شعر فراگفتار (شعر جامع) یعنی همافزایی شعر زبانی و شعر بیانی در یک اثر که برای نخستین بار در شعر دههی ۷۰ توسط آرش آذرپیک پایهگذاری شد.
قلب من
سرزمینیست سرخ
لبالب از کُردانهترین هورهها و چوپیها
و دوشیزهگان مشک به دوش
که از کانیها آب و آفتاب میآورند
برای سربازانی که ایستادهاند بر سطر مرگ
تا سرزمینی آزاد برویانند
و نقطهی پایان بگذارند
سطراسطر برگریزانها
و مرگریزانها را
تا سطر آزادی.
———————————————
هوره: نوعی آواز کُردی
چوپی: دستمالی است که اولین نفر از سمت چپ گروه رقص کنندگان محلی کوردی در دست میگیرد و آنرا در هوا تکان می دهد.
