NFT عبارتی بود که در اواخر سال 2021 به فرهنگ لغت گیمر ها وارد شد و ظاهراً قرار است در سال 2022 به یکی از داغ‌ترین موضوع‌ها در خیلی از صنایع دیگر نیز تبدیل شود. اگر در ذهن شما هم این سؤال به وجود آمده که "بازی‌ها را چه به فناوری بلاک چین؟" و "آیا این اتفاق برای دنیای گیم و گیمرها اتفاق خوبی است یا بد؟"، محکم بنشینید و کمربندهایتان را ببندید؛ چون قرار است سفری به دنیای عجیب‌وغریب NFT ها داشته باشیم و ببینیم که اصلاً چه هستند و چگونه از بازی‌ها سر درآوردند و چه از جان آن‌ها می‌خواهند.
NFT (صرف‌نظر از اینکه در بازی استفاده می‌شود یا در جاهای دیگر)، مخفف عبارت Non-Fungible Token (توکن غیرقابل تعویض) است که به یک آیتم دیجیتال اشاره دارد. شاید نامش کمی پیچیده به نظر برسد، اما ایده کلی درواقع نسبتاً ساده است. NFT در واقع گواهی مالکیت کالایی دیجیتال (مانند تصاویر دیجیتال، میم ها، کلیپ‌های ویدیویی و ...) محسوب می شود.
در مقابل مفهوم «غیرقابل تعویض» بودن، مفهوم «تعویض‌پذیر» را داریم. مثلاً شما می‌توانید یک دلار را با یک دلار دیگر معاوضه کنید، یا یک بیت کوین را با یک بیت کوین دیگر، اما این قضیه درباره NFT ها صادق نیست. درواقع هر NFT یک شناسه دیجیتال منحصربه‌فرد محسوب می‌شود که قابل کپی، جایگزینی یا تقسیم‌بندی نیست، و برای تائید صحت و مالکیت (به‌عنوان یک دارایی دیجیتال خاص و حقوق خاص مربوط به آن) استفاده می‌شود.
فرقی هم نمی‌کند که آیتم شما به چه شکلی باشد، وقتی NFT برای یک آیتم دیجیتالی خاص داشته باشید، مالک توکن تائید شده آن در دفتر کل دیجیتال یا بلاک چین هستید. به عبارت ساده، یک لینک تخصصی دریافت می‌کنید که ارتباط شما را با آن دارایی دیجیتال اثبات می‌کند. درست مانند کسی که می‌تواند یک ماشین بسیار ارزشمند در دنیای واقعی داشته باشد، NFT ها فرصتی را برای ادعای مالکیت بخش کوچکی از دنیای دیجیتال ارائه می‌دهند.
وقتی صحبت از بازی می‌شود، شرکت‌های بزرگ بازی‌سازی دنیا، به NFT ها به‌عنوان راهی برای ایجاد جریان درآمد ثابت از محتوای دیجیتال نگاه می‌کنند. به‌عنوان‌مثال، اگر یک پوسته کمیاب Fortnite به‌صورت NFT ارائه شود، اولین بازیکنی که آن را در بازی باز (Unlock) می‌کند، مالکیت آن را در اختیار می‌گیرد. در ادامه، توکن مربوط به آن پوسته می‌تواند مجدداً به بالاترین قیمت پیشنهادی فروخته شود، به‌طور بالقوه در ازای مبلغ بالایی پول. صرف‌نظر از اینکه پوسته چقدر به فروش می‌رسد، سازندگان اصلی آن در اپیک گیمز از آن مبلغ پرداختی سهمی می‌گیرند، و مالک جدید می‌تواند آن را همواره به مالکان دیگری بفروشد و Epic به‌طور فرضی هر بار سهمی از معامله می‌برد.
جدا از اتصال NFT به بازی‌هایی که پوسته‌های ظاهری می‌فروشند، می‌توان به سادگی دریافت که اصول NFT چطور می‌توانند در بازی‌های جمع‌آوری کارت مانند حالت‌های Ultimate Team که در بازی‌های EA Sports ارائه می‌شوند، اعمال شود. اساساً هر کارتی در این حالت می‌تواند NFT خودش باشد، و سپس می‌توان مالکیت هر کارت را به بازیکنان دیگر فروخت، درحالی‌که Electronic Arts از فروش هر کدام سهمی می‌برد.
بنابراین، EA علاوه بر درآمدی که از خرید کارت‌های کمیاب توسط گیمرها به دست می‌آورد، از نظر تئوری می‌تواند یک جریان درآمدی کاملاً جدید نیز بر اساس فروش مجدد همان کارت‌های کمیاب، تا زمانی که NFTها قابل اجرا هستند، ایجاد کند. درحالی‌که مدت‌هاست افراد صاحب اکانت‌های Ultimate Team که دارای کارت‌های کمیاب با پول واقعی هستند برای خود بازار سیاه راه انداخته‌اند و کارت‌هایشان را آنجا می‌فروشند، NFTها به‌عنوان فرصتی برای ناشر جهت بردن سود از این همه معامله انجام‌شده ایجاد می‌کنند.
هرچند هیچ‌یک از نمونه‌های ذکرشده در بالا هنوز وجود خروجی ندارند، اما کسانی که به صنعت بازی علاقه دارند احتمالاً می‌توانند ببینند که این روند در آینده به چه شکل خواهد بود. ناشران بزرگ بازی ایده NFT ها را دوست دارند؛ زیرا همان‌طور که توضیح دادیم امکان کسب درآمد زیاد از موارد کمیاب را برایشان ایجاد می‌کند.
NFTها را می‌توان باعث تکامل ریز تراکنش‌های درون بازی در آینده دانست.
ناشران بزرگ بازی در دنیا همواره می‌توانند بدون تکیه به فناوری بلاک چین، حراجی‌های خود را راه بیندازند، اما NFT ها به دلیل ویژگی‌های خاصشان می‌توانند جریان نقدی مداوم را با علاقه اخیر سرمایه‌گذاران به طرح‌های بلاک چین ترکیب کنند. اگر شرکت‌های بازی‌سازی بخواهند سرمایه‌گذاران را خشنود کنند و هم‌زمان کسب درآمد نیز داشته باشند، NFT مسیری است که آن‌ها را به هدفشان می‌رساند.
