چه کردهاست این استاندار برترتان؟!
جلیل آهنگرنژاد
سرمقاله صدای آزادی: این روزها به قول «فردینان سلین» در «سفر به انتهای شب» همه با مرگ همکاری دارند. شاید از همه مهمتر، مسئولانی همکاران مرگاند که هیچ مسئولیتی را به درستی انجام نمیدهند. تنها برای اینکه روی اعصاب مردم راه بروند، چند بوقچی را فرمان دادهاند که بگویند: استاندار ما جزو برترین استانداران کشور است. وای به حال مملکتی که چنین استاندارانی، جزو «برترین»هایش باشد.
استاندارتان را با کدام کارنامه، "برتر" میخوانید؟ همانی که از میان صدها مسئولیت ذاتی، فقط شکل سادهشدهای از بازدید را میفهمد؟ همانی که حتی نام استان تحت مدیریتش را به درستی نمی تواند تلفظ کند؟ با همان آمارسازیهای دروغینتان که حتی بچههای دبستانی هم به ریش و پشمتان خندیدند؟ یا به این همه فقر و فلاکتی که لاپوشانی کردهاید و لابد از سکوت میلیونی مردم کرماشان، احساس رضایت میکنید؟
میدانم نوشتن دربارهی شما کوتولههایی که مُهر مسئول بر سینه دارید، آب در هاون کوبیدن است و مردم مدتهاست از شما قطع امید کردهاند؛ اما لابد یک آدم فهمیده باید در بینتان باشد که گوش بوقچیها را بپیچاند که روی زخم مردم بیش از پیش نمک نپاشند!
مردم کف جامعه، شما را با آمارسازیها قضاوت نمیکنند. بلکه اولین مغازه که نیازهای اولیهی زندگی را در آن میجویند، مهمترین سند قضاوتشان است. آنجاست که روسیاهی «مسئولان برتر» را به وضوح میبینند.
جامعهی گرفتار در بنبستهای معیشتی، دچار مرگ تدریجی شده است. آن زخم همیشگی بیکاری و فلاکت کرماشان چند برابر بیش از گذشته مردم را به ستوه آورده است. حالا دم از «برتر شدن» میزنید؟
شاید به دلیل ویرانتر کردن این استان، عدهای به مقام برتر برسند! و سیاستهای کلانی را دنبال کنند که نمودهای ریز و درستش را در استانهای کوردنشین بارها دیدهایم. "غمگینترین" استانها در همین یکی دو هفتهی اخیر، آخرین مدال فخرآوری بود که از دست سیاه مسئولان ناکارآمد، نصیب این استانها شد. این گونه اتفاقات، اذهان را به سمت سیاستهای تلخ کلانتر نمیبرد؟ مگر ترکیهی عثمانی چه سیاستی را در مورد غیر تُرک اجرا کرد؟ تاریخ درسهای ماندگاری دارد...
راست و چپتان در این استان چه چیزی برای گفتن دارید؟ سیاستی که از شماها تنها سه تیم «گل کوچیک» ساخته. یک تیم که همیشه به میزها چسپیده و دو تیم راست و چپ هم با سوت پایان بازی، جایشان را به همدیگر میدهند. تنها همین سه تیم توانستهاند با بازیگری خود و همدستی با استانداران نالایقی همچون مدیران ارشد امروز و پیشین، بازیگردان ویرانی این استان تاریخی باشند. اینها روزی باید در مقابل وجدان بیدار جامعه حساب پس بدهند.
مردم سکوت کردهاند اما میفهمند. همهی بازیها را میبینند. همهی کوتاهیها را، خیانتها و فسادها را رصد میکنند و همهی بوقچیها را هم به خاطر خواهند سپرد. مردم سکوت کردهاند. اما در این سکوت، رضایتی وجود ندارد. مردم به تعبیر "هانا آرنت" در "توتالیتاریسم" «نعشهای زنده» نیستند؛ بلکه هوشمندانه زخمهایشان را به خاطر خواهند سپرد.
