چهارشنبه، ١٢ بهمن...
مدتی است که به ابتکار اقلیت‌های مسلمان در کشورهای غربی، نخستین روز فوریه، به نام «روز جهانی حجاب» شناخته می‌شود. حجاب در سده‌ی گذشته، به مرور به عنوان نمادی از اسلام و اسلام‌گرایی تثبیت شده و اکنون یکی از موضوعات بحث‌برانگیز جهان اسلام _ و البته جهان غیراسلامی _ است. مردان غربی از نخستین مواجهه‌شان با حجاب، آن را عاملی برای سرکوب زن مسلمان تفسیر کردند و سال‌ها تلاش نیاز بود تا صدای زنان مسلمان از پس انگاره‌ی غلطی که در مورد حجاب ساخته شده بود، شنیده شود. زنان مسلمان در اروپا و آمریکا، هجمه‌های سخت اسلام‌هراسی را به جان خریدند تا ثابت کنند که پارچه‌ی روی سرشان، انتخاب خود آن‌هاست و به آنان احساس امنیت و تعلق ایمانی می‌دهد. فعالان زنان در روز جهانی حجاب، از زنان غیر مسلمان و زنان مسلمانی که حجاب ندارند دعوت می‌کنند تا یک روز را باحجاب زندگی کنند و از پس این تجربه، عاملیت زن مسلمان را نظاره‌گر باشند. آنان می‌خواهند ثابت کنند همان‌طور که هیچ‌کس نمی‌پرسد چه‌کسی زن غربی را مجبور کرده که از مدهای برهنه پیروی کند، در مواجهه با یک زن باحجاب نباید پرسید چه‌کسی او را مجبور کرده که حجاب کند. بلکه باید پرسید چرا حجاب، انتخاب او بوده است.
پ.ن١: در روز جهانی حجاب امسال عده‌ای از مخالفان نظام سیاسی ایران در آلمان، با ادعای حمایت از زنان ایرانی، حجاب را آتش زدند. بی‌توجه به میلیون‌ها زن مسلمانی که سال‌ها رنج کشیدند تا جهان، آزادی و انتخاب آنان در داشتن حجاب را به رسمیت بشناسد.
پ.ن٢: حجاب، به عنوان یک امر شرعی وقتی ارزشمند است که آگاهانه و آزادانه انتخاب شده باشد. متاسفانه سال‌هاست که این اراده از زن ایرانی سلب شده است. البته این به معنای مخالفت با قانونی بودن پوشش نیست.
پ.ن٢: حجاب، به عنوان یک امر شرعی وقتی ارزشمند است که آگاهانه و آزادانه انتخاب شده باشد. متاسفانه سال‌هاست که این اراده از زن ایرانی سلب شده است. البته این به معنای مخالفت با قانونی بودن پوشش نیست.
