شعر فراگفتار (شعر جامع) یعنی هم‌افزایی شعر زبانی و شعر بیانی در یک اثر که برای نخستین بار در شعر دهه‌ی ۷۰ توسط آرش آذرپیک پایه‌گذاری شد.
در کولاک کرونا
کاش می‌شد مدرسه را
به خانه آورد
تا کنار بخاری
کابوس برفی‌اش را از یاد ببرد
و با مدادرنگی‌هایم کلمه‌ی «ماسک» را خط‌خطی کند.
