قلم بدست گرفتم تا از او بنویسم..
چه نویسم که هرچه قلم خواهد گفت، ورق میداند...
بوی دستانم را دوست میدارم..
آری سوختگی توتون همیشه برای من جذاب بوده است..
پس پک های عمیق تری میزنم، تا بوی بیشتری بخود بگیرم..
دیدنش شاید مرا ویران کند..
چه کنم که نیازِ ساختنِ ژاپنِ صنعتی، اتم است..!
هردو سه حرف دارند..
هردو هم میتوانند تاریک و پوچ و آزار دهنده باشند، هم آرامش محض..!
مرگ و عشق را میگویم.