دیدن واقعیت هم سخت‌ است هم تلخ

چه سخت است انسان خود را عریان ببیند و آنچنان که هست خود راببیند، نه آنچنان که وانمود می‌کند و نه آنچنان که دوست دارد و آرزو دارد.

و زندگی انسان از آنجا که وانمود نمی‌کند تلخ‌تر و سخت‌تر می‌شود در جامعه‌ای که همه عادت به وانمود کردن دارند...

مثل این است که آدمی عریان در بین مردمی که لباس به تن دارد راه برود و مردم او را به یکدیگر نشان دهند و تمسخر کنند که او عریان است. انگار که هیچ یک از آنها خود را عریان نیافته‌اند..!