فلستینی ها
قسمت های ساحلی مدیترانه ، از جنوب يافا Yara : حدود مصر ، در آغاز سده دوازدهم پیش از میلاد، به وسیله مردمی غیر سامی مسکون بود.
اینان با قوم بنی اسرائیل دشمنی ضدیتی بسیار داشتند.
در کتیبه - هایی که از مصر و رامسس سوم باقی مانده، نام این قوم پو لاس تی Pulasti ذکر شده است و این ریشه اصلی کلمه فلستین است .
همچنین به نام #پالاس_تو Palastu نیز از این قوم یاد کرده شده است و به شکل #پی_لیس_تو Pilistu نیز ثبت شده که همه از يك ریشه با تلفظ هایی متفاوت می باشند.
اما عبرانیان این قوم را #په_له_شت Paleshete میخواندند.
کلمه #فلستین که کم کم به منطقه مسکونی این قوم اطلاق میشدبه مرور زمان جایگزین کنعان وسرزمین اسرائیل گشت.
در باره منشأ نژادی این قوم آنچه که از روایات یهود بر می آید،از فلستینها كرت Crete مهاجرت کرده و در آن سرزمین رحل اقامت افکنده بودند.
روایات و شواهدی در دست است که اینان با کرتی ها از يك منشأنژادی بوده اند .
قابل توجه است که مارناس Marnas ، خداوند بزرگ شهر غزه Zeus Cretagenes ، یعنی #زه_اوس_زاییده_شده_درکرت، خوانده می شد و شاید این خود دلیلی متقن بر ادعای فوق الذکر باشد.
اما به هر حال اینان بیگانگانی بودند که از جزایر مدیترانه مهاجرت کرده و در سواحل فلستین و مناطق بلند و مرتفع ساحلی مسکن گزیدند((=یعنی مناطقی بی حفاظ که در ضمن به سهولت می توانستند دفاع از مهاجمان نمایند))
به موجب روایات تورات، مراکز اولیه آنها #بنادرآش_دود Ashdod ، #آس_کالون «#اشقلون Ascalon ، #گزه «#غزه، Gazaو شهرهای #آکارون «#عفرون Aggaron و #گت = #جت، Gath بوده و در این اسماء خاص تغییری مشاهده نمی شود .
از تمدن، فرهنگی و وضع زندگی این مردم آگهی های درستی در دست نیست.
سفال کاری شان به موجب یافته های باستانی ، تقلیدی از سفال گری میسن Mycenes واقع در جنوب شرقی یونان واقتباسی از کنعان بوده است.
همچنین از روی نقش برجسته های مصری و لوحه های رنگین بناهای آن قوم، می توان به مشخصات نژادیشان وقوف یافت .
چهره و وضع مردان جنگیشان به یونانیان همانندی دارد .
صورتهاشان را تراشیده و از کلاههایی مزین به پر استفاده می کردند که تا پشت گردنشان را می پوشانید.
از گردن تا کمرشان عریان بود و به کمر پارچه یی چون دامن می بستند.
البته این روش لباس پوشیدن ویژه اقوام دریایی بود و تصاویری با این مشخصات در کشتیهایی نقش شده بادبانی و پارویی که با سری همانندسر حیوانات ساخته می شد.
سلاحها وجنگ افزارهاشان عبارت از نیزه و شمشیرهایی کوتاه بود و با سپرهایی گرد از خود دفاع می کردند.
ارابه هاشان دارای چرخهایی توپر و سنگین بود که با چهار گاو کشیده میشد.
آن چنان که در تورات آمده در استخراج آهن و ضرب و تفت آن استاد بوده و مهارتی داشتند و به همین جهت پادشاهان اولیه اسرائیل از وجودشان برای برطرف کردن نیازمندیها استفاده می کردند و همچنین در ساختن نیزه و شمشیر نیز بی رقیب بودند .
بنا بر روایت تورات ، خدای فلستینیان #داگون = #داجون، Dagon نام داشته است .
در تفسیر موقعیت این خدا میان محققان اختلاف است.
اما بنا بر قول مشهوری رب النوع ملی مردم فرات میانه بوده است و از قدیم الایام میان جمع و هیأت خدایان آشوری مقام قابل توجهی داشته است.
این خدا از اوگاريت Ugarith واقع در فینیقیه شمالی تا غزه Gaza که فلستینیان سکونت داشتندپرستیده میشد
در کلمه #بیت_دی_جان یا به عبری #بيتداگون Beth - Dagon که به معنی #معبدداگون یا #خانه_داگون است این معنا قابل ملاحظه می باشد و این محلی است میان یافا و لیدا Lydda .
در تورات چندین بار از وی یاد کرده شده است که با اشاره به آن یادکردها، مفهوم پرستش این خدای فلستینی تا حدودی آشکار و روشن میشود.
لازم به ذکر است که میان یهودیان وفلستینیان دشمنی و خصومت ریشه داری وجود داشت.
به طوری که به یکی از گروههای یهودی به سرکردگی شمشونSham Shon که خار راه وموجب عدم پیشرفت شان بودند غلبه کرده و آنان را متواری وشکنجه های بسیاری کردند.
در ضمن داستان شمشون، در باره داگون این مطالب را می خوانیم، واین هنگامی است که فلستینیها به شمشون غلبه کرده و برای شکر گزاری خدایشان جشن برپا کرده بودند :
پس بزرگان فلستینی ها گرد آمدند تا مراسم شکرگزاری برپا کنند
قربانی های بسیاری در راه خدایشان داگون بدهند. و پس از رزم، بزم وسرور کنند
چون بر آن بودند که داگون، دشمنشان شمشون را به دست آنها این ذلیل نموده است .
چون خلق شمشون را در اسارت و آن چنان بی تاب و در مانده دیدند،گفتند:
خداوند بزرگ ما، دشمنان را که زمین های ما را خراب و به آتش کشید،اینك تسلیممان کرده است".
همچنین در جایی دیگر از این خدا یاد شده است
در این که شکل داگون چگونه بوده است اطلاع درستی نداریم.
پاره یی را عقیده بر آن است که از کمر به پایین به شکل ماهی بوده است،
چون داگ Dagh به معنی «ماهی» است.
ليكن عده یی دیگر بر آنند که کلمه داگی به معنی گندم، می باشد و بنابراین داگون یکی از خدایان روستایی می باشد که حافظ کشتزارها و مزارع و فرآورده های زمینی است
به ویژه آنکه در سفر داوران۔ باب شانزدهم، فلستینیها اشاره می کنند شمشون که زمین های مارا خراب کرد، از طرف خداوند مجازات شد
چنان که از باب ششم کتاب اول سموئیل نبی بر می آید این مدعا ثابت می شود که داگون يك خدای روستایی بوده است و جانوران موذی چون موش را که به زمین و محصول لطمه می زده اند نابود می کرده است.
در باب پنجم از کتاب اول سموئیل آمده است که چون تابوت عهد را در جوف تندیسه این خدا قرار دادند، بت داگون به زمین در اوفتاده وشکست .
از این موارد آشکار میشود که قوم فلستینی خدایی را به نام داگون پرستیده و برایش معابدی برپا کرده و قربانی داده و نذور وهدایایی به معبدبانان تسلیم می کرده اند
تحقیقات و کاوش های جدید نشان داده است که تاریخ فلستین بیش از آن کهنه و با قدمت است که فرض می شد.
باز مانده ها و بقایای نئاندرتالی از نواحی نزديك دریای جلیل به دست آمده است که از جمله پنج اسکلت نئاندرتال است.
دانشمندان بر آنند که فرهنگی موستری که در حدود چهل هزار سال پیش از میلاد در اروپا پیدائی یافته بود تا فلستین ادامه و گسترش داشته است.
...با حفاری هایی که شده، آتش دان هایی از دوران نوسنگی کشف شده که تاریخ آن ناحیه را تا دو هزار سال پیش از میلاد به عقب می برد.
#ادیان_بزرگ_جهان
#هاشم_رضی