شعر فراگفتار (شعر جامع) یعنی همافزایی شعر زبانی و شعر بیانی در یک اثر که برای نخستین بار در شعر دههی ۷۰ توسط آرش آذرپیک پایهگذاری شد.
پسر عکس آخرین آسمانخراشها
برجها و آپارتمانهایی با پنتهاوس را
نشان میدهد
پیرمرد لرزانتر از ستونهای آلاچیق حیاطش
در هنگامهی تندبادها
میچسبد به باغچهی بزرگ خانهاش
انگار همسری که دیگر مشتی خاک است
پسر مینویسد برای دختر کارخانهدار شهر
باز هم نقشهمان نگرفت
کاش چیز دیگری بنویسی
تا دلش را بلرزاند
و به متنی بکشاند
که ما نوشته باشیمش.