شعر فراگفتار (شعر جامع) یعنی هم‌افزایی شعر زبانی و شعر بیانی در یک اثر که برای نخستین بار در شعر دهه‌ی ۷۰ توسط آرش آذرپیک پایه‌گذاری شد.
هر ستاره غزلی‌ست
که آسمان را
عاشقانه می‌سراید
فرشته‌ها
غزل‌خوانان
و تو
عاشقابشکوه‌ترین منظومه
هنوز فرشته‌ای
در آسمان به صفحه‌ی خوانش تو نرسیده است
مرا بدرخش حضرت عشق!
متن را بدرخش حضرت آفتاب!
