سلام.
این پست را برای چالش کتاب خوانی طاقچه می نویسم.
کتاب مطالعه شده" تفسیر سوره زمر" بر اساس درس گفتارهای آیه الله علامه شیخ محمد رضا جعفری است.
شروع مطالعه این کتاب برای من همراه با آرامش بوده است و با یافتن راه حل چگونگی زندگی و مواجهه به بحران ها از استرس هایم رهایی یافتم. البته که "الا بذکر الله تطمئن القلوب"، آگاه باشید که تنها یاد خدا آرامش‌بخش دل‌هاست. از ابتدا تا انتهای این کتاب سفری بود که در نهایت به مفاهیم مهمی رسیدم. این کتاب دید کلی از زندگی و اتفاقات آن در اختیار خواننده قرار می دهد. به دلیل اینکه سوره زمر دارای این چنین خاصیتی ست.
به طور ویژه به تفسیر سوره زمر پرداخته شده و اطلاعات متفاوتی بسته به علاقه خواننده در اختیار قرار می گیرد. سوره زمر اتفاقات پیش روی انسان، بالا و پایین های زندگی را مورد توجه قرار می دهد. انسان موقعی که به سختی می رسه خدا خدا می کنه و موقعی که سختی ازش برداشته می شه میگه خودم با دانش خودم توانستم بر سختی ها چیره بشوم و حتی دیگران را از راه منحرف می کند.
و انسان باید قبل از عذاب بازگردد و از رحمت خود مایوس نشود(لَا تَيْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ.سوره یوسف)چرا که خدا همه گناهان را می بخشد.
انسان نباید متکبر باشد و حقیقت را کتمان کند که چنین انسان اصلا متوجه توبه نمی شود.
و دیگر اینکه اگر انسان ظاهرا نمی تواند ایمانش را بروز دهد اما می تواند در دل ایمان را نگاه دارد که عاقبت همه مورد سوال قرار می گیرند.
اینکه خدا شرایط را از نظر مادی برای انسان فراهم می کند به معنی توان مطلق خداست و اوست که به انسان توان می دهد و توان می گیرد اما اراده به انجام شر یا خوبی از انسان است. یعنی خدا توان داده و او حال شر را انتخاب می کند یا خوبی را.
و وَيُنَجِّي اللَّهُ الَّذِينَ اتَّقَوْا بِمَفَازَتِهِمْ لَا يَمَسُّهُمُ السُّوءُ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ
و خدا اهل تقوا را به موجبات رستگاری (و اعمال صالح) از عذاب نجات خواهد داد که هیچ رنج و المی به آنها نرسد و هرگز غم و اندوهی بر دلشان راه نیابد.سوره زمر آیه ۶۱
و هم چنین
امام على عليه السلام در بخشى از سفارش خود به فرزند بزرگوارش حسن عليه السلام فرمود :
اى فرزندم! هيچ گنهكارى را نوميد مكن؛ زيرا اى بسا كسى كه عمرى گناه مى كند، اما فرجامش به نيكى ختم مى شود و اى بسا كسى كه عمرى عمل [خير ]مى كند، ليكن در پايان عمرش گرفتار فساد مى شود و رهسپار دوزخ مى گردد؛ پناه به خدا از آتش دوزخ .
( بحار الأنوار : ۷۷/۲۳۹/۱ )
و در بخشی از کتاب آمده:
سوره زمر در مکه نازل شده و دارای هفتاد و پنج آیه است. مفاهیمی هم چون توحید، معاد، اهمیت قرآن، مقام نبوت پیامبر(ص)، سرنوشت اقوام پیشین، مساله توبه و رحمت پروردگار را تبیین می نماید که اقتضای سوره های مکی است. نام این سوره، از آیه هفتاد و یک و هفتاد و سوم گرفته شده، هر چند به "غرف" نیز نامیده می شود، اما مشهور نیست. عبادت، نوعی خضوع است که شخص برای موجودی انجام می دهد. به این خاطر که خود را به او نزدیک کند تا اگر می تواند به وی رساند یا اگر توان رساندن زیان به شخص را دارد به او زیان نرساند. هم چنین اگر می تواند زیانی را از کسی دور کند، از این شخص دور کند. این عبادت است که موجودی خویشتن را در اختیار موجود دیگری قرار دهد. از همین رو به برده و بنده، عبد می گویند. زیرا خود را در اختیار اراده ی دیگری گذاشته است. عبادت در دین نیز به معنای خضوع است.
