جراحی ژنیکوماستی باعث کاهش اندازه سینه در مردان، صاف شدن و افزایش خطوط قفسه سینه می شود.
در برخی از موارد ژنیکوماستی، وزن بافت اضافی سینه ممکن است باعث افتادگی سینه ها و کشیدگی آرئول (پوست تیره اطراف نوک سینه) شود. در این موارد می توان موقعیت و اندازه هاله را با جراحی بهبود بخشید و پوست اضافی را کاهش داد.
ژنیکوماستی وضعیتی است که سینه های بیش از حد رشد کرده یا بزرگ شده و در مردان می تواند در هر سنی رخ دهد. این بیماری می تواند نتیجه تغییرات هورمونی، وراثت، چاقی یا استفاده از برخی داروها باشد.
ژنیکوماستی می تواند باعث ناراحتی عاطفی شود و اعتماد به نفس شما را مختل کند. برخی از مردان حتی ممکن است از برخی فعالیت های فیزیکی صرفاً برای پنهان کردن وضعیت خود اجتناب کنند.
ژنیکوماستی با موارد زیر مشخص می شود:
در بیشتر موارد، نیازی به درمان خاصی نیست، زیرا ژنیکوماستی معمولاً خودبخود بهبود می‌یابد یا پس از قطع هر داروی مسبب (به استثنای استروئیدهای آنابولیک) یا درمان اختلال زمینه‌ای، ناپدید می‌شود. اگر درد و حساسیت در مردان یا نوجوانان بسیار آزاردهنده است، برخی از پزشکان تاموکسیفن 10 میلی گرم خوراکی را دو بار در روز تجویز می کنند، اما این درمان همیشه مؤثر نیست. تاموکسیفن همچنین ممکن است به پیشگیری از ژنیکوماستی در مردانی که تحت درمان با آنتی آندروژن با دوز بالا (مثلاً بیکالوتامید) برای سرطان پروستات هستند، کمک کند. پرتو درمانی سینه یک جایگزین است. رفع ژنیکوماستی بعد از 12 ماه بسیار بعید است. بنابراین، پس از 12 ماه، اگر ظاهر زیبایی غیرقابل قبول باشد، ممکن است از جراحی برداشتن بافت اضافی پستان استفاده شود.
سطح تستوسترون به طور معمول با افزایش سن مردان کاهش می یابد. به این حالت هیپوگنادیسم می گویند. با توجه به آمار مرکز مراقبت های اورولوژی، از هر 4 مرد بالای 45 سال، 1 نفر هیپوگنادیسم دارد. پایین بودن سطح تستوسترون می تواند منجر به چندین عارضه شود:
بدن مرد هم تستوسترون و هم استروژن تولید می کند، استروژن معمولاً در سطوح پایین یافت می شود. اگر سطح تستوسترون مردان به خصوص در مقایسه با استروژن پایین باشد، یا اگر فعالیت استروژن بیش از تستوسترون وجود داشته باشد، سینه های بزرگتر ممکن است ایجاد شود.
هنگامی که پسران به بلوغ می رسند و تغییرات قابل توجهی در فعالیت هورمونی در بدن ایجاد می شود، ژنیکوماستی ممکن است ظاهر شود. با این حال، ممکن است با گذشت زمان و بدون درمان خود به خود برطرف شود. بافت اضافی سینه ممکن است در هر دو سینه برابر باشد یا ممکن است در یک سینه بیشتر از دیگری باشد.
با کاهش سطح تستوسترون در مردان مسن، ژنیکوماستی ممکن است ایجاد شود و ادامه یابد، مگر اینکه درمان شود. طبق گفته کلینیکی در ایالت متحده، ژنیکوماستی حدود 1 نفر از هر 4 مرد بین 50 تا 80 سال را تحت تاثیر قرار می دهد. این وضعیت معمولاً مضر یا جدی نیست. در برخی موارد، می تواند منجر به درد بافت سینه شود.
علل سطح پایین تستوسترون و ژنیکوماستی
سطح پایین تستوسترون اغلب به سادگی نتیجه افزایش سن است. شرایط بهداشتی زمینه ای نیز می تواند علت بروز ژنیکوماستی باشد. با پزشک خود صحبت کنید که آیا تستوسترون پایین شما ممکن است نتیجه یک بیماری زمینه ای باشد، مانند:
علاوه بر این، اگر استروئیدهای آنابولیک مصرف می کنید، ممکن است به توانایی بدن خود برای تولید تستوسترون آسیب وارد کنید.
ژنیکوماستی ممکن است با داروهایی مانند رالوکسیفن (Evista) و تاموکسیفن (Soltamox) درمان شود. سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) این داروها را برای درمان سرطان سینه، اما نه دقیقا ژنیکوماستی، تایید کرده است.
گزینه های جراحی نیز وجود دارد. شاید در مورد لیپوساکشن شنیده باشید که چربی اضافی شکم را از بین می برد. می توان از آن برای از بین بردن چربی سینه ها نیز استفاده کرد. لیپوساکشن غده سینه را تحت تاثیر قرار نمی دهد. ماستکتومی برداشتن بافت غده پستان با جراحی است. می توان آن را با یک برش کوچک و دوره نقاهت نسبتا کوتاه انجام داد. این درمان ها ممکن است شامل جراحی ترمیمی یا زیبایی باشد تا شکل و ظاهری را که می خواهید به شما ارائه دهد.
علاوه بر درمان ژنیکوماستی، ممکن است بخواهید سطح پایین تستوسترون را در مردان نیز با افزایش سن درمان کنید. به همین دلیل است که بسیاری از مردان مسن درمان جایگزین تستوسترون را امتحان می کنند. درمان ها به اشکال مختلف در دسترس هستند:
مردانی که درمان جایگزینی تستوسترون دریافت می کنند معمولاً نتایج قابل توجهی دارند. آنها اغلب در موارد زیر بهبود می یابند:
آنها همچنین ممکن است تغییر مثبتی در روحیات و خلق و خوی خود ببینند. در مردانی که تستوسترون پایین دارند، درمان با جایگزینی تستوسترون می تواند ژنیکوماستی را برطرف کند.
عوارض جانبی بالقوه ای برای درمان جایگزینی تستوسترون وجود دارد. مردانی که ممکن است سرطان سینه یا پروستات داشته باشند نباید تحت درمان جایگزین تستوسترون قرار گیرند. در مورد اینکه آیا این درمان ممکن است خطر ابتلا به سرطان پروستات را افزایش دهد، اختلاف نظر وجود دارد. علاوه بر این، ممکن است خطر حوادث قلبی عروقی، آپنه انسدادی خواب و تولید بیش از حد گلبول های قرمز خون را افزایش دهد. ارزش دارد با پزشک و جراح ژنیکوماستی خود در مورد آخرین تحقیقات و همچنین خطرات و مزایای تستوسترون درمانی صحبت کنید و مراقبت های بعد از جراحی ژنیکوماستی را رعایت نمایید.
