بعد از دیدن ضریح شش گوشه ارباب و قرار گرفتن زیر بقعه و سپردن قلبم به امام حسین
حالا چند روزی رو مهمون امام حسین بودم
و میدونستم که ایشون مهمون نواز ترینن
کربلا عجیب ترین حسای ممکن رو بهت هدیه میکنه
کربلا یه مجلس روضه بهشتیه
به میزبانی امام حسین
روضه ای که روضه خوانش خود حسینه
دلیل اشکی که میاد امام حسینه
خریدار اشک ها امام حسینه
اونی که بعد گریه بغلت میکنه
آرومت میکنه
اشکتو پاک میکنه امام حسینه
استجابت دعای آخر روضه کار امام حسینه
و به رسم همه روضه ها
برکت چای آخر روضه هم امام حسینه...
روضه های کربلا رو نباید با گوش شنید
بلکه باید همه وجود رو به امام حسین و روضه ای که واست میخونه سپرد
گاهی تشنگی تو حرم ارباب خودش واست یه روضه تمام عیار میشه...
آب تو حرم امام حسین خیلی کمه
نهایتا دو الی سه شیر آب وجود داره
اما حرم حضرت عباس دسترسی به آب خیلی راحت تره
چند تا فلاکس بزرگ تو گوشه گوشه حرم هست...
وقتی بعد از زیارت امام حسین تشنه میشی
انگار دل و قلبت برای سیراب شدن آدرس حرم سقا رو میده
و وقتی به حرم حضرت عباس میرسی
و لیوان آب دست میگیری
بی اختیار اشک میریزی و روضه آب میخونی...
بعد از سیراب شدن و یه زیارت مختصر
دلشوره عجیب همراه با دلتنگی خیلی زیاد برای زیارت دوباره امام حسین به دلت میوفته
و انگار حضرت عباس خودش میاد و به سمت حرم برادر بدرقت میکنه
و برای توشه سفر
مهر استجابت به دعاها و سلامت به قلبت میزنه ...
حرم حضرت عباس
حرم شجاعت و مردانگی و وفاست
حرم اباهت و قدرت و رزم آوریه
حرم یاد جنگ های صفین و جمل و نهروانه
حرم پسر حیدر کراره
و حداقل برای من کنار حضرت عباس
خوندن از مقتل امام حسین خط قرمزه
و انگار این خط قرمز برای همه مردم تعریف شده...
اگه بخوام همه حرم حضرت عباس رو تو چند جمله خلاصه کنم
یه مداحی قدیمی از هلالی میشه که از زبون حضرت ا‌‌م‌البنین میخوند:
خوشگلی و مه‌جبینی
مایه‌ی فخر زمینی
پهلوونه پهلوونا
پسر ام البنینی
پسرم تو نور عینی
پادشاه عالمینی
اما یادت باشه مادر
بلا گردون حسینی...
التماس دعا...
