#پیش_گفتار
#گذری_بر_تاریخچه_عریانیسم در طلیعه #جنبش_ادبی_۱۴۰۰
#قسمت اول #صفحه ١٣
پیش گفتار
گذری بر تاریخچه‌ی عریانیسم در طلیعه‌ی جنبش ادبی ۱۴۰۰
زمزمه‌های مکتوب عریانیسم توسط مغز متفکر این جنبش، یعنی آرش آذرپیک از نیمه دوم دهه‌ی هفتاد با اعلام و انتشار آثاری در ژانرهای واژانه، غزل مینی‌مال، نونیمایی‌های مرکزافزا و... آغازیدن گرفت. در ادامه‌ی این روند با آغاز دهه‌ی هشتاد، شاگردان آذرپیک با تشکیل نخستین کارگاه‌های ادبی غرب ایران زمین، در شهر کرمانشاه، خود را به عنوان هواداران نخستین مکتب جهانشمول ادبیاتِ مشرق زمین در نشریات و مجامع ادبی در آن زمان معرفی کردند.
آغاز رسمی این جنبش بزرگ به عنوان یک مکتب جهانی، فرازبانی، فراملیتی در ۵ امرداد ۱۳۸۲ در سازمان هنرهای رزمی گوجوریو اوکیناوایی کرمانشاه در خیابان خیام بود که کمیته‌ی فرهنگی آن توسط آرش آذرپیک اداره می‌شد.
دانشگاه پیام نور اسلام آباد غرب را در سال ۱۳۸۵ می‌توان آغاز جنبش ادبی ۱۴۰۰ ایران دانست، چرا که نخستین انجمن علمی_فلسفی در راستای فلسفه‌ی عریانیسم با ریختمانی کاملاً آکادمیک در این دانشگاه اعلام موجودیت کرد که بعدها برازندگان آن، اعضای اصلی اندیشکده‌ی کلمه‌گرایان ایران را تشکیل دادند. نقطه‌ی مرکزی اندیشه‌ی این تشکل، وارون کارگاه‌های ادبی نیلوفر و امید در شهر کرمانشاه، حرکت فرارونده بر محور فلسفیدن یعنی اندیشیدن اندیشه‌ها و تصرف در اندیشه‌های بزرگان غرب و شرق و بنا بر شیوه‌ی فرا اندیشانه ی عریانیستی، جرئت در جایگاه سوژه نشستن برای درک بی‌واسطه ی دگرسوژه های هم بسته در اجتماع و زیست‌بوم جهانی بود که بی‌گمان اگر همای حمایت‌های بی‌دریغ و دانشورانه‌ی دکتر طاهره کوچکیان (عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور اسلام آباد غرب) در آن روزگاران نبود چنین حلقه‌ای که بسیار کسان آن را با حلقه های پراگ و فرانکفورت و وین مقایسه می‌کردند، تاسیس نمی‌شد. *
-----------------------------------
* سرآمدان حلقه‌ی قلم در دانشگاه پیام نور اسلام‌آباد در آن روزگاران عریانیست‌های بزرگوار نیلوفر مسیح، زرتشت محمدی، شهریار میرزاپور، رابعه شمس و آریو همتی بودند.
از کتاب: #جنبش_ادبی_۱۴۰۰ ( #آنتولوژی_فراشعر_نویسان_مولتی_فونیک )
شرح و بسط جنبش ادبی 1400به قلم آغازگر آن #امپراطور_واژه‌های_جهان استاد #آرش_آذرپیک
مولفین: #علی_رشیدی و #آریو_همتی
مقدمه دوم: #نیلوفر_مسیح
مقدمه سوم: #هنگامه_اهورا
*********
شعر فراگفتار یعنی هم‌افزایی شعر زبانی و شعر بیانی در یک اثر که برای نخستین بار در شعر دهه‌ی ۷۰ توسط عالیجناب آرش آذرپیک پایه‌گذاری شد.
