هفتمین سال تدریسم است و هر سال با دانش آموزانی مواجه میشوم که دچار استرس هستند دانش آموزانی را داشته ام که حتی یک سوال امتحانی را نمی توانستند پاسخ دهند در حالی که موقع پرسش شفاهی به خوبی پاسخ میدادند دانش آموزان بعد از یک ماه که در کلاس من هستند از شدت استرس شون کم میشه و تا آخر سال وضعیت بسیار بهتری پیدا میکنند وقتی رفتار والدین را بررسی کردم متوجه شدم اغلب والدین متاسفانه به تنها درسی که اهمیت زیادی میدهند ریاضی است، فقط و فقط فرزندشان را با نمره ی ریاضی می سنجند در حالی که دانش آموزان هر کدام در یک زمینه استعداد دارند شیوه ی بعضی از معلم ها هم متاسفانه بدون توجه به عملکرد مغز ،فقط حفظ کلمه به کلمه مطالب است در حالی که دانش آموزان باید مطالب را به صورت مفهومی آموزش ببینند همین طور تعدادی از مدیران و معلمان فکر میکنند دانش آموزی که هیچ سر و صدایی سر کلاس نمی کند و از جای خود بلند نمی شود و تمام مطالب را واو به واو حفظ میکند بهترین دانش آموز است و دانش آموز پر سر و صدا را مدیریت نمی کنند بلکه میخواهند دانش آموز بدون هیچ اعتراضی آرام سر جای خود بنشیند همین امسال دانش آموزی را در یکی از کلاس ها داشتیم که نمی‌توانست سر جای خود بنشیند و معلم تنها کاری که انجام میداد این بود که« لطفا بنشین سر جات ».
من به معلم شون پیشنهاد دادم که صندلی این کودک را بر دارید تا به صورت ایستاده به درس هایش توجه کند هر موقع احساس کرد خسته شده و خودش درخواست داد صندلیش را به او بدهید معلمش بعد از یکی دو جلسه گفت این راهکار بسیار مؤثر بوده است ما معلم ها میخواهیم تمام مشکلات دانش آموزان را به یک طریق حل کنیم و این میشود که دچار مشکل میشویم در حالی که نمی دانیم هر فردی استعداد ،توانایی ،مسیر های عصبی ویژه ی خودش و هوش خاص خودش را دارد و کلا دنیای هر فردی با بقیه متفاوت است و با هر دانش آموز باید منحصر به فرد رفتار کرد فکر میکنیم معلمی که جذبه ی بیشتری دارد موفق تر است در حالی که این گونه معلم ها فقط باعث افزایش استرس دانش آموز و دلزدگی ایشان از درس میشود اگر بخواهیم بررسی دقیق تری داشته باشیم شاید ساعت ها زمان ببرد تا ریشه ی استرس دانش آموزان بررسی شود در آینده بیشتر به این مطالب می پردازیم .
