شعر فراگفتار (شعر جامع) یعنی هم‌افزایی شعر زبانی و شعر بیانی در یک اثر که برای نخستین بار در شعر دهه‌ی ۷۰ توسط آرش آذرپیک پایه‌گذاری شد.
موریانه‌ها دسته‌ی تبرها را جویدند
قلم‌ها را هم
برق از نگاه آسمان پرید
و موریانه‌ها را به آتش کشید
باد هراسان
زغالی از زغالدانِ جنگل برداشت
و شعری سبز نگاشت.
