بسم الله الرحمن الرحیم
امام حسن مجتبی(ع) از آنجایی که فرزند رسول اکرم(ص) و امیرالمؤمنین علی(ع) بودند بسیار شجاع و دلیر بودند و مانند امیرمؤمنان قدرت بدنی بسیار زیادی داشتند ، یکی از مهمترین داستان های شجاعت ایشان در جنگ جمل هستش .
داستان از آنجایی شروع شد که سپاه 10/000 هزار نفری عایشه به همراه خود او که سوار شتری به نام عسکر بود به مصاف لشگر امیرمؤمنان رفتند و درگیری بسیار بزرگی رخ داد . سپس هزار تا از دلیر ترین افراد سپاه به محافظت از عایشه و شترش پرداختند و هیچ کسی نمی‌توانست افسار شتر عایشه در دست بگیرد و اگر هم می‌گرفت ، دستش توسط محافظان عایشه قطع می شد و سپس زیر پاهای شتر عایشه له و کشته می‌شدند. امیرمؤمنان حضرت علی علیه‌السلام که می‌دانستند تا وقتی عسکر و پرچمی که به او بسته شده سالم بمانند آتش جنگ هیچوقت خاموش نمی‌شود و همچنین پهلوانان هر دو سپاه یعنی مالک اشتر نخعی و عبدالله بن زبیر بخاطر بدست گرفتن افسار شتر عایشه زخمی شده بودند . پس آن حضرت تصمیم گرفتند که یکی از قویترین فرزندانشان یعنی جناب محمد حنفیه را به میدان جنگ و کشتن عسکر یعنی شتر عایشه بفرستند . پس به ایشان نیزه ای دادند تا با آن شتر عایشه را از پای دربیاورند . زمانی که جناب محمد حنفیه خود را به شتر عایشه می رساندند ناگهان کمانداران دشمن به سمتشان تیر پرتاب کردند و راه برای محمد حنفیه بسته شد و ایشان هر دفعه که می‌خواستند حمله کنند بی فایده بود و نمی‌توانستند خود را به شتر عایشه برسانند و تصمیم به برگشت گرفتند . زمانی که ایشان پیش امیرمؤمنان برگشتند گفتند : هر چقدر حمله کنیم بی فایده است و لشگریان دشمن بسیار زیاد و انبوه هستند . در همان موقع امام حسن (ع) داوطلب شدند که خود به کار شتر عایشه را تمام کنند ، سپس امام علی علیه السلام به ایشان اجازه دادند و نیزه را از جناب محمد حنفیه گرفتند و به امام حسن (ع) دادند . امام بدون هیچ ترسی مانند شیر ژیان خود را به لشگر دشمن رساندند و به آن ها حمله کردند و صف آنها را در هم شکستند و آن ها را می ترساندند و هر کسی که جلویشان سبز می‌شد را می کشتند و سرش را از تنش جدا می‌کردند و آن ها را فراری می‌دادند و سپس بالاخره خود را به شتر عایشه رساندند و نیزه را به بدن شتروارد کردن و با شمشیرشان پای شتر را قطع کردند.
این بود از کسی یک لشگر هزار نفری را که هر کدام از افرادشان بسیار دلیر بودن را به عقب راند و شکست داد و میشه گفت که این بزرگترین شاهکار تاریخ اسلام و شیعه هستش . چون هیچکدام از قهرمانان تاریخ اسلام مانند امام علی (ع) که قوی ترین مرد تاریخ اسلام هستن ، همچین شاهکاری را در کارنامه خود ندارند .
