هر دو شلوارهای گشاد موج داری به پا کرده اند که در قوزک پا و بالای چکمه های بلندشان گره می خورد.شنل زرد رنگی بر شانه افکنده اند که از پشت آویزان است.شنل ها از جلو روی سینه آنها با سنجاق سینه گردی محکم شده اندنیم تنه وشلوارها در جلو با نوارهای عمودی آراسته شده اند و بین دو مرز آنها ردیفی دکمه زینتی دوخته شده است.
گردن نیم تنه مانند کمربند گل دوزی شده است.
از «کیرکه» (ساحره نیرومند) هومر گرفته تا زنان ساحرة سده های میانه، عصای جادویی همیشه ابزار ویژه جادوگران یا صاحبان کرامات بوده است
به یاد آورید که یهودیان موسی را دارای چنین عصایی می دانستند و یونانیان آن را به برهمنان نسبت می داده اند
پس داشتن چنین عصایی برای مغان که آنان را جادوگر می انگاشتند و اصولا واژه «جادو» را از نام آنان ساخته بودند سزاوارتر از همه بود.
در مراسم غسل تعمید منداییان، غسل دهنده چنین عصایی به دست میگیرد
(نک.م. اليدزبارسكی، مذهب مندایی، برلین، ۱۹۲۰، ص ۲۱)
?#دین_مهر_در_جهان_باستان
✏️#گزارشهای_اولین_کنگره_در_منچستر
?#مرتضی_ثاقب_فر
