وقتی بهار از راه می رسد جهان رنگ دیگری پیدا می کند.آمدن فصل بهار نمایان گر مبارزه امید با نا امیدی ها است بهار فرصتی برای آموختن خیلی چیز ها است فقط کافی است با بهار رهسپار شویم و در عصر بهاری روی صندلی راحتی بنشینیم و فقط و فقط به زیبایی های بهار نگاه کنیم.
به مهی آبی رنگ که دامنه های درو شده را فرا گرفته است .
به باد ملایمی که در میان درختان سپیدار هو هو می کند.
به رقص چشم نواز شقایق های وحشی قرمز رنگ که در گوشه ای از باغ گیلاس،میان بیشه زار صنوبر ها خود نمایی می کند.
به نجوای گنجشکان که بی پروا و فارغ از همه غم ها در آسمان خیال انگیز بهاری پرواز می کنند.
به نسیم خنکی که در گوش درختان زمزمه می کند((بهار آمده است)).
به صدای چهچه پرنده ای شاد که به گوش ها لطافت را می بخشد.
به نور بهاری خورشید که پاورچین پاورچین وارد خانه می شود که با تابیدن بر چهره های پوشیده از سایه غم کمی آن چهره ها را شاداب می سازد.
پس چقدر خوب است که با بهار تازه شویم و مثل گل های تازه روییده در چمن زار ها،در رشد و تلاش باشیم. و مثل گل های آفتابگردان رو به خورشید جلا دهنده روح بایستیم به این دنیای زیبا بنگریم و از تک تک این لحظات حکمت انگیز بهاری لذت ببریم.
((پایان))
