مینیمالیست دیجیتال برای رسیدن به یکی از اهداف اصلی اون استفاده میشه.

مثلا برنامه کتابخوان کیندل برای مطالعه روزانه به خدمت گرفته میشه یا برنامه دفترچه یادداشت واسه خلق ایده یا نوشتن مقاله استفاده میشه و یه برنامه پیام‌رسان مثلا واتسپ ( whatsapp ) جایگزین همه پیام رسان ها و شبکه های اجتماعی دیگه میشه چرا که اگه تبلیغ نشه، مینیمالیست دیجیتال واتسپ رو بهترین برنامه واسه اشتراک گذاشتن عکس‌ها و در ارتباط بودن با دیگران میبینه. اگه غذا رو به تکنولوژی تشبیه کنیم، استفاده صرف از تکنولوژی‌هایی که شما رو به یه هدف مشخص میرسونن، مثل این میمونه که فقط از غذاهای سالمی استفاده کنین که ارزش غذایی بالایی دارن و از خوردن هله هوله پرهیز کنین.

یه مینیمالیست دیجیتال تلاش میکنه تا مطمئن بشه تکنولوژی هایی که تو رژیم دیجیتال ازشون استفاده میکنه، ارزش پایینی ندارن و صرفا هله هوله نیستن، مثل برنامه های رسانه های اجتماعی، بازی‌های بدون نیاز به تفکر و بقیه اپلیکیشن هایی ( application ) که صرفا واسه سرگرمی و گذروندن وقت ساخته شدن.

خب حالا مهم‌ترین ارزش های شما چیا هستن و آیا همه برنامه های موبایلتون یا همه‌ وب سایت هایی که معمولا ازشون استفاده میکنین، اون ارزش‌ها رو براتون فراهم میکنن؟ اگه استفاده از تکنولوژی رو بر اساس ارزش هاتون فیلتر نکنین، زندگیتون با حواس پرتی‌های گاه و بیگاه و از بین رفتن تمرکز به هم میریزه. وقتی محیط اطرافتون پر از گجت های مختلف ( gadget ) مثل گوشی و کامپیوتر و غیره بشه، یه بخشی از ذهنتون مدام درگیر اینه که توی هر کدوم از اونها داره چه اتفاقی میفته. چه شوهای ( show ) جدیدی داره تو نتفلیکس پیشنهاد میشه، چه اتفاق تازه‌ای داره توی رسانه های اجتماعی میفته، قیمت سهام‌ها امروز چنده، چه پیام های جدیدی براتون اومده و خیلی چیزهای دیگه از این دست.

اگه میخواین همه حواستون، رو کارتون متمرکز باشه
باید بدونین که زنگ موبایل و بقیه تجهیزات الکترونیک توجهتون رو به سمت خودشون می‌کشونن و تمرکز کردن رو براتون مشکل و مشکل تر میکنن. مهم نیست تو چه زمینه ای کار میکنین. مهارت شما برای جمع نگه داشتن حواستون، یه نیروی فوق‌العاده ضروریه. از دست دادن این نیرو مثل این میمونه که استفن کری ( Stephen Carry ) بازیکن معروف بسکتبال نتونه پرتاب سه امتیازی انجام بده.

یا یه پرتاب کننده حرفه ای بیسبال نتونه توپ رو با سرعت پرت کنه. بدون تمرکز، شما نمیتونین بهترین عملکرد خودتون رو داشته باشین و کاری رو انجام بدین که تو شرایط و حرفه‌تون تغییر ایجاد کنه و موثر باشه. بنابراین ضروریه که وابستگی‌تون رو به تکنولوژی کم کنین و توی زندگی دیجیتال تون یه بازبینی اساسی انجام بدین. در نتیجه میتونین مهارت تمرکز کردن رو بازگردانی و اون رو تو خودتون حفظ کنین.

دور شدن از وسایل الکترونیک رو با دنبال کردن چالش سه هفته ای کناره گیری از دنیای دیجیتال شروع کنین
چطوری؟ الان بهتون میگم :

هفته اول : یک ساعت در روز رو تنها و بدون استفاده از وسایل دیجیتال بگذرونین. بلیز پاسکال ( Blaise Pascal ) ریاضیدان معروف میگه : همه مشکلات بشر از جایی شروع شد که نتونست حتی یه ساعت رو تنها و تو سکوت با خودش بگذرونه. چالش شما برای یه هفته اینه که واسه یه ساعت در روز، از گوشی و لپ تاپ و غیره دور باشین. میگم دور باشین یعنی تو اون یه ساعت پیام و تماس و اخبار و حتی پادکست به کل تعطیل.

البته به شخصه این آخری رو زیاد نمی پسندم. در طول این یه ساعت تنهایی میتونین یه پیاده روی طولانی داشته باشین یا دوچرخه سواری کنین. یا میتونین واسه خودتون یه سرگرمی بسازین البته بدون استفاده از گوشی و کامپیوتر و بقیه فک و فامیلشون. به این یه ساعت تنهایی به چشم دقایقی برای افزایش بهره وری و خلاقیتتون نگاه کنین؛ درست مثل یه سدی که میتونه با جلوگیری از جریان آب، انرژی تولید کنه. شما میتونین نیروی مفید تولید کنین و مهارت تمرکز کردنتون رو افزایش بدین.

این نتیجه با یه کم دور شدن از اجتماع و تنها موندن با افکارتون به دست میاد. اگه به نیروی تولید شده از تنها موندن با افکارتون شک دارین، به دفتر کارتون برین، در و ببندین، گوشیتون رو خاموش کنین و هیچ کاری جز نشستن و فکر کردن انجام ندین یا کاری رو انجام بدین که چند هفته پشت گوش انداخته بودین. بعد از چند دقیقه دوری از تکنولوژی و تنها موندن، احتمالا شروع به خلق ایده میکنین و در واقع مشتاقین که یه کاری رو استارت ( start ) بزنین.

برای چالش هفته اول، یه نقشه تنهایی درست کنین
واسه خودتون مشخص کنین که قراره واسه یه ساعت تنها بودن کجا برین و چه ساعتی از روز رو به این کار اختصاص میدین. هفته دوم :‌ استفاده از تکنولوژی تو زمان استراحت رو متوقف کنین. تغییر دادن شیوه زندگی دیجیتال خیلی سخته چون اکثر ما موقع استراحتمون برای از بین بردن تنش و فشار روزمره از این تکنولوژی ها استفاده میکنیم.

اگه بهتون کمکی میکنه باید اعتراف کنم بنده هم بعد از یه روز کاری طولانی، روی مبل راحتی دراز می‌کشیدم و ویدیو های یوتیوب رو تماشا می‌کردم. ولی هیچ وقت اون قدر که باید از این وضعیت لذت نبردم.

حتی بعد از گذروندن وقت استراحتم با فضای مجازی، احساس پرانرژی بودن یا آرامش کاملی نداشتم. این من رو به فکر وا داشت که آیا وقت گذروندن با وسایل دیجیتال، بهترین روشیه که میتونم از زمان استراحتم لذت ببرم. باید بگم اقای کال نیوپورت بهترین راه بهره بردن از زمان استراحت یا به قول خودش اوقات فراغت رو کشف کرده. بعد از یه تحقیق گسترده، نیوپورت به سه تا درس اوقات فراغتی پی برده .

درس اول : فعالیت آگاهانه سودمندتر از مصرف منفعلانه‌اس. با مصرف انرژی، انرژی به دست میارین. این دقیقا شبیه یه ضرب المثل تو کسب و کار هستش که میگه :‌ واسه به دست آوردن پول، باید پول خرج کنین.
درس دوم : از مهارت هاتون برای خلق چیزهای ارزشمند تو دنیا استفاده کنین. این کار از گشت زدن تو دنیای مجازی خیلی سودمندتره.
درس سوم : تعاملات اجتماعی‌ای که توی دنیای واقعی بنا میشن، لذت بخش تر و مفیدتر از تعاملاتین که تو فضای مجازی شکل میگیرن.
از این سه درس واسه تنظیم نقشه هفته دوم کناره گیری از تکنولوژی‌تون استفاده کنین. حداقل دو فعالیت مورد نیازتون رو تو نقشه یادداشت کنین. این فعالیت ها میتونن ورزش کردن،‌ یا یادگرفتن یه مهارت جدید باشن. همچنین دو فعالیت مبتنی بر مهارت هم که باعث ساختن یه چیزی بشن ضمیمه کنین.

مثل آشپزی یا باغبونی و علاوه بر این‌ها، دو فعالیت اجتماعی؛ مثل بازی های دسته جمعی با خونواده یا قهوه خوردن با یه دوست. شما میتونین توی زمان استراحت به جای بازی کردن و سرتونو مدام تو گوشی انداختن، این فعالیت‌ها رو انجام بدین. در نهایت، متوجه میشین که این فعالیت‌ها خیلی مفیدتر و لذت بخش تر از وقت گذروندن با گوشیتونه.

هفته سوم : یه ضد پیامک باشین.
اگه شما هم مثل بیشتر مردم باشین، دوستا و خانواده تون ناخودآگاه این طور عادتتون دادن که کارتون رو متوقف کنین و فورا به پیامک اونها جواب بدین. انگار که دستور دارین که وقتی پیامکی از طرفشون رسید، همیشه آنلاین ( online ) باشین. توی دهه گذشته، پیامک ها به شدت جای مکالمات واقعی رو گرفتن ولی همونطور که شاید شما هم فهمیده باشین، پیامک زدن یه رابطه اجتماعی محکم رو برقرار نمیکنه و یه زندگی اجتماعی که با پیامک جلو بره به اندازه زندگی که معمولا با گفتگوهای رو در رو و تماس تلفنی شکل میگیره،‌ به درد بخور نیست.

خلاصه از همیشه پاسخگو بودن واسه پیامک‌های دوست و آشنا دست نگه دارین و با ضد پیامک بودن یا به قول خارجیا آنتی تکست ( anti-text ) بودن،‌ روابط خودتون رو با دیگران نزدیک تر کنین. واسه انجام این کار هم چندتا پیشنهاد واستون دارم : اول؛ نوتیفیکیشن های ( notification ) گوشیتون رو خاموش کنین تا وقتی اون رو روشن میکنین پیام ها روی صفحه اصلی نمایش داده نشن. دوم؛ سه وقت مشخص رو واسه جواب دادن به پیامک ها در طول روز تعیین کنین.

اگه کسی از دستتون شاکی شد که چرا جوابشو ندادین، بهش بگین : من فقط چند بار در روز پیام هامو چک میکنم. اگه کار اضطراری داشتی بهم زنگ بزن. و در آخر؛ اگه کسی تو پیام ازتون سوالی پرسید که واسه جواب دادن باید یه طومار واسش بنویسین، بهش زنگ بزنین. اگه این مکالمه قراره طولانی باشه، حین رانندگی باهاش تماس بگیرین. آقای نویسنده میگه : شما میتونین تنها کسی باشین که توی یه ساعت مشخص باهاش صحبت میکنه.

این رابطه‌ي عمیق و متفاوتی ایجاد میکنه که شاید خیلی بهتر از صدتا ایموجی و علامت تعجب باشه. در نهایت، بعد از گذروندن سه هفته دوری از وسایل دیجیتال، کم کم احساس میکنین به جای اینکه تکنولوژی رو شما سیطره داشته باشه، این شمایین که اون رو تحت کنترل خودتون دارین. چالش سه هفته‌ای مستقل شدن از وسایل دیجیتال، به شما آزادی ذهنی‌ای رو میده تا ارزیابی کنین که کدوم تکنولوژی باعث نزدیک شدن شما به ارزش هاتون میشه و کدوم یکی از انواع وسایل دیجیتال فقط به عنوان سرگرمی و وقت گذروندن استفاده میشه.

با این دیدگاه نسبت به استفاده از تکنولوژی
شروع به زیر و رو کردن زندگی و عادت های روزمره‌تون میکنین و مهارت تمرکز کردنتون رو افزایش میدین. در نتیجه میتونین کارهای مهمتر و با معنا تری رو انجام بدین. اگه این سه هفته رو طبق برنامه ای که گفته شد انجام دادین، لطفا نتیجه تلاشتون رو برامون تو کامنت‌هابنویسین.