طی چند روز گذشته با اینکه میدونستم خیلی زندگی اروم و ثابتی ندارم با همه اینا تلاش کردم که روزامو به بهترین حالتی که میتونم بگذرونم.
یکم از تختم فاصله بگیرم و با دنیای بیرون تعامل داشته باشم. چشمم اب نمیخوره که جایی که میخوام قبول شم واسه همین خیلی حال خوبیم ندارم.
سعی کردم هر روز رژیم غذایی جدیدمو رعایت کنم ورزش کنم،به میزانی فعالیت بدنیم رو افزایش بدم تا حداقل اعتماد به نفس مرده خودمو شاید بتونم جون تازه ای بهش بدم.
امروز فهمیدم که توی زندگی همیشه ادمایی عزیزترن که نامهربون ترن و به اصطلاح دوری و دوستی تا حدی درسته
میخوام تا اونجایی که میتونم روی ظاهر و باطنم کار کنم که هم اعتماد به نفس داشته باشم هم بتونم با ادما ارتباط بگیرم.
به امید روزای بهتر که اخرین امیدمه!
