«تاثیر رزونانس بر کیفیت رابطه کوچ و مراجع در محیطهای مدیریتی»
رابطه میان کوچ و مراجع در کوچینگ مدیریتی، تعیین کننده عمق گفت و گو و میزان تحول پذیری مدیر است. اگرچه مهارتهای فنی کوچینگ اهمیت دارند ، اما آنچه کیفیت رابطه را به سطحی اثربخش ارتقا میدهد، رزونانس است ؛ حالتی که در آن، کوچ و مراجع در یک بعد احساسی - شناختی همتراز شده و جریان ارتباطی وان و معنادار شکل میگیرد . رزونانس در کوچینگ مفهومی فراتر از همدلی است. همدلی بر فهم احساسات تمرکز دارد ، اما رزونانس به معنای بازتاب موثر حالات، نیتها و انرژی مراجع است؛ به طوری که مراجع حساس میکند « دیده و درک شده» و در نتیجه، اعتماد و امنیت روانی افزایش مییابد. برای مدیران که اغلب در موقعیتهای پرتنش و تصمیم گیریهای حساس قرار دارند، تجربه این سطح از امنیت ، بستر گفتگو صادقانهتر را فراهم میکند.
زمانی که رزونانس ایجاد میشود مراجع شفافتر سخن میگوید، مقاومتهای درونی کاهش مییابد، اطلاعات پنهان بیشتری آشکار میشود. کوچ نیز با دریافت سیگنالهای ظریف رفتاری و احساسی، مداخلههای دقیقتری ارائه میدهد. این هماهنگی سبب میشود جلسه کوچینگ به جای سطحی بودن ، وارد لایههای جهتدار و تحول آفرین شود .
مثال عملی:
در یک جلسه کوچینگ میان یک مدیر میانی و کوچ ،مدیر در ابتدا با احتیاط حرف میزد و در بیان چالشهای واقعی خود تردید داشت. کوچ با حفظ حضور، انعکاس دقیق احساسات مدیر و پرسیدن سوالهایی که ریتم گفتگو را با انرژی مراجع هماهنگ میکرد ، رزونانس ایجاد کرد .پس از چند دقیقه، مدیر با آرامش بیشتری از فشارهای واقعیاش گفت و به بینشی دست یافت که پیشتر از بیانش اجتناب میکرد. این تغییر، نتیجه مستقیم رزونانس و فضای امن ایجاد شده بود.
بنابراین، رزونانس نه تنها کیفیت رابطه کوچ - مراجع را بهبود میدهد، بلکه به مدیران کمک میکند به بلوغ تصمیم گیری و خودآگاهی بیشتری برسند .در محیطهای سازمانی که سرعت و فشار بالا است، رزونانس میتواند محرک اصلی اعتماد، تعمیق گفتگو و تسهیل تحول فردی شود.
