شعر فراگفتار (شعر جامع) یعنی همافزایی شعر زبانی و شعر بیانی در یک اثر که برای نخستین بار در شعر دههی ۷۰ توسط آرش آذرپیک پایهگذاری شد.
واژهها سیاه پوشیدند
موجاموج دریا را
آنگاه که پری دریایی
سر از آب بیرون آورد
برای خواندن رازهای کهن
در گوش قایقران جوان
و دلشورههایش را
لای گیسوان مادربزرگ جا گذاشت.